ثریا ایرانمنش ….و…. لب پرچین ، ساکن اسپانیا

!دم صحبت غنیمت دانش که بعد از روزگار ما 

بسی گردش کند گردون  بسی لیل ونهار آرد 

بهار عمر خواه ای دل  و گر نه   این چشمه هر سال 

چو نسرین  صد گل آرد ببار وچون بلبل هزار آرد 

حضرت حافظ شیرازی 

نگاهی به نسل گم شده دیروز ونسل سر گردان امروز. مرا به این فکر انداخت که کم کم نژاد پاک واصیل ایرانی از میان خواهد رفت  همچنانکه در سایر کشورهای قدیمی ‌صاحب تاریخ دیگر یک انسان  اصیل آن دیارا نخواهی دید. مانند مصر. و

چه بسا دیوانه ای پیدا شود ‌داستانی همانند سینوحه برای سر زمینی که میرفت سومین کشور جهان شود بنویسد وجه بسا مارا نیز به باد تمسخر بگیرد 

این روز ها نان دانی  عده ای همان  یوتیوپ ویا سایر دکه های ساخته شده از نوع تکنولوژی  جدید است واما من هنوز دفتری دارم ومدادی وخودکاری ‌صاحب یک کلکسیون قلم هستم  تا در آینده ببینند که ما چگونه مینوشتیم و

چگونه میخواندیم وجه  طبع سرکشی برای فرا گیر یها داشتیم. شعر ‌شاعران مانند نان شب سر هر سفره نشسته بود ورادیو در گوش ای داشت برنامه گلهای   جاویدان را پخش می‌کرد .

به چکار ابدت ز کل طبقی. /از گلستان من ببر ورقی 

گل همین  پنج روز ‌شش باشد / وین گلستان همیشه خوش باشد  ،،،،،سعدی از کتاب بوستان وگلستان او‌

….

امروز تنها. برایمان عکس جعبه واجبی را میکشند ودستور کرم های نرم کننده را به هنگام. کارهای خوبی از نظر خودشان نشان می‌دهند کسی دیگر نه به دنبال رودکی سمرقندی می‌رود نه به دنبال عارف ‌نه به دنبال فروغی بسطامی ونه به دنبال محمد حجازی ونه دشتی با کتابهای  خوبشان وشجاع الدین شفا که روانش شاد با ترجمه کتابهای خوب و دلنشین ودر لابلای آن. فاش کردن اسرار را بما نشان داد. امروز یک فاحشه گل بسر  شده مظهر وطن پرستی   ‌حضرت ولایتعهدی با دو دست چاقالوی خود نماد قلب. گلو بالیستهارا به ما حواله می‌دهند ، ما باید از خودمان جدا شویم باید گم شویم  گذشته ها باید پاک شوند مالکیت از بین برود. من حتی صاحب قلب خودم نیز نخواهم بود که انرا به دست چه کسی بسپارم ،

همه رفتند. همه رفتند یا جوان یا پیر یا در جنگ‌های چریکی کشته شدند ویا درجنگی که ناگهان از هوا برایمان  رسید در آن زمان بود که کم کم تجاوزها شکل گرفت زنان ودختران را بعنوان همراه ‌آشپز ونگاهدار سربازان به جبهه روانه ساختند وانها پس از چندی با یک نطفه حرامی بر گشتند دیگر خودشان نبودند وان بچه دیگر هیچ احساسی  در هیچ موردی نداشت نه خواهر را  میشناخت نه مادر را تنها تجاوز را میشناخت. کتک زدن  وکشتن را فرا گرفته بود. با دهان والفاضی کثیف و…. بدین سال نسل ما عوض شد ونسل قدیم یا مردونابود شد یا فرتوت در گوشه ای بین فراموشیها دارد. چرا می‌کند ،

نه ، دیگر انتظار انرا نداشته باشید که ایران  ایران وسر زمین دلیران شود  چند تکه می‌شود عده ای شیره ای وتریاکی  هم با فاحشه خانه های  احداثی خود روزگارشان را به اتمام میرسانند.

یاران موافق همه از دست شدند /در پای اجل یکا یک مست شدند 

خوردیم  ز یک شراب  در مجلس عمر /دوری دو سه پیشتر زما مست شدند 

خیام نیشابوری 

پایان یک غم نامه ،ثریا ، 16/042023 میلادی

دنبال چه میگردیم .

ثریا ایرانمنش و… لب پرچین ، اسپانیا 

امروز زمانی است که ما با تجربیاتی تازه رو برو شده ایم  گاهی  سعی داریم  آنها را از خود دور کنیم اماباز به به دنبال گله  راه میافتیم وبهر روی بنوعی انرا  در گوشه از  روحمان جای میدهیم  یا با ایده ولوژی های ساختگی ‌نو  أنرا مخلوط می‌کنیم  وهیچگاه در این فکر نیستیتم که  بعضی از آنها را در درون سر کوب کنیم. دنباله میشویم  درب افکارمان را قفل می‌کنیم گذشته ها را  تا حدی به زیر فرش پنهان میسازیم مگر  به آنها احتیاج باشد. .

امروز دیگر کمتر  کسی می‌تواند از گذشته خود یادی بکند. آنقدر  در افکارمان  وعلیرغم میلمان. انواع کثافات را  فرو کردند که گاهی بکلی فراموش می‌کنیم انسانیم ،

لبی تر کنیم ،سیگاری بکشیم علفی و با خماری در رویاها سیر کنیم .

هیچکس به دنبال  آن. نیست که خودش را بیابد. وبگ‌وید من خودم هستم خود  من کم کم گم می‌شود  ‌سپس با کمک رمالان وفال گیران وپیش،گویان. به دنبال خود میکردیم .

تا اینجا ما هنوز در پنهانی به بعضی از اعتقادات خود . وابسته ایم   گاهی هم. در یک فلسفه یا عقیده گم  میش‌یم  وهیچگاه نمیدانیم که حقیقت چیست برای خود منطق زیاد میبافیم در حالیکه بین این دو فرق زیادی است .

 عده ای امروز همه دم  بو گرفته یک سیاست را گرفته اند. دور خودشان میچرخند  غافل از آنکه. بزرگان چه خواب دهشتناکی برای بشریت دیده اند برای زمین وبرای طبیعت  تنها کافی است نگاهی به بارانهای سیل اسا. هجوم برف‌های ویخ بندان‌ها ‌یا. آفتاب داغ   وهجوم بی امان  مهاجرین  بیاندازیم. ه‌وایی را که تنفس میکنبم لبریز از سم است غذایی را که میخوریم  درونش ذرات سم را می‌توان یافت زمین دیگر کشت نمیدهد وامروز خاکستر مردگان. بجای خاک باغبانی درباغچه ها پهن می‌شود  وجه بسا فردا بجای روییدن یک گل ناگهان یک گوش یا یک کلیه ویا یک بینی بر شاخه نشست.

خاک دیگر بوی خاک را نمیدهد. ک‌وه ها همه زیرشان خالی شده  کم کم فرو میریزند  ‌ما هنوز به شکست انسان  پی نبرده ایم وهنوز مرگ طبیعت را باور نداریم .

جز درد نیست درمان  آنجا که درد باشد 

که پرده های غیبت  شد آشکار مارا 

امروز همه در میان دردها خفته ایم  .

این گره که تو بر دل. افتاده است 

کی گشایش  که مشکل افتاده است 

ناگشوده  هنوز  یک گره هم  

صد گره  نیز حاصل افتاده است ،

«عطار نیشابوری» 

پایان 

ثریا .15/04/2023  میلادی 

بزرگ‌ترین مشکل امروز ما .

ثریا ایرانمنش و…. لب پرچین . اسپانیا 

آنکه پا مال جفا کرد  چو خاک راهم / . خاک میبوسم وعذر قدمش میخواهم  

برای شکر گذاری  برای پوزش خواهی از ویرانی زمین مادر طبیعت ‌مادر ما دیگری خیلی دیر شده تست ..بی أبی کمبود باران وبرف بخصوص در این نقطه ای که ما زندگی می‌کنیم   کشتزارها وزمین را  تهدید می‌کند با کم  نوشیدن آب و حمام نکردن روزانه ما ویا نشستن پیکرمان   ،   این خشکی   درست نمی‌شود  از کسانی باید  پرسیدکه که انگشت به ماتحت. أسمان  وزمین کردیند  وبه دنبال چیزی میگردند  که خودشان  نمیداننددچیستر و بیگاری  کشیدن از مشتی بدبخت محتاج انهارا به مرز جنوندکشانده تا جایی که  شیطان زا یافته وبر  مسند خدایی نشانده آمد  هر روز اپرا پرستش  می‌کنند برایش دختران باکره  زیر سن  زا قربانی می‌کنند وخون نوزدان تازه تولد یافته را میاشامند تا همیشه جوان وزنده بمانند ،‌ایا از ادامه زندگی ننگین خود خسته نخواهند شد ؟

در این نقطه  که من زندگی می‌کنم خشکی وبی آبی بیداد می‌کند تنها یک پارک ‌بزرگ‌  که چند درخت ویک دریاچه وچند پرنده وچرنده در آن زیست می‌کنند  ریه این قسمت از جغرافیای  سر زمین پر  ابهت  ته مانده لاتین  که خشک  افتاده  میل دارند که آنرا ویران کنند بزای  بی آبی وزش هوا وغیزه ‌بهانه هایی که خودشان میاورند  ،،،، نفس کمتر بکشید هوا آلوده می‌شود راه کمتر بروید از خانه  کمتر بیرون بیایید  واگر ممکن است بمیرید تا جای ما  بیشتر باز شود وپیروان  تازه نفس  را

بیشتر کنیم هر روز ردیف قایقهای  مردان گردن کلفت وخال کوبیده  بدون خانوخانواده درون دریا ها به شهر ها ‌بندر ها می‌رسد خالی می‌شوند دوباره قایق ها به دنبال عده دیگری می‌شوند ،کسی نیست بپرسد انهاراذکجاذسکنی خواهید داد ورای چه نفعی سر زمین انهاراذویران ساخته خانواده هایشانرا رها کرده وبدون آنکه  زبان شمارا بدانند آنها را باینسو‌کوچ‌میدهید ؟ بزای بردگی آینده ؟ برای کشتن ما ؟ 

أفتاب عقل شما خاموش شده خود شما به. خشکی  مغزوشعور افتاده آید  تنها به سود وزیان خود میاندیشید   ومن هر روز لبه تیز اندیشه هایمرا  سوهان می‌زنم  وانها را تیز  تر می‌کنند ‌از دید،گآنم که همان شبنم شب گذشته روان است  وناگهان تبدیل به سیل می‌شود انهارا رها میسازم  وبه کودکانی میاندیشم که  تازه پای بر این جهان  ویران نهاده آمد ،

آفتاب  عقل نداشته شمارا خشکانده است تنها میمونهای مقلدی هستید که نگران  شکم وزیر آنید ،

 ومن همچنان  سر زندگیم را در زیر خاکستر خیال ‌اندیشه هایم پنهان دارم . تا زمان زنده بودنم که چندان طول  نمیکشد میل دارم نسل جدید را با گذشته آش اشناسازم   کتب زیادی را مطالعه کردم حتی خاطرات سیاحانی که  به سر زمین من آمدند و  خصوصیت  وطرز زندگی مارا به رشته تحریر در آوردند   بصورت کتاب انهارا بفروش رساندند سود ها بردند ‌ما ؟همچنان دریک تاریخ  میخکوب شده ایم در یک جا دور خود میچرخیم  ،

در حالا حاضر صاحب چند تاریخ شده ایم از زمان مادها ؟!!! تا زمان  حمله اعراب وسر  انجام عده ای  تاریخ را از زمان آن شورش بزرگ وحشتناک  سر لوحه خود  قرار داده اند   به آدمکشی های خوددفخر می‌کنند ،عده ای هم به درگاه آن دو مرد به راستی میهن پرست  چسپیده اند…. 

 پایان ، ثریا / تاریخ 13/04/2023 میلادی

درودی تازه

ثریا ایرانممش و…. لب پرچین ،‌اسپانیا 

ایی پاپ رسید اما نه آن خطوط  زیبا را یافتم ونه هنوز با این غریبه آشنا شدم . 

چند خطی را بزای امتحان مینویسم در این رابطه از پسر مهربانم که  راه دور آست  واین هدیه را بمن داد . سپاسگذارم  ‌از همه بچه. ها به راستی قدر شناسشان هستم  که دست به یکی  می‌کنند برای  خوشحال کردن من   این نعمت نصیب هر کسی نمی‌شود هیچ ثروتی  ‌هیچ اندوخته ای براندازه بزرگواری  ومهربانی این دل‌های پر مهر . مساوی نیست ،

 تقدیمی بشما عزیزانم . تا روزی دیگر. ‌ساعتی دیگر وحالی  دیگر وهوسی دیگر 

  بوسه ها‌ایم را بپذیرید  به راستی  سپاسگذارم  بخصوص از نوه عزیزم که با کمک او ‌توانستم ان یکی را خالی کنم وروی  این بیاورم. جانش سلامت وعمر همگی طولانی ،‌

مهرتانرا خریدارم ‌پذیرا جانم فدای همه شما باد. .

ماماثریا ،

چهارشنبه 12/ 4/2023 میلادی  

همه از آن شما !

 ثریا ایرانمنش و.....لب  پرچین ! اسپانیا !

اشعاری را از شاعر قرن های گذشته خودمان میخواندم بنام  " فخرالدین عراقی " ایشان در همدان به دنیا آمده است حال چرا  لقب خودرا به عراقی !!!  تبدیل گرده نمیدانم چقدر عرب دوستیم ما ! چقدر دشمنانرا میپرستیم ما !

در آن زمان نیازی به ازمودن وفرا گیری نبود  هر چه بود درهمان چهار دیواری شهر میگشت بعدها تاریخ نویسان ومحققان با خون دل آنهارا بیرون کشیدند تمیزکردند  به چاپ رساندند  حضرت حافظ نیمی از اشعارش را از ترس محتسب به درون چاه ریخت واین ته مانده آنهمه اندوخته ها ست که با ز هم به دست غیر  شراب گلاب شد وتنگ شراب   گلابدان امروز نمیدانم !!

آن روزها هنوز اندازه خودرا نمیدانستیم  .خو درا همیشه فقیرنا چیز  وبرده وبنده  میپنداشتیم.

در تمام اشعار ودیوان های این شعرا ی بزرگ مقدار ی  ابراز بردگی وبندگی وجود دارد  ! 

نیازی هم نمی  دیدیم که خودرا بشناسیم ویا بشناسانیم . بنا براین مقداری از گذشته های  ما همچنان ناشناس باقی ماند واگر چند حفار فرنگی  بخانه ما یورش نیاورده وبرای پر کردن و بردن اموال  کاوشی بخرج نمیدادند چه بسا هنوز  در حال چپق کشیدن وخماری در کنار یک جوی الوده در میان خاکهای  لبریزاز بیماری وکثافت وشپش  می نشستیم . " هرچند همین امروز هن  به اصل خود واصل شدیم "

هر چه بود کس ویا کسانی  امدند وما برخاستیم وتازه خمیازه ای کشیدیم قدی صاف کردیم چپق به پیپ تبدیل شد و گیوه  به چرم ایتالیایی . سازها از پرده ها بیرون آمدند وصاحبانشان نوازندگشان شناخته شدند  وتاتوانستند نواختند وخوردند وبردند " البته چند نفری"  یکی از آنها هرشب بخواب من می اید  با مال من در نیاوران ولواسانک برای خود وخانواده اش  خانه خرید لباس ایتالیایی پوشید وما گم شدیم  آنقدر کو..چک شدیم که دیگر حتی کبوتر خانه هم  مارا نمیبیند وروی سرمان میریند

سالها به اوج تنگی رسیدم  تا توانستم نفسی تازه کنم که ناگهان از چنبره یکی از " چاکراها"  چیزی بمن سلام گفت .

روز گذشته روز بسیار بدی را گذرانم  تنها بودم  دیگر میلی به یافتن معرفت وغیره ندارم میلی به هیچ چیز ندارم این رویای شب گذشته بود که مرا ودار کرد تا کمی از دردنامه هایم را به روی این صفجه مضحک بیاورم . 

حال دیگر چیزی وجود ندارد تا آنرا فرا بگیرم وچیزی وجود ندارد تا آنرا امتحان کنم  همه را بیازمودم زخودم خوبتر نیافتم ! بلی  میل نداشتم خدمتکار خانه من ارباب من شود وآن مرد نا توان مانند بادکنک خودرا باد کند وبا نوک یک سوزن بترکد و نه میل نداشتم خودم را باید نگاه میداشتم وانهایی را که بمن وابسته بودند   در کنار داشتم .

امروز زندگیم بی خطر شده است  جون با خود خطر زندگی میکنم ودیگر میل ندارم دردچنبر امواج فضیلت اسیر شوم  برای کی ؟ کجا؟  در یک سر زمینی که نه متعلق بمن است ونه خاک آن مرا میخواهد وخودرا دریک پستو پنهان ساخته ام . 

حیال خانه دریا در شما ل نصیب یک گرگ تازه به دوران رسیده که درلباس دوستی بمن نزدیک شد .رسیده  زمین هایم  معلوم نیست در دست کدام  بساز وبفروش  قلعه شد وخانه های دیگرم زیر چرخهای سنگین خاک شد از قبل من دختران  آن زن فرسوده بدبخت هرجایی  بیچاره به جهاز بزرگ دست یافتند !!! وآن نوازنده  بداهه نواز که  داشت از گرسنگی تلف میشد  در لباسهای ایتالیایی  افاده میفروخت همه را سیر کردم .

چرا که میل نداشتم مانند دیگران چهره عوض کنم  وعرض بردگی به درگاه  بیت ببرم وچشم درچشمان هیز وکثیف آن ملای بیسواد بدوزم ویا ان سپاهی کثیف اندامم را لمس کند .نه خودم بیشتر ارزش دارم وفرزندام را آنچنا ن تربیت کردم که فرا تراز خودم راه میروند .

امرو ز به حقیقتی دست یافته ام که دیگر نیازی به  اندوخته ها ندارد وامروز احساسات  خواسته واندیشه هایم به اندازه خود رسیده اند  ومیدانستم برای هر کاری  چه سودی باید پرداخت تنها  کاری را که نکردم این بود که با  خدای بزرگ یک حسا ب مشترک در بانک او باز نکردم تا درحیات دوباره گدا نشوم !

امروز دین  یک معامله بزرگ با خداوند است تازه اوهم پنهان شده معلوم نیست درهوش مصنوعی . در کنار یهودیان ثروتمند ویا دردشت کربلا ویا در لابلای نوارها وروبانها واطلس ها وطلاهای محراب کلیسا پنهان است .

چقدر شاعران آن زمان ما سا ده دل بودند ! که میسرودند " 

خدا دردل سودا زدگان است  / مجویید زمین  را ومپیویید سمارا !!!! 

"""خیر با این دستگاه نمیشود نوشت ویا کار کرد  باید  خطوط را به پایان

ببرم اندیشه هایم را برای خودم نگاه خواهم داشت .ث

پایان 

10 آپریل 2023 میلادی 

یک روز تعطیل!

 ثریا و...... لب پرچین . اسپانیا !

یک دلنوشته  در یک روز تعطیلی وبسیار غم انگیز !

سالهاست که ما رنگ شادی وخنده ودورهم جمع شدن را از یاد برده ایم  بچه ها به دنبال زندگی  خودشانند نه فهمیدیم نوروزچگونه گذشت ونه سیزده آن بیمار عزیزی در بیمارستان داشتم ونگران حال او بودم و...هستم ..... دراین روزهای غمگین میل ندارم در مراسم عزا  داری های دروغین نیز شرکت کنم شرکتهای سهامی  فروش البسه وشمع وکلاه عبا وردا وزرق وبرق  زیوز وطبق کشی وغیره که بمن  مربوط نمیشود .

میترا و اهورا مزدا  خدایان بزرگ من بودند که دیگر اثری از آنها نیست . وامروز در دامن اهریمن  داریم جان میکنیم .

اهریمن جای همه را گزفته وجایگزین آنها شده است  ما دراین تحول نا بجا  چگونه میتوانیم خودرا عوض کنیم وبشکل انها در بیاییم  حتی چهره هایمان فریاد میزنند که ما از نژاد شما نیستیم  آنهارا نیز به دست چاقوی جراحی نسپردیم چرا که عاشق خودمان هستیم  امروز همه چیز را انکار کرده اند وما نیز انکار شده ایم .

حال اهریمن مادر ما بوده  واین اظهار نظر مارا خشمگین میسازد .

میگویند در پس هر تاثیر بزرگی علت بزرگی در پیش است وما سالها به همان امید واهی نشسته ایم .

ـآن تاثیر نا دیدن وگم شد ونا پیدا   چه روزی خدایان خودرا نمایان میسازد ؟ 

ما بسیار شبیه خدایان خودمان هستیم همچنان 

پاکیزه وهمچان با روحی پاک  وهمچنان حتی دشمنان را نیز میبخشیم .

 دست به دست این خدایان دروغین نداده ایم  و میدانیم  که خدایان ما مارا شبیه خود ساخته اند  به انها خیانت نمیکنیم .

امروز چقدر از دوستان خود دورم  ایا دوستانی دارم ؟ در کجا؟  رژه گورها .

برای لذت بردن از شیرینی وطعم میوه های خوشمزه باید پوست تلخ آنهارا از جای در اوریم وبرای پیدا کردن دوستان نیز  باید پوستی از انها جئا کنیم وقدری از خودمانرا به انها بدهیم تا شبیه ما شوند  چاره همین است چاره دگری  نیست .

آنکه میل دارد به دنبال مغز برود  پوست خودش کنده خواهد شد وبجای رسیدن به مغز  از پوست اول به پوست هفتم میرسد .

 وگاهی میبیند که آن مغز تنها یک پندار بوده است  میوه کال وپوک وبدون مغز است . تنها پنداشت او اورا به دنبال پوست کردن فرستاده است .

تاریخ را نمیدانم ونمیدام کجای تاریخ ایستاده ام امروز تنهاا از تاریخ میلادی  درغربت استفاده میکنم   حتی فراموش کرده ام چه تاریخی به دنیا آمدم ودر چه روزی ودرچه ماهی اگر بچه ها یاد اوریم نکنند  .

تاریخ امروز زنجیری از برد وباختها وقما رهاست  من بازی کن خوبی نیستم همیشه بازنده بودم چرا که دستم  را همه میخواندند .  همیشه به دنبال واقعیت رفته ام ریشه یابی کرده ام  تا به مغز رسیدم .

چندان میل ندارم از خودم بنویسم  وچندان میل ندارم وارد این دنیا مضحک ساختگی شوم   سعی دارم  تا آنجایی که مقدور است از تکنو لوژها دوری کنم کمتر مینویسم دلم برای آن تایپ رایترهای نواری تنگ شده دلم برای گرامافون تنگ شده  صفحه هایم را مرتب کرده ام بدون گرا مافون !!! شاید هنوز در زمان خودم قفل شده ام  اما شعورم ومغزم جلو تر از من  میدود  راهرا برایم باز میکند چاه را بمن نشان میدهد . واحساسی که نامش حس ششم است درمن بسیار قوی است .

 روز تلخی است روز تاریکی است ومن ....درد دارم دردهایم بیصدایند با یک آخ تمام میشوند .  

تمام / تاروزی دیگر

پنجشنبه ششم آپریل 2023 میللادی