ثریا ایرانمنش " لب پرجین "اسپانیا
-------------------------------
گر روی پاک ومجرد چو مسیحا به فلک
از فروغ تو به خورشیید رسد صد پرتو ! " حافظ شیرازی "
نرم نرمک سکوت بر میگردد وصدا خاموش خواهند شد اما همه آن اشیان رها کرده ها دیگر هیچگاه به لانه خود بر نخواهند گشت آن رها کرده امید وارزو ها دیگر از ارزوهایشان به دور افنتاده اند امروز باغ خانه ما از آواز مرغان و ترانه لالایی ها خاموش است خانه تاریک است وآشیانه ها همه خالی ومتروک .
( فردا ) 8 مارس / روز جهانی زن است در سر زمین بلاخیز ما رضا شاه بزرگ به زنان ازادی را هدیه داد اما همه زنان این هدیه را دوباره درلابلای آن چادرهای سیاه پیچیدند وباو پس دادند کسی هدیه اورا قبول نکرد محمد رضا شاه آنرا بسته بندی کرد بصورت یک کادوی بسیاز نفیس به زنان هدیه داد زنان آنرا پذیرفتند حال دیگر به رشد عقلی رسیده بودندودرهای تمدن به رویشان باز شده بود آنها بیخبر بودند که درسایر سر زمینهای متمدن زنان با چه جانفشانی وفداکاری تا حد مرگ توانستند ازادی خودرا به دست بیاورند /زنان ایران ازادی را هدیه گرفتند برایشان چندان معنا نداشت در آن چادر سیاه احساس امنیت میکردند .
اما با هحوم تمدن زمان زنان ما دانستند که میتوانند عضو مفیدی درحامعه باشند نه تنها جفت یک مرد
به مقام سفیری وحتی وزارت هم رسیدند ودنیا ی ما داشت بهشت میشد که ابلیس پنهانی از پشت درهای بسته این بهشت را مبدل به جهنمی ساخت که امروز باید بر ویرانه اش نشست وگریست .
زنان هیچ اختیاری ا زخود نداشتند اسیر دست مردان ودرحرم سراها مشغول پختن آش ابودردا وشله زرد نذری بودند...... وامروز دوباره به ریشه واصل خود برگشته اند وخودرا درهمان پارچه سیاه پیچیده اوسر شار از آرزوها درخیال یک النگوی طلا زیر اسمان کبود وابری ودردست سوداگران وحشت ومرگ بیاد آن باغ بزرگ سوگوارند .
دیگر دراین باغ گلی نخواهد رویید هرچه باشد وهرچه از زمین سر برازد سمی است مانند قارچ های سمی جنگلها .
دیگر زنان افسونگری را نمیدانند چیست امروز کمر بند مردان را بسته اند وشلوار مردانرا پوشیده اند ودست دردست زنی یا دختری دیگر بخیال خود مردانه عمل میکنند بی آنکه بدانند چه نیروی عظیمی دردرونشان خفته است به باشگاههای بدن سازی میروند وپیکرشان را به دست خالکوبی میدهند همان تمدن دزدان دریایی وزندانیهای خطرناک که به جامعه تزریق شد آنها آنرا بنام تمدن وپیشرفت ادامه میدهند . چه راه پر خطری وچه راهی که به بیراهه میرود .
دیگر آواز زنان شالیزار کمتر بگوش میرسد .
واوای دختران ایلها با لباسها رنگارنگ دستمال به دست گرد اتش میرقصیدند حال نغمه ها چون پرندگان مرده بر شاخسار نشسته بی صدا وارام دیگر آوای بلبلانرا که درآفاق بالا گرفته بود نخواهند شنید ودیگر فوج کبوتران زیبارا که دسته دسته با جورابهای ساقه کوتاه سپید وروپوشهای ارمکی با یقه وسردست طوری بسوی مدرسه تمدن میرفتند ! نخواهند دید.
امروز بر بام نشسته به تماشای دختران لچک بسر که به مرز زنانگی رسیده اند مشغولند بی آ نکه بدانند روزی همین دختران ناگهان پرواز خواهند کرد .
امروز دیگرفواره های رنگین درحوضچه های میدانها نخواهند رقصید ورویای ( زن بودن ) درغبار طلا وشیشه ها در کنار وحشت دهشتناک وکابوس سیاه زندان این هیولای همیشه بیدار گم شده است .
دراینجا لازم است یادی از زنان نامدار ایرانی بنمایم که ارزش داشتند وما بی مقدار بودیم وارزش آنهارا ندانستیم .
بانو پروین اعتصامی شاعر نامدار
بانو فروغ فرخزاد شاعر نامدار
بانو فرخ روی پارسا وزیر آموزش وپروش
بانو عصمت الملوک .دولتشاهی ...... سفیر ایران در فرانسه
شاهزاده اشرف پهلوی .....
شاهزاده شمس پهلوی بنیان گددار انجمن شیروخورشید سرخ ایران .
وشهبانو فرح پهلوی که تاریخ از او بعنوان آخرین ملکه سر زمین پارس یاد خواهد نمود .
وسایر زنان نامداری که امروز درخاطرم نمانده با نهایت تاسف.ث
و..... دلم از نام مسیحا لرزید
از پس پرده اشک
من مسیحا را بالای صلیبش دیدم
با سرخم شده بر سینه که باز
به نگو کاری - پاکی - خوبی
عشق میورزید .........." فریدون مشیری ؟
بهر روی این روز را به همه زنان بزرگ ومادران جهان تهنیت میگویم .
پایان
ثریا ایرانمنش / 7 مارس 2020 میلادی برابر با 17 اسفند 2578 شاهنشاهی
