پشت پازن

ثریا ایرانمنش « لب پرچین »!

از برای کام دنیا  خویش را غمگین مکن 

پشت پا زن بر دو عالم خودرا سنگین مکن 

دیگر به هیچ چز نمی اندیشم تنهاامروز  کسانی را که  از برکات عالیه پول های نفت ما برخوردار شدند  در روی صفحه تلویزیون دیدم واحزاب قلابی که برای تکه پاره شدن این سر زمین نیز تلاش میکنند - همه دنیا از برکت نفت ما بهره بردند غیر از خود ما ودر جایی خواندم درحال حاضر پانزده میلیون   ایرانی عازم سر زمین های دیگرند وبفکر مهاجرت  کانادا واسترالیا اولین مقصد است ومیدانند که دیگر زمین خشک بایر به دردآنها نمیخورد من هم دیگر تلاشی ندارم تا خودرا مانند یک وصله ناجور به پاچه شلوار آن بیگانگان بچسپانم وتو ( امیر)  خان روز گذشته صدایترا از رادیو امریکایی شنیدم بعنوان تحلیل گر سیاسی ! واستاد دانشگاه حقوق تگزاس  توهم درهمانجا بما شاید درحزب جمهوریخواهان سهمی هم بتو رسید ویا روزی سر انجام رییس جمهور آن سرزمین شدی مگر تو از آن ابو مبارک ابن عمامه چه چیزی کم داری ؟!رویای شاهی  را در سر زمین خودت از سر بیرون کن  درحال حاضر صد ها هزار نفر درصف انتظارند !!!!.

فراموش کن  ما دیگر سر زمینی نداریم در گوش ای ا زاین جهان دریک تکه خاک بی مصرف به دنیا آمدیم روی گنج خوابیدم  وداشتیم بزرگ میشدیم تا ازگنج خود برای بزرگ آفرینی خود بهره مند شویم که دزد سوم آمد وزد وخررا برد وما روان درجویبارهای زندگی مانند سنگ ریزه ها  همچنان غلط زدیم تا رسیدیم باینجا  به جایی که نه  فریاد رسی هست ونه دیگر حنجره ای برای فریاد باقی مانده وهمچنان درسکوت به زندگی حیوانی خود ادامه میدهیم .

روز گذشته  ناگهان ترسی دردلم شکل گرفت  ودیدم چقدر تنها مانده ام همه رفتند / همه رفتند / دیگر باین سنگ  ریزه ها وگل های آلوده وته مانده لجن ها ی حوض آبی خانه نمیشود اعتماد کرد دلم گرفت وبی آتکه خود بخواهم راهی فروشگاهها شدم نمیدانم چه خریدم وچرا خریدم وکجا گذاشتم !! وشب را با یک تکه نام وکمی شیر سر کردم وخوابیدم خواب داروی فراموشی هاست .

دیگر هیچگاه آن فریادهای سهمگین  را از من نخواهی شنید  ودیگر هیچگاه دردهایم را برای شب نمیگذارم تا جلوی خوابمر ار بگیرد  حال درمیان آن تاکستان انگورهای ذهنم  که بهم فشار میاورند تا شرابی ناب در پیاله شعورم بریزند  مانده هایش قطره میشوند واز چشمانم فرو میریزند اما  لرد ولعاب آن باقی میماند  توفان فرو مینشیند  ومن جام رادرون دریا ی دل خویش فرو برده سر میکشم  کرباس شب تیره را  با روشن کردن شمع  از میان خواهم بردوبه آسمان دلپذیر آبی مینگرم باداس خیال  پای  درکاب گذاشته سری به آن سو میزنم آن سویی که مردان عالیمقام وتحصیل کرده ومودب بودند استادان گرامی دکتر حمیدی شیرازی / دکتر خانلری / علی دشتی / شجاع الدین شفا / نادر نادر پور / سیمین بهبهانی / پروین اعتصامی / وهمچمنان به عقب میروم تا میرسم به اولین زن شاعره مهستی وطاهره 

حال دولت محلی ما عوض شده وجوانی خوش بر و رو که پدرش مغازه ای بزرگ درشهر ما داشت ومن مبل های ناهارخوری را از آنجا خریدم وهنوز هم پر استقامت سر جایشان ایستاده اند  سوگند خورد وما پس از سی وهشت سال با کمک همان پولهای نفت از زیر حزب سوسیالیست بیرون آمده  و زیر پرچم حزب بزرگ کنسرواتیو رفتیم وبگمانم که کمکهای اولیه نیز قطع شود  خیلی چیز ها تغییر خواهد کرد .

حال این شهزاده  زرین پوش  با اسب بالدار بردوش  سر بر زندگی ما مشرق زمینان  گذارده است 

دیگر نمیتوان اشتباهات گذشته را تکرار نمود  باید حساب پس داد   حال فغانم هر دم  مانند دود در کوره غم به آسمان میرسد  دراین تیره شب  جهان  مرا به پیچ وتاب واداشته است  واین روحی که میرفت تا جوانی از سر گیرد ناگهان  روز گذشته  با یک پیچ وتاب رکود پیری را  وزمهریزی  اعصاب را  بخود گرفت  .حال باید مانند  مارمولک  بر درختان تازه رشد کرده بپیچم تا کمی  خورشید را احساس کنم واز خوشه های زرین شیرین خواب  رویا بسازم وبمانم درانتظار  پستان خشکیده روزگار . ث

هر چه پیشت آورد قسمت  به آن خرسند باش 

از برای زیستن  اندازه ی تعیین مکن 

زخم دندان ندامت  درکمین فرصت است 

کام خود از بوسه شکر لبان  شیرین مکن 

پایان 

ثریا ایرانمنش « لب پرچین » / اسپانیا / 

به روز شده : شنبه 19- 01-2019 میلادی =

اعار متن : ؛ صائب تبریزی ؛

دشمن درخانه

ثریا/ اسپانیا / دلنوشته امروز من !

گفتی که تلخی های می - گر ناگوار افتد مرا 

گفتم با نوش لبم - آنرا گوارا میکنم !

گفتی که پیوند ترا  - با نقد هستی می خرم 

 گفتم که ارزانتر ازاین  با تو سودا میکنم 

امروز دراین سر زمین  بادی وحشتناک وسوزنده ازهمان نوع بادهای سمی که در سا ل ۱۹۷۵ در سر زمین ما وزید ِ کم کم با کمک گرنسنگان وپادوهای مافیایی دارد بسوی انحراف میرود  سر زمینی که میپنداشتیم  آرام است ودر کنار دریای نه چندان آبی  بلکه گل آلوده اما درپناه یک دموکراسی نم کشیده در امانیم .

اولین خشت  نامردی را واولین بذر را نخست وزیر سابق  یعنی چارلی چاپلین  زمانه بنا نهاد وبا گرفتن یکصد وپنجاه هزار یورو در تالار مجاهدین سخنرانی کرد وجویباری را آهسته آهسته باز کرد که امروز سیلاب شده وبر پیکر وجان ومال مردم این سر زمین واین مردم دهاتی وبیسوادونادان  که رنجها کشیدند وخون دلها خوردند افتاده و با مهری که بر کف دست میزنند یکدیگر را خبردار میکنند که ما یگانه هستیم واز هم !

نمیدانم کدام یک از این دیپلوماتها گفت «  دنیا روزی  بین دو مذهب  - مسلمان ومسیحی » تقسیم خواهد شد ! مسلمانی او ازنو ع َ همان  نواده های حضر امام موسی کاظم یعنی مجاهدین ومسیحیان نیز کاتولیک ها هستند بقیه دیگر باید فرمانبر این دو باشند .

احزابی که ناگهان مانند علف هرزه درکنار احزاب چپ  وراست  رویید مرا بفکر انداخت  این موجودات یکی با زلف گلابتون پیراهن آستین بالازده ودیگر شیک با شال گردن الوان بر بری ناگهان از کجا سبز شدند ؟  میتوانید حدث بزنید ؟ نه ؟! متاسفانه من در توییتر فالور یکی از این خبرنگاران وروزنامه نگاران اهل بخیه هستم از امروز دیگر اورا رها میکنم .  بلی مجاهدین ! مریم بانو ایران را کم داشت / اسپانیا باید متحد او باشد چه پولهایی دراین راه خرج شد وحال زنان آن سوی آب لچک میپوشند  زنان این سوی آب جلیقه وموهایشان را به سبک مردان کوتاه میکنند  دیگر از موسیقی فلامنکو ورقص خبری نیست هرچه هست آلوده گوه سیاست شده است .

حا ل دراین فکرم دیگر به کجا میتوان رفت ؟  که هوز دستهای من جرئت ستیز دارند  وهنوز پاهایم  قدرت گریز.

 حال درکجا میتوان نشان هستی را یافت ؟  اگر چیزی نیست اما دلی درسینه هست وعشقی لانه ای کوچک و جوجه های بیخبر وساده دل ونیک اندیش .

کویر دیگر نیست  اما یادش در سراسر عمر در خاطرم نشسته  دیگر قاصدی نیست پیامی نخواهد آورد  پیغام ها همه امواج خیزش سیلابهای گل آلودند  غرور ؟  باید اول درسر سودای نانرا یافت  وسپس به رور اندیشید  حال به ذره هامی  میاندیشم  که این مردگان  قرن آلوده  درمیان رستاخیز دروغین خود  درپی شکستن آیینه بیخبری فرزندان این سر زمینند .

این چه  پیام شومی بود که به دشت خاطر زندگی من هجوم آورد  حال جوانه های امید دردلم خشک شده اند  وپوسته پوسته از پیکرم جدا میشوند .

امید من به بهار وشکوفه ای تازه  زیر درختان از بین رفت وبرای اولین بار بفکر خودکشی افتادم ! تا این ننگ بر این سر زمین غالب نشده ومن فنای ازادی  را نبینم .

آبشخور پیکان قلم - چشمه خونی ست 

گر تاول اندیشه  بیمار گشودم 

جز ناله  به دامان فضا هیج نیاویخت 

چندانکه زبان  - از پی گفتار گشودم 

آنها بهترین  خوانندگان مارا بردند وبه زیر ستم بردگی کشاندند الهه / مرجان / مرضیه / وچند تن از مردان خواننده نظیر عارف ومنوچهر وچندین ترانه سرا وسپس شیره آنهارا کشیده به امان خدا رهایشان ساختند هنوز عده ای درخدمت آنها قلم میزنند / سخن میرانند جیره ومواجب  بخوبی میرسد . 

حال  اول تخمه ها را فرستادند وسپس ببالاها نفوذ کردند . .....ث/ یعنی « ثریا » 

پایان 

\پنجشنبه ۸ دیماه ۹۷ / اسپانیا 

تواضع دشمن

ثریا ایرانمنش « لب پرچین » !

دور دون یک پورسینا زاید ویک تا پیربلخ 

 لیک چنگیز وهلاکو  بار بار  آرد بکار 

با تبر داران  کلید باغ ها  را داده اند 

قمریان را قامت  سروی نمی آید  بیاد 

تمام شب در رویاهایم راه میرفت - آن قامت بلند  باآن دستهای لاغر  که هر دقیقه مجبور بود ساعتش را روز مچ لاغرترش درست کند / خوش نام زیسته بود در میان خیل کلاغها و خبرچینان وفحاشان زمانه او همان قمری درقفس باقی مانده بود . حال آزاد شد ورفت بسوی معبود وروحش با فرشتگان  واقعی محشور شد .

شب گذشته  سخن رانی دونالد ترامپ را  گوش میدادم  جالب حرف میزد راست ومستقیم وآنچنان که گویی همه دنیارا بفرمان دارد لبانش  را همیشه مانند بچه ای که قهر میکند جمع کرده وآهسته ازمیان آنها کلام را بیرون میکشد کمتر فریاد کشیدن وعربده های اورا دیده ام وچه جواب قشنگی به ان مردان قلعه نشین  به آن ابلیسان وآن بازماندگان  خانه های  عفاف شهرستانها داد.

همه حرامزادگان  وپس ماندگان  اربابانشان میباشند همه آنهایی هستند که به مادرانشان  تجاوز شده وآنها مانند یک لخته خون کثیف بیرون افتاده اند وشیر پاک را نخورده اند درون زباله های شهر تکه نانیرا به نیش کشیده حال  یک سفره پهن گسترده شده وآنها دارند مینوشند خون انسانهارا به همراه گوشت الاغ  .

تمام شب باو میاندیشیدم چگونه توانست درطی اینهمه سال خودرا خوب نگاه دارد  آراسته وپیراسته بدون هیچ پیرایه ای وآویزه ای  زمانی مورد هجوم وحمله دشمنان قرار گرفت کّه آن جوانر ا  با خود همراه  ساخت  او میدانست که درون  این جوان تازه  از راه رسیده  جوهری نهفته است وذراتی از   شعور باطن وجود دارد ومیتواند برای آینده مفید واقع شود اما ..... واما از هر سو بخصوص از طرف کاسه لیسان آن لکاته مورد هجوم قرار گرفت تا جاییکه ترسان ولرزان یک مصاحبه سرسری را انجام داد اما درونش خون بود واشک واز همان روزقلب او طپشش را آهسته تر کردتا اینکه ایستاد.

من چند ایمیل برایش فرستادم وکا راوراتحسین کردم اشعارش را ستایش کردم وچه فروتنانه جواب مرا داد وچه مهربانانه ا زمن خواست که اگر کاری  دارم باو بگویم ...آه ای انسان شریف امروز بجای تو تنها یک شمع گریان میسوزد وبس وجایت بس خالیست  از ما تنها نامی نیک میماند نه بیشتر .

پس از این  با که  حدیث دل دیوانه کنم ؟

گمگشته دشت جنونم  به کجا خانه کنم ؟

دل من  ساغر خون است  به غم یار ودیار 

با کجا  زهر جگر سوز به پیمانه کنم ؟

میلی ندارم که  کار آغاز شده ر ا  قطع کنم اگر چه صد ها هزار نکته فروشی وفحاشی بگوشم بخورد  مانند اینکه به دیوار  خورده وبرگشته بسوی گوینده  عشق به حقیقت  تنها چیزی است  که هیچ فریب ودغلی  درآن نیست  جستجوی توام با شور وشکیبایی حقیقت  تنها نعمتی است که پر دوام است  اما - اما ما در این  چهل سال چه آموخته ایم ؟  هر لحظه باید آماده باشیم  که از آنچه  داریم   -  شرف وخوشبختی ظاهری عشق وکار  وزندگی دست بشوییم  وبجای دیگری برویم ....ومن همیشه آماده ام .

کسانی را که من قبول دارم  هدفم  به هرقیمتی به دست خواهد آمد  این قیمت را من نیستم که معین کرده ام  قبولش دارم  وخون او  وخون من وخون همه مردان وزنان شریف پاک بوده وهست از این بازار خدعه فروشی  وخون شویی بیزارم  حال پهلو به پهلوی کسی داده ام که میتواند  رو بجلو برود  اما خودرا مجاز نمیدانم که به هر عمل او ایراد بگیرم ویا اورا تحسین کنم  تنها باید از کلمات وگفته های آلوده بگریزیم  وبه پیشرفت او بنگرم  اینهایی که من دراین اطراف میبینم  به پاره ای از آلودگیها  واگر لازم شد به پاره ای از جنایتها نیز دست میزنند .

من وضع اورا خوب می فهمم  کارش در ترحم وبازار یابی نمیگذرد  من نه اورا محکوم میکنم ونه درانتظار مجازاتش هستم  او علمی  را یافته  که دیگران نتوانستند بیابند  نیاز به ترحم هم ندارد  تسلیم احساسات هم نمیشود  تسلیم احساسات عقیدتی هم نشده ونمیشود  ومن مسن تر از آن هستم که بخواهم اورا بعنوان معشوق بر گزینم  آن ایمانی که به پیشرفت  اودارم  همان ایمانی است که به پیشرفت بشر امروز دارم من بیشتر زنی اهل دانشم تا فرضیه چیدن  وهیچگاه از آن  خدایی که در محراب معبدی ساخته  وپرستش او   از بوی خون  قربانی پر ورش میبابد وبزرگتر میشود  معبدی نخواهم ساخت  برای من غیر از زندگی  حال چیزی مقدس تر نیست .ث

شرف هستی ما  گوهر آزادی بود 

جان ودل  درره آن گوهر یکدانه کنم 

دل من مامن من  عشق وطن خانه من 

نیستم مرغ که درهر چمن  لانه کنم 

پایان 

 ثریا ایرانمنش « لب پرچین » / اسپانیا 

 به روز شده درتاریخ  18-01-2019 میلادی برابر با ۲۸ دیماه ۱۳۹۷ خورشیدی.

اشعار متن ؛ از شادروان استاد خلیل خلیلی شاعر بزرگ افغان 

میرزا رضای کرمانی

ثریا ایرانمش ”لب پرچین” !

هر کجا گشتم تا عکسی از او بیابم نشد  او عادت داشت برای فرار از گرما وخاک کویر یک دستمال را گره زده بر. سرش  بگذارد واین عادت همه مردان  شهر بود هنوز کلاه مد نشده بود او از عماهه هم بیزار بود  مادرم تا زنده بود  مرتب از من میخواست که پرویز خطیبی را برایش پیدا کنم من فورا فرار کرد و میرفتم آن روزها پرویز خطیبی اسم ونامی وشهرتی داشت  ونو یسنده وشاعر و مترجم بود حال من یک  دختر بچه ده دوازده ساله  کجا دنبال او بگردم وبگو یم تو ومادرم  خویش هستید  او از اینکه خواهر زاده میرزا رضا بود خجالت میکشید اما مادرم با افتخار میگفت که دایی مادر ننگ وطن را پاک کرد وزد وناصرالدین شاه را کشت دست بر قضا سر وکار من افتاد با یک خانواده اشرافی!!! از پس ماندگان آن قبله عالم .

میر ا رضا برای خودش سر وسامانی  داشت حجره ای داشت که در آن شال وترمه میفروخت  با کامران میرزا هم  دوست بود این دوستی بیشتر یکنوع باج گیری ومجانی بردن طاقه های شال وترمه به حرمسرای سلطان بود  روایتی که من از مادر شنیدم این بود که :او به در بار میرود تا پول  فروش اموال خود را بگیرد با او به تندی برخورد میشود حاجبان درگاه اورا میرانند کامران میرزا به دلجویی او آمده ومیگوید :

ببین میرزا تو بابا شاه را بکش من شاه میشوم تراولیعهد خودم میکنم اما او زیر بار نمیرود درنتیجه بین آنها مرافعه در میگیرد ومیرزا را کت بسته به زندان قزوین میبرند  واورا در قل وزنجیر کرده به همراه چند آدم مشهور دیگر در گوشه ای میاندازند  او نگران زن وفرزندانش میشود نامه ای به میرزا  آقاخان کرمانی که  فامیل او بوده مینویسد ودرخواست میکند حد اقل سری به خانواده او بزند غافل از |آنکه میرزا \اقا خان نیز به همراه  چند دوست دیگر عازم اصفهان واز آنجا به ترکیه میرود که داستانی جدا گانه دارد میرزا آقا خان پسر عموی مادر بزرگم بود ومیرزا رضا دایی مادر بزرگم بود ُ بهر روی هر جه بود از زندان قزوین  بیرون آمده واین بار واقعا با گفته هایی که درزندان از آقایان شنیده بود مصمم میشود تا برود  وشاه را بکشد  بقیه داستانرا همه میدانند  مقداری از این  نوشته ها درکتاب خاطرات معیرالملک آمده وآنچه را که من بیاد دارم زمانی است که مادرم درخانه همسر آخرش که گویا ایشان عضو جبهه ملی بودند وسط حیاط کنار حوض نشست وهر چه عکس بود همه را آتش زد وگریه کرد ومیگفت اینها اجدادمنند حال آقا دستور داده که این عکسهای خیانتکاررا بسوزانم  خوب البته حضرت والا جناب شاهزاده میرزا واز یکی از پس مانده های قاجار یه بودند - مادر نگاهی به خاکستر عمرش انداخت واز آن روز رفت درگوشه ای نشست درسکوت کامل قران را به دست گرفت وکتاب نهج البلاغه با آنکه به هیچ یک اعتقادی واعتمادی نداشت / آخر مادر بزرگ زرتشی بود وبه زور در کودکی به عقد یک مرد مسلمان درآ مده بود که آنهم داستانی دارد / میرزا آقاخان ابدا ایمانی نداشت وخودش در خاطراتش نوشته در ترکیه هردوی این دو میرزا به کنار آن مردک عمامه بسر فرستاده انگلستان  شیخ جمال اسد آبادی میروند ودر محضر او از برکات عالیه افکار او پر میشوند یکی شاه را میکشد ودیگر ی سرش را بباد میدهد وهردر رابطه  با کشتن همان سلطان ابن   صاحب قران بود.  پس از  انقلاب برای دیدار مادر چند روز به تهران رفتم او درکرمان بود  با هواپیما به تهران آمد خسته وبیمار وپیر اما نور درچشمانش میدرخشید  بجای هر بوسه وسلامی  از من ونوه هایش  فقط گفت :دیدی ماه زیر ابر نمیماند همه خیابانها وکوچه های شهر کرمان بنام دایی میرزا وما شده است !!! گفتم مادرجان سلام . پایان
..............
این نوشته را به اصرا ر پسرم نوشتم که میگفت اگر شما ننویسید دیگران مینویسند وتاریخ را جعل میکنند .او نمیدانست آن مردک خود فروش در راس یک بیزنس بزرگ آن لاین که عربها برایش درست کرده اند واز برکات خ.....مالی عربها به نوا رسیده همان بچه آخوند -  میرزا ر ضارا یک لا قبلا میخواند در حالیکه قبا وردای او قبل از زندان از شال وترمه وابریشم وزردوزی ها بود - بعدها پسرش  کتابهای پدر  را جمع کرد وبه کتابخانه مجلس یرد ودرهمانجا \پشخدمت وکتابدار مجلس شد .
أن روزها ما نمیتوانستیم  حرفی بزنیم اما اخیرا شنیده ام که فیروزه خطیبی دختر پرویز خطیبی  کتابی در باره دایی پدرش نوشته است دمش گرم .
در جایی در خاطرات  معیرالملک خوانده بودم که هنگامیکه میرزا رضا  به همراه  چند عضو عالی رتبه را به زندان میبردند گویا در حیا ط زندان روضه خوانی بوده ومردم  توی سرشان میزدند میرزا رضا میگوید :
ای بدبختان نادان ! برای ما گریه کنید که جان شمارا نجات دادیم وحالا مارا با قل و زنجیر به زندان مییرند ویکی از همراهان میگوید :
رضا ترا بخدا کاررا بدتر مکن دهانت را ببند  اما او همچنان آوازه خوانان بسوی چوبه دار میرود .ث
پایان یک نوشتار نیمه تاریخی . ثریا ایرانمنش « لب پرچین » اسپانیا . \ پنجشنبه ۱۷ ژانویه ۲۰۱۹ میلادی !

خدایان بی ترحم

ثریا  ایرانمنش « لب پرچین » !

ما خنده را به مردم بی غم گذاشتیم 

گل را بشوخ چشمی  شنبنم گذاشتیم 

و....خدایان بیرحم به همراهی غولهای یک چشم  اورا که روزی بهشتی آفریده بود  به او رشک وکین پیداکرده  وتهمت دروغ زدند  واورا از بهشتی که خود آفریده بود بیرون انداختند .

وخودرا جانشین خدای قدرتمندی  ساختند که بیرحم تر از او  درجهان هستی یافت نمیشود  عده یا بیسواد ونادانرا با خواندن الواح بی مایه وبی پایه به روی صحنه فرستادند تا دیگران  را نیز به طویله دعوت کنند اما نه برای خوردن بلکه برای باربری  ومن گمان نکنم  هیچگاه او  از مهری که به سر زمینش  وبه انسانها وجهان هستی  ورزیده  بود  توبه کرده باشد 

.

 عده ای ا زاین گمرهان  توبه نکرده بسوی آن بت ساختگی روی آوردند  وگمان بردند که  او هنر بهشت افرینی دارد  در حالی که  او خود از  خدای خویش نیز میترسید   وکم کم خدایان قدرت پرست  بر جایگاه او تکیه دادند  .به دروغ  به مردم گفند که آن اهریمن مردم را دو تکه میکرده است .

او زاده جمشید  واولین انسان روی زمین بود   وبرغم خدایان دیگر جمع اضداد با او همراه  نبود  دراو گوهر مهر نهفته بود  ومهر همیشه آفریننده است .

او رفت   تا بسوی خدای خودش که انسان بود نماز بگذارد .

ودیگران ماندند تا بسوی قبله شیطان ایستاده  نماز بخوانند  ودر دروخ ویا جهنم حقیقی  سوختند  امروز من  در میان زباله های  حقیقت  خودرا یافته ام ومیدانم که همه چیز دروغ بود از روز اول دانستم که همه پای به یک ( صبح دورغین ) گذاشته اند واین صبح را همان کسانی ساختند که باز برایمان آوای شومی سر داده ومیخوانند  ام کلثوم زمانه  برایشان اذان میگفت دختران جوان وزنان  تازه رسیده در حرمسرای خدای ساختگی بار دار میشدند .

ما دیگر  به جلو نخواهیم رفت  وهرچه جلوتر برویم چاهی ژرف تر مارا درون خود میکشد  به اکراه راه میرویم  وتنها چنگالهای تیز خودرا به چشمان کسانی فرو میکنیم  که آزادی را با فروغی روشن درک کرده اند .

آنرا میشناسند  وبهایش را نیز پرداخت کرده اند .

امروز دیگر زمانی نیست که ما زیر یک ایده ولوژی احمقانه  خودرا به زیر سنگ یک غلطک بیاندازیم امروز روز فرماروایی دیوانگان است بر جهان هستی / دور پدر خواندگان ومافیای سکس وسیتی !!!

دیگر به آن روز رستاخیز نمی اندیشیم  لحظه ای فکر میکنیم  وثانیه ای غذا میخوریم  ودیگر به پهلوانان گود زورخانه که امروز جایگاه مردان همجنس باز شده نمی اندیشیم -  پهلونان ما  گوهرشان از گوشت وپوست و استخوان وروحی بزرگوار ساخته شده بود دیگر از آنها خبری نیست  وهر پهلوتای حق  دارد با جدال به پایان زندگی خوددرتاریخ  برسد .

زمانی که آن مردک نیمه دیوانه فریاد بر میدارد که من یک تار موی آن مرد تازی را به هویت کامل ودیرین ایران عوض نمیکنم  چرا باید ما به قهرمانان بیاندیشیم ؟  امروز این زباله ها هستند که پای به تاریخ ما میگذارند  وفرمانده  میشوند  این هم بسته به گزینش خود ماست .

ما برای جدال با این اهریمنان احتیاج  به همیاری وهمزمانی یک تاریخ داشتیم  واسطوره هایمان  که همه یکی  پس از دیگری از میان رفتند  با نشناختن  تاریخ واسطوره چگونه میتوانیم  از نو خانه را بنا سازیم  آیا میشود دوباره  کورورش را ازخواب چند هزار ساله اش بیدار سازیم ؟تا بر ضد اهریمنان به جدال برخیزد ؟! 

امروز آیینه کاملا چهره مخوف تاریخ آینده مارا جلوی چشمانمان گذاشته وما هنوز درفکر خرید وفروش سکه های طلا هستیم .ث

پایان 

قانع به  تلخ وشور شدیم - از جهان خاکی

چون کعبه دل - به چشمه زمزم گذاشتیم 

مردم عالم بیادگار  اثرها گذاشتند 

ما دست رد  بسینه عالم گذاشتیم 

چیزی  بروی هم ننهادیم ودر جهان 

جز دست  اختیار  که برهم گذاشتیم .......« صاءب تبریزی »

« لب پرچین » ! 

ثریا ایرانمنش / اسپانیا .17-01- 2019  میلادی !

خود شکن

ثریا ایرانمنش ( لب پرچین » !

در معر که عشق ز جرات خبری نیست 

غیر از سپر انداختن اینجا  سپری نیست 

سر گشتگی ما همه از عقل فضولست 

صحرا همه را هست  اگر راهبری نیست 

یکی گفت مسعود نمرده درحال اغماست ( مانند  ثریا )  ودیگری گفت مرده  بهر روی او دیگر از نظر فیزیکی مرده به حساب میاید اگر هم زنده باشد تنها یک تکه کلم است نه بیشتر .

ساعت چهار صبح ناگهان مانند برق گرفته ها از خواب بیدار شدم ونشستم میان تختخواب !  چه خبر بود شب گذشته چه رویایی دیدم ؟ وچه کسی از شب من گذشت ؟ نمیدانم   اسباب بازیهای رنگا رنگم که دراطرافم بمن دهن کجی میکردند به همراه کتاب تصویر دوریان گری که همانطور نیمه کاره روی میز بالای سرم افتاده نگاهی انداختم  بهتر است بروم ببینم در دنیا مجازی چه خبر است دنیای واقعی را که از دست ما گرفته اند  مسعود اسدالهی با برنامه جدیدیش آمده بود حدا اقل آهنگی وشعری گذاشت ومارا دوباره بر گرداند ( سولی ) جانی هالیدی ! چه روزهای درخشانی بودند وچه آفتاب دلپذیر در اتومبل گرم  تازه دستگاه نوار جای گرفته بود واین آهنگ پخش میشد  آفتاب \گرم پاییزی . و...... تمام شد رویا تمام شد آن یکی  برنامه را ببینم شاید از مرگ وزندگی  مسعود صدر خبری بدهد  نه استاد مانند یک شاگرد خوب نشسته بود ودرسش ا که از حفظ کرده بود پس میداد آنکه  اورا حمایت میکند دستگاه عریض وطویلی است که متعلق به از ما بهتران است  طبیعتا باید آهسته آهسته حرف بزند درحال حال دنیا درمیان دستهای این کثافت هاست .

وارباب بزرگ را  ریاست کل سر زمین بزرگ وبی در وپیکر واز اعتبار افتاده  امریکار را دیدم ماننند بچه ها لب ورچیده وبرای میهمانانش مکدونالد وپیتزا وسیب زمینی سرخ کرده سفارش داده بود ! یکماه است که دولت درحال تعطیلی بسر میبرد طبیعتا آشپزخانه نیز تعطیل بود !!! او  میل دارد وباید   که بین مرز امریکا ومکزیک دیوار بکشد اما برای ( ژن های * علیل ودرماند که لقب خوب را بخود داده اند وبا پولهای دزدی  وچپاول کردن ملتی  - وارد آن سر زمین شده اند دیواری وجود ندارد بلکه فرش سرخ هم پهن میکنند .

خوب آیا بهتر  نیست بجای آنکه مارا فریب بدهید وکنفرانس لهستانرا ترتیب داده ومیدهید نتیجه اش از حالا معلوم است مریم بانو  با سفرهایش  به افغانستان وسایر سر زمین ها در پایگاههای هوایی وزمینی امریکا لشکر مستقر کرده است واین اوست که بجای سید علی بر تخت مینشیند اما لچک همچنان بر سر زنان ودختران  مسلمان همیشه درصحنه  بجای و با میخ کوبیده شده است ولشکری زنانه  بجای سپاه مردانه  حاکم میشود تنها جای خر عوض میشود پالان همان پالان است . واین جوانی که من باو امید بسته ام نیز یکی از همانهاست  وچه بسا ؟....... بقیه اش بما مربوط نیست  / اصولا زندگی آنسوی زمان دیگر بمن مربوط نمیشود  من درحال حاضر دراطاقهای یخ بسته  صبح زود مانند یک بسته \پیاز نرگس خودمرا میپیچم یکی یکی بخاری هارا روشن میکنم تا بتوانم تنها یک دوش بگیرم ومانند فلان حلاجها لرزان لرزان خودمرا در لباسهای چیده شده روی تخت مییچم خوب امروز ناهار چی باید بخورم ؟! شامرا با چی باید درست کنم ؟  روز گذشته کیبردی را که برای آی پدم سفارش داده بودم رسید اما ..... زبان فاسی را قبول نمیکند  زیر هیچ عنوانی  حال یا باید آنرا پس بفرستم ویا روی بقیه درون گنجه بگذارم در لیستی که داشتم انواع واقسام زبانها بود غیر از فارسی یا بقول خودشان پرسین ؟!  خیلی کلنجار رفتم بیفایده بود

 ای پدم خط فارسی خوبی دارد بسیار زیبا وکامل اما این که با آن مجبورم کار کنم خطی سیاه وحروفی را نیزکم  دارد  برای کارهای من قابل استفاده نیست .  واین دلنوشته امروز من است .

خسته از هرچی که بود 

خسته از هرچی که هست 

 خسته از فردایهای دور 

چون یک شیشه می  صبور

تا سخن بعدی / ثریا / اسپانیا / چهارشنبه ۱۷ ژانویه ۲-۱۹ میلادی /.