یکشنبه، آبان ۳۰، ۱۴۰۰

محکومین

 ثریا ایرانمنش / " لب پرچین" اسپانیا ! 

باید اینرا بنویسم  هزاران ثریا ایرانمنش  در باشگاه گوگل دیده میشوند !  مهم نیست امروز بر ایم روزخوشی نیست روزی است که دارم به اینده خود  وفرزندانم میاندیشم روزیکه که دیگر ما محکومین باید یا دراردوی کار ویا در زندانها بپوسیم چرا که انقدر قدرت مالی وسند ها ی عالی نداریم  تا به نمایش بگذاریم مارا نیز در اردوی خودشان قبول نخواهند کرد " زیادی حرف میزنیم وزیادی میدانیم " بیاد کتاب  " مردی که زیاد میدانست " افتادم 

قبل هم نوشتم غول یک چشمی بر مسند قدرت نشسته وهر گوه لوله را بر میدارد گرد میکند دراز میکند  واورا روانه زمین میسازد تا اربابی کند واربابان نیز کرم ها ومارهای کوچک وجانوارن زنده را میگیرند دستکاری میکنند بزرگ میکنند به انها خوراک  میرسانند تا برای روزهای آتیه سرباز گیری کنند .پسر ی با تفنگ دونفر را کشت / تبرئه شد برای دفا ع از خودش   !!!! جوانان ما تنها با یک برش کاغذ که بر دیوار میچسپانند قربانی مشت ولگد وزنجیر وطناب دار میشوند ! این دنیا ماست کمدینی ریییس جمهور میشود والاغی دیگر ؟!  بما مربوط نمیشود  ما محکومینی هستیم که باید کم کم شر خودرا کم کنیم  زیر بار زور نمیرویم  خوب یا مرگ یا شلاق وبردگی . مرگ را ترجیح میدهیم .

یخچال خالی است  کم کم نشان قحطی نمایان است چیزی درفروشگاها  نیست که برای غذا کافی باشد چند برگ جعفری بو گندو که بویی سم میدهد چند نارنگی زیر درختی چند پرتغال ترش وبی خاصیت وخشک  خیارهای گندیده بدمجانهای گندیده همه اینها قفسه ها را پرکرده اند درعوض تا دلتان بخواهد مواد شیمیایی  به شما چشمک میزند نان ؟ نمیدانم نانهارا ازچه موادی میسازند  نانوایان  ملزم هستند که هرصبح خمیرهای یخ زده را درون فر گذاشت وبه عنوان نان تازه بما بدهند  تنها شکل به ان میدهند فردا ان تکه نان مانند چوب درختی است که میتوان برگرده دیگران کوبید ! 

هرچه درون یخچال بود درون  قابلمه ریختم  اوف بوی سم  بوی گند سبزی درون کیسه پلاستیک .....

روزی درهمین  شهر زمانی که برای خرید به یک میوه فروشی سر گذر میرفتی  پس از خرید  مقداری جعفری تازه نیز بتو کادو میداد ! امروز دیگر نه آن میوه فروشی های سر گذ رخبری است ونه از جعفری تازه  چند برگ را درون  یک بسته پلاستیکی بتوبه قیمت خون پدرت میفروشند همه چیز اختصاصی آن بزرگان شده است ...داری بخور نداری  بمیر .

ماهی فروشیها و بازار ماهی فروشی دیگر گم شده  وبه زمین فرو رفتند تنها چند دکه مقداری  ماهی یخ زده میان یخ های اب شده عرضه میکند دریا به فغان امده طوفان های شدید ماهیگران را خانه نشین کرده است . ماهی میخواهی > درون قوطی !!!! ویا اگرخیلی میتوانی پرداخت کنی تکه ای در فروشگاههای مخصوص میان  چند لایه پلاستیک ومقوا با قیمت یک ماهی درسته چند کیلویی واین است اینده ما ! 

گمسرتها برقرار است پوزه بندها روی دهان آنها نیست تنها دهان مارا بسته اند  وکم کم به درون چاه ویل فرو میرویم  دیگران چه با سعادت درون کاخهای بزرگشان نشسته اند وخیال میکنند تا ابد همانجا خواهند بود ! نه ! بقول آن دخترک  نه دلم خوشگلم اینها همه ظاهرامر است تو دیگر مالکیت خصوصی نخواهی  داشت در آینده یک تکه  روی موبالت  دیده میشود  مانند همان پاسپورت که تو اربابی  اما اربا ب کجا معلوم نیست !  " سیلون گرین "  پاسپورت سبز به زودی  خواهد آمد وما باید در صف داوطلبان مرگ بایستیم .چه موسیقی میخواهی ؟ کلاسیک یا جاز ویا سنتی ؟ تو انتخاب میکنی ترا عریان میکنند روی  یک تخت مخمل قرمزو سفید میخوابانند وبرایت موزیک را باصدای بلند پخش میکنند شربتی را نیز بتومیدهند تا درارامش کامل به ان  دنیا سفرکنی   سپس جسدت را ؟؟؟ معلوم نیست بخورد حیوانات میدهند ویا بخورد  دیگران ؟  بستگی دارد چقدر  ارزش داری جوانی پیری نیمه کاره ای بیماری  سلامتی ؟ آن دیگر پشت صحنه نمایش است . 

نه امیدی نیست هیچ امیدی نیست  سگها را خیلی خوب تربیت کرده اند تا مارا تکه پاره کنند .امید کم کم مانند یک مه از میان سینه ما رخت بر می بندد مانند عشق  ونسل ما نابود میشود  مانند دایناسورها ودرختانی وگلهایی که دیگر اثری از انها نیست ناگهان گم شدند تو. سرت درون  موبایلت بود داشتی چت میکرد ی همه چیز گم شد حتی خودت نیز گم شدی . ث

یایان / یکشنبه 21. 11؟ 2021 / میلاد ی به به ته ترکیب جالبی ! 21  /

شنبه، آبان ۲۹، ۱۴۰۰

باورم نشد


 ثریا ایرانمنش " لب پرچین " اسپانیا !

 نه ! باورم نمیشد  میدانستم  انسانی بی پرنسیب وخودخواه وگرسنه است اما نه تا این حد  میدانستم که برای احدی تره خورد نمیکند غیرازخودش  اما نه تا این حد   به  فراوانی  انسانهایی این چنین هم داریم  گوسقندانی  نظیر شادی امین وشادی صدر که پرچم  بر خاک افتاده  بر زمین  را  لگد میکنند وبرای مشتی تروریست اشک میریزند وآن نقش .منحوس  مجاهدین وفرقه وگروههای دیگر را بعنوان یک نماد نمایشی دریک نمایشگاه  بعنوان داداگاه که باید نامشرا بیدادگاه نام گذاشت  اینگونه به رخ میهن پرستان ووطن پرستان ایرانی بکشند  آن مادران خاوران وباختران وغیره  هم یک نمایشی بیش نیست عده ای تنها  آرتیست صحنه هستند باضافه مادران واقعی فرزند از دست داده .

خوب  با این حساب  ما باید درانتظار کدام  ازادی باشیم .؟ خیر! هر روز قطر این زنجیر نه تنها درسر زمین من بلکه در سرتاسر جهان قطور تر میشود دنیا امروز دردست مشتی فاحشه های بازنشسته وقدیمی وکهنه ها وبوگرفته ها  وسر انجام شیطان پرستان است .

این زنجیر کر.ونا ووکسن بدجوری هر ساعت کلفت تر میشود حال دیگر به همان تذکر اکتفا نمیکنند زندانها درهایشان به روی  آنهاییکه تن به این بردگی نداده اند باز است وچه خوب ان دلقک خودرا به همه جا میرساند وهمه کار میکند همه چیز میگوید کسی را هم با او کاری نیست خود فروشی راههای مختلفی دارد پنهان وپیدا . زیبا ونا زیبا  کریهه وچندش آور .

عیدهای مارا که از صفحه گیتی پاک کردند  مردم دلشان به این  کریسمس خوش بود اما  ان هم  سر بزنگاه چراعهارا خاموش کردند که بله ویروس  سرا سیمه  دارد میتازد کو قربانی ها ؟ کجاست جنازه ها؟ نه بیشتر نباید پایت را درون این لجن زار بیرون بگذاری  که تنها همین صفحه را نیز از تو خواهند گرفت وپس فردا زنجیر نیز بر دست وپاهای توانداخته بعنوان یک دیوانه  ترا راهی تیمارستان میسازند.درحالیکه دیوانگان ازبند رسته رها شده خوش میجرند /

امروز صبح با صدای بلند وبغض وگریه از خداوند خواستم دست این شیطان پرستان را ازدنیای زیبای خودش کوتاه کند واین زنجیرهای مریی ونامریی را که هرروز میرود تا کلفت  تر شوند پاره نماید . آیا گوش شنوایی دارد وبه ناله های من گوش فرا میدهد ؟ .

بقیه دیگر بمن مربوط نیست اما دیدن آن پیر زنان فرسوده  که دهانشان به خون بچه های نوزاد  الوده است دیدن ان فواحش که امروزبر کرسی ریاست و وزارت نشسته اند و سگهای درنده ای نیز درجامعه رها ساخته اند  تا دهان مارا لبریز از خاک کنند دیگر حالم به هم میخورد ودر زیر لحافم پنهان میشوم واشک میریزم . تعداد من وامثال من خیلی کم میباشند خیلی کم همه دربازار خودروشی مشغول نرخ گذاری روی خودشان وکفتارشان ورفتارشان هستند تریبونها نیز بی محابا دراختیارشان میباشد   معصومه خانم نمونه بارز این سگهای درنده میباشد وتو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل . 

نه دیگر جایی برای ما وامثال ما وزندگی  وخودنمایی ما نیست باید  دریک سورراخ پنهان شویم نا روز مرگمان وپنهانی غذا را که نه چیزی شبیه غذا به درون شکم بیمار خود بفرستیم ودلمان خوش است که حد اقل در بلا روس گیر نکرده ایم . بلی باید شگر گذار بود هر ثاینه وهر دقیقه .

حوشا به سعا دت شما که درقبر زندگی نمیکنید در بهشت برین هستید مانند افتاب پرست هر لحطه به رنگی درمیایید  در کنار گلهای زهر الوده و خر زهره ها .ث

پایان / ثریا / 20/ 22/ 2021 میلادی ......که کم کم این میلادی هم گم خواهد شد .



چقدر سخته

ثریا . 

نیمه شب شنبه 

چقدر سخته  زندگی در میان مردمی که میشناسی اما ناشناسند 

چقدر سخته اطمینان کردن به یک دوست 

چقدر سخته شناخت آدم‌ها که هرکدام مانند قوس وقزح هزاران رنگ دارند آما بی رنگی را نمیشناسند 

چقدر سخته که تو بتوانی خودت باشی واین خودراحفظ کنی 

در میان خار مغیلان  که پیکر ترا زخمی کرده اند باید مانند یک درخت صنوبر بایستی و یک یک خاردارا از پیکرت جدا سازی ‌مانند همان درخت از خود صمدی بیرون دهی که مرهم زخمه‌های تو باشد.

چقدر سخته شناخت انسان‌هایی که سالها  به آنها اطمینان داشتی .چقدر سخته که نتوانی زمین خودرا دوست بداری  حتی به سر زمینت عشق بورزی .

باید تهی شوی خالی شوی   از آنچه که یادگار تو بود همه چیزها را پشت سر بگذاری ودر میان مردمان دو جنسیتی  خودرا پنهان کنی   دهانت راببندی ودر زندان درونیت تا ابد خاموش بنزینی 

چقکدر سخته دوست داشتن مردی که روزی سلطان  سر زمین تو بود  حال باید  پنهانی به او عشق  بورزی 

در میان سگهای هار وروبهان وشغالها مرده خوار  باید در سکوت برای آنچه را که از  دست دادی نوحه بخوانی و آهسته بگریی .

چقدر سخته خودفریبی وزندگی در میان فریبها وریا کاری ها ودروغها وتو بخواهی که خودت باشی  خودت با  همه آنچه را که داری .

زندگی ما دارد نابود می‌شود  برگشت به دوران جهالت با کمک عیاران ودانشمندان !!!!وشاعران متعهد ونویسندگان تروریست  ونوکران  روزانه،

خیلی سخته  تا بتوانی استوار بایستی   ‌ثابت کنی که پاهایتان تا زانو در ون ریشه های گذشته استوار ایستاده اند  وتو فرزند یگانه مهربانیها  در میان زالو ها باید کم کم نابود شوی . نابود دشوی همچنان که پرچم  تو بر زمین افتاد ودیگر کسی خم نشد تا انرابرداشته دوباره به اهتزاز در بیاورد  وتو بگریی بر  سر  زمین اسیر ،

پایان

بیستم نوامبر دوهزارو بیست ویک میلادی 

جمعه، آبان ۲۸، ۱۴۰۰

پسر طوفان !


 ثریا ایرانمنش " لب پرچین " اسپانیا !

زمانه  قرعه نومیزند به نام شما/ خوشا  شما که جهان  می رود به کام شما  

تنور سینه  سوزان دل ما  یاد آرید / کز آتش  دل ما پخته  گشت خام شما 

خیلی سعی کردم بی تفاوت از کنار این خبر بگذرم  اما نشد !وسوسه درجانم نشست  آخرین عکس اورا دیدم وبیاد  این گفته افتادم که سر زمیر خبر میدهد از درون ما ! چه وحشتناک شده بود  مانند یک حیوان اسیر وبیمار درقفس  دیگر آن رعنایی و جلوه جوانی نبود    کهنسالی او  نیز کریهه وزشت بود .مانند زندگیش .

بیاد کتابی افتادم که یکی از اقوام او درباره اش نوشته بود .......پسر مرغ طوفان ! من این کتاب را چهل پوند خریدم با مید آنکه چیزی دستگیرم شود اما تنها البومی از خانواده نویسنده بود وخبری از ان شاهدخت زیبا وزندگیش درون آن نوشتارها نبود  خیلی تاج گل خروس برسر این پسر طوفان گذاتشه بودند ! بیاد " فروغ "  افتادم با چه غمی که از درون سینه اش برمیخاست میگفت خیلی به تعطیلی احتیاج داریم هم خودم هم بچه ها اگر  " اردشیرخان ": اجازه دهد !او نوه امام جمعه تهران بود وزنی بی نهایت زیبا وبسیار نجیب همسرش معاون  اردشیر خان بود حال چگونه فروغ توانسته بود از دستبردهای کثیف  ارباب جان سالم بدر ببرد  امریست  که مربوط به خود اوست  آنقدر اورا دوست داشتم که نام اولین دخترم را بنام دختر او گذاشتم دیگر فروغ را ندیدم اما گفته های زیادی را از او شنیدم ودرنهان پنهان ساختم  زمانی نبود که بتوان حرف زد آنهم درباره " پسر مرغ طوفان ؟ که تقریبا زنجیر سیاست ایرانرا درمیان دسدهای بی قواره اش میچرخاند گمان میبردم  مردی  استوار میباشد  اما  دیدن عکسهای او با جیم وجات هالیودی وبقیه خانمهای نجیب سیاست  که در همه ماموریت هایشان از انها بهره مند میشدند  درهر کشوری  دانستم که " به معنای واقعی کثیف " است  وچه حیف ار آن صورت معصوم شاهدخت واقعی ایران زمین که درمیان دستهای او مچاله شد .

بهر روی نود وسه سال عمر کرد ودر این سالهای عمرش گویا به پیسی خورده بود وحقوق بازنشستگی وحقوق دولتی  کفاف زندگی بی بند بار اورا نمی کرد  خودرا بفروش رسانید دریک ویترین لبریز از کثافت  وآلوده نشست وخودرا فروخت وچه ارزان هم فروخت ! واسطه این معامله همان ارباب " کانون " بود در دلالی وخرید وفروش ید طولایی دارد .

او هیچگاه ازقفس خود بیرون نیامد ومدتهای مدیدی بود که کسی از او خبری نداشت تا اینکه خاطراتش را ببازار فرستاد  چندان توفیقی حاصل نشد  واز این راه چیزی نصیب او نیز نشد   مدتها از دوربین وخبرنگارها خودرا پنهان میساخت تنها میدانستیم سرطان نیز به او حمله کرده خوب درجای خوبی میزیست  وطبیعی است که پرشکان آن دیار  بخاطر نام ونشان پدر او ساوابق دوستی ها اورا خوب تروخشک میکردند پرستاران متعدی هر روز به خانه اش می رفتند واز و مواظبت میکردند! ظاهرا در خوشبختی میزیست ! وجدان  چندانی نداشت  شاید ابدا به درونش سفر نکرده بود وخودرا نمیشناخت قامت سرو سهی او به یک درخت پیرتو خالی تبدیل شده بود  فقط درمیان عکسهای قاب شده در اطراف اطاقش  زندکی میکرد  بی نهایت خسیس  ودست خشک بود . من چندان ارادتی به او نداشتم  از خیلی چیزها باخبر بودم  وخیلی اسرار اما بمن مربوط نمیشد همه آنها را درون سینه ام به خاک سپردم  زندگی او ابدا بمن ارتباطی نداشت تا اینکه ناگهان سرپیری ومعرکه گیری برخاست وخودرا حمایت گرنظامی خونخوار وویرانگر سر زمین من ساخت  بقول معروف دیگر جوش آوردم  کمی از ناگفته هارا گفتم آنهم در فیس بوک وسایر دریچه های بازشده اما کسی ابدا برایش مهم نبود رادیوو  تلویزونهای کثیف لعنتی لندنی هر روز اورا بزرگتر  مینمودند تا جایی که دیگر نصویراو درقاب  های شیشه ای  خاک گرفته آنها جای نمیگرفت  وناگهان هم تمام شد !

خلاصه این  مرد  دوراز وطن  که وطن هیچگاه برایش آن مفهومی که برای ما دارد  معنایی نداشت  تنها  نوایی را که می شنید از گفته های دیگران وقدیمی ها بود  وبه همان نواها دل سپرده بود  درخاطرش  مهربانیها ومحبتهای بی شائبه واحساس اطمینانی که "شاه "به اوکرده  بو د بدا جایی نداشت  مانند خیلی از مردان بزرگوار قدیم که بسرعت برق مانند بوقلمون رنگهایشان را عوض کردند وبال زنان بسوی قبله جدید روی آوردند .

گمان  نکنم آنقدر حساس بود که موسیقی را نیز دوست بدارد ویا شاید کتابی ورومانیرا بخواند زندگی اودریک سیاست الوده خلاصه شده بود  وسر انجام روزی درجایی پایان گرفت  .

جرا ما انسانها میسازیم و ویران میکنیم همانند کودکانی که با لگو خانه میسازند وسپس خسته میشوند وبسوی بازیچه دیگری میروند چرا وطن وسر زمین ومردم بی پناه آن برای ما بی معنی وبی تفاوت بود ؟ 

ایا نوع جنسی که مارا ساخته بود کمی مخلوط داشت ویا اصولا ما دلی درون سینه نداریم ویا ابدا برایمان مهم نیست که کجا  وبا چه کسانی  بنشینیم وبرخیزیم که برایمان تنها منافع داشته باشند  کجاست نام ونشان ؟ کجاست صندوق های لبریز از طلا ؟  کجاست روح انسانی > کجاست احساس عشق ووطن پرستی > امروز در یک ویرانه سرا مخلوطی از ارد وخاک وشن ماسه درهم وبرهم میلولیم ونامش را گذاشته ایم زندگی واینهم  بزرگان ما .

 می دانمت  ای سپیده نزدیک /  ای چشم تابناک  جان افروز /  کز این شب  شوم  بخت بد فرجام / بر  می ایی شکفته وخندان /  وزآمدن تو !  زندگی خندان  ؟ " ه .الف. سایه "  پایان 

ثریا ایرانمنش 19.11. 2021 میلادی 

پنجشنبه، آبان ۲۷، ۱۴۰۰

از کجا آمئیم / به کجا میرویم ؟

 

ثریا ایرانمنش " لب پرچین " اسپانیا !
بزرگ بود  واز اهالی امروز بود ! لحن آب وخاک را خوب میدانست !!!!
در گفتگو هایش دردهای زیادی نهفته بود  با کمک قاچاقچیان خودرا به یک کشور مثلا اروپایی رسانده بود  ظاهر درامان بود اما نمیدانست که این امنیت  ظاهری است  ما دیگر هیچگاه درامان نخواهیم بود نه از نظر روحی وجسمی ونه از نظر زندگی   همیشه همان دوچشم تیز بین برادر بزرگ بما مینگرد وتتمه جانی را که داریم نیز خواهد گرفت . 
در تصو.یری دیدم صد ها هزار قبرآماده  درایران  حفر کرده اند هکتارها زمینرا به قبرهای  چند طبقه اختصاص داده اند    چه بلایی قرار است بر سر ما بیاورند .
با تشکیل دادن آن گروهک نفرت انگیر وان مردک عوضی سبیلو که که همه چیزهار ا میخواست  دانستند که ما تا چه حد سهل والوصول هستیم  ما همیشه موش آزمایشگاههای بزرگان بوده ایم  خودرا وبزرگی خودرا فراموش کرده ایم وتا چه حد  گاهی احمق  .  باورم نمیشود اینهمه دختر وپسر جوان تحصیل کرده خودرا به یک مردی بفروشند  که هیچ شناختی از او نداشتند اسیر او شدند پیر شدند کشئته شدند درزندانها پوسیدندند عشق را ازآنها گرفتند خانواد ه ها را جدا ساختند بچه ها را بفروش رساندند وهنوز هم زند ه اند وهنوزهم معلوم نیز از کجا وکدام کانال تغذیه میشوند ؟!.
در هیچ کشوری وهیچ سر زمینی شما نمیتوانید مانند این گروه متشکل از شکار انسانها را   بیابید که با  خ اراده خود را وزندگی وهستی خودرا فدای مردی هوسباز کنند وهمه چیز اورا تقدس بشمارند وسپس درخود سر زمین ما  دیگر حرفی  درباره اش نمیتوان زد .

حال همه امتحان خودرا  پس داده ایم وآنها  آن چند خدای ساختگی که نقشه بر اندازی جهان هستی را  دارند میدانند که من چند بار نفس میکشم وچند با بازدم  دارم کجا رفته ام ودرحانه کجا نشسته ام . زندگی ما همه درون یک ویترین شیشه ای به تماشا گذاشتنه شده است وکم کم آنهاییکه کمی هنوز جان دارند به اردوی کار فرستاده میشوند  وباید تنها یک نفر را تقدیس کنند " مسعود " یک امتحان بود  از پس آن آزمایش نیز خوب بر آمد .
 شعور آن زنان ودختران ومردان جوان کجا فته بود ؟ به دنبال کدام  اینده وارزوئ رفته بودند حال نیمی یپر مرد وپیر زن  دراطاقکهایی  درانتظار اجل نشسته اند وبقیه هنوز د ر پیشگاه بانوی  ماه تابان وهمسر  پنهانش سجده میکنند وعقب عقب راه میروند ویا مانند حیوان چهار دست وپا  خم وراست میشوند دلکهایشان درنقش اپوزیسیون مردم را ببازی گرفته اند  درازای چه هدیه وجه چیزی و چه عاقبتی ؟ حیرانم . حیران !
چرا پشت به سر زمین  اجدادی خود کردید ؟ چرا آنرا به ثمن بخش فروختید ؟ چرا گرد آن مرد وزن هرجایی جمع شدید وخودرا قربانی کردید؟ امروز هم اگر جلو دار آن آدم های نامریی که سرنوشت واینده مارا دردست گرفته ند با کمک اسباب بازی ها  وشکلاتهای خوشمزه فردایی نخواهیم داشت زمینی نخواهیم  داشت  آبی دیگر درجویبارهایمان روان نخواهد بود با قطره چکان آب را بما خواهند داد همچنانکه رودخانه های  پر آب ما را درون شیشه ای پلاستیک کرده ودر بازار میفروشند خون مارانیز درون شیشه ها خواهند فروخت دیگر در روی زمین موجودی بنام انسان وجود نخواهد داشت . در چه فکریم  ما؟ .....دم غنمیت است ؟ دم را دریاب باقی افسانه است ؟ بسیار درسهای خوبی را فرا گرفتیم   به کجا میرویم؟ .ث
پایان / 18/11/ 2021 میلادی !

چهارشنبه، آبان ۲۶، ۱۴۰۰

شمسی سالکی


 ثریا ایرانمنش " لب پرچین" اسپانیا !

یادم نیست چگونه اورا شناختم گویا با دختر آن روزنامه نگار  که خواهرش روزی همسر پسر شیخ خزئل بود  حسابی دوست شده بود هرچه بود آن مرد روزنامه نگار با آن یک برگ روزنامه روزانه  نامی  یافته بود ودامادش نیز پسر شیخ خزئل بود که خیلی زود هم به جدایی  انجامید . بنا براین شمسی خام خوب میدانست با چه کسانی رفت وآمد کند  وچگونه دروغ را درقالب راست بگنجاند وآنچنان بخورد طرف بدهد   که مو لای درز آن نرود حتی آنهاییکه اورا میشناختند حیران بودند  از اینهمه پررویی ووقاحت ظاهرا مادر بزرگش درخانه یکی از بزرگا ن" باب" خدمتکار بود وسپس صیغه آن پیر مرد شد ه بود با آوردن دودختر دیگر ماندگار شد همین یکی کافی بود که شمسی دیگر به مادر خدمتکارش اعتتنایی نکند وشب روزش را در آغوش دیگران بگذارند .  خودش بود یک خواهر کوچکتر ویک براد ردر انتهای خیابان نظام الملک یک اطاق اجاره کرده بودند مادرش روزهارا کار میکرد وشبها به خانه برمیگشت اما شمسی هفته ها گم میشد وسپس با لباسهای شیک وآخرین مدل  سری به خانه میزد دوباره غیب  میشد گاهی هم  سری به خانه دخترعمه هایش میزد آنها روزگار خوبی داشتند چرا که ارباب مادرشان یا پدرشان به هرروی درنزد مقامات مذهبی خود اعتباری داشتند بنا براین یواش یواش نامش را نیز تغیر داد ویک اسم  فرنگی بر روی خود گذاشت وسر انجام آن گروهبانی که درمرز بانه وسقز درون آن کابینت می نشست وپاسداری ومرزبانی میکرد اورا گرفت واز فلاکت وسایر کارها نجات داد اورا باخود به بانه برد چرخ خیاطی را جلویش گذاشت وگفت بنشین وبدوز برای دیگران هرچه کردی کافی است .خود به مرزبانی خودادامه میداد . 

سالها گذشت وگذشت من هنوز بقول بقیه خل وچل بودم وسرم درون کتاب وموسیقی وشعر بود از دنیای خارج بکلی بیرون بودم بعد هم بمن ارتباطی نداشت .

در خارج روزی اورا دریک کافی شاپ دیدم با دوستی بودم زمانی که ازدور فریاد کشید ونام مرا صدا کرد برگشتم نزدیک بود از خجالت بمیرم مانند زنان کاباره یک شارپ پوستی روی شانه هایش انداخته  بود با یک لباس زننده پوست ببری  نمیدانستم چه بگویم .ها ...شما ؟ آها بیادم مد ؟ شمسی خانم !! نه نام من  ؟ا؟ میباشد ونشست از شوهرش گفت که سرهنگ شده ؟ اهه چطوری ؟ گروهبان ژندارمری سرهنگ ؟ خوب عیبی ندارد بشر  همیشه باید ترقی کند وخودش نیز با مرحوم هویدا پوکر بازی میکند !!!اینجا  دیگر آن دوست نازنین جوش آورد وگفت گمان نکنم چون مرحوم هویدا با دایی من دوست هستند ایوای .....چقدر بد شد ازخجالت مردم . شمسی خانم که قافیه  تنگ دید رو کرد بمن وگفت " 

تو هنوز همانطور خل وچل مانده ای ؟ دنبال کاف وشعری ؟  گفتم نه ؟ شوهر کردم بچه دارم وغیره /ـآن روزها تمام شدند ومن هنوز جلوی دوستم  عرق شرم بر پیشنانیم نشسته بود  و گفت عیبی ندارد ما همه دراین شهر اورا میشناسیم .

کودتای نوژه ! ناگهان نام همسر ایشان بر سر زبانها افتاد ....خوب چه عیبی دارد یک رضا شاه دوم  پیدا شود ؟ اما خوب نشد که شمسی خانم بانوی اول کشور شود . 

 همسرش فوت کرد لابد امروز درنبود او چند درجه نیز به اوداده  است مثلا سپهبد شده ؟!. 

دورویی وبیحیایی بعضی از زنان ما واقعا مرا شگفت زده کرده است .

بیاد شعر معروف مادرجانم میافتم که همیشه میگفت " 

با بدان کمتر نشین  ترسم که بدنامت کنند ً! 

روز گذشته یک فیلم فارسی روی تابلتم افتاد به نام  همسفر !  بلی از خیلی زمانها آن  لهجه  لاتی . ننه جان / خانه گرویی اختلافات طبقاتی بصورت فیلم های فارسی نشان داده میشد سالهای بود  که زیر بنای استوار ومحکمی را که شاهنشاه ما ساخته وما  محکم روی زمینهای آن گام بر میداشتیم  بی آنکه بدانیم  موریانه هایی نظیر همسر شمسی خانم وبقیه داشتند  سوراخ میکردند سالها بود که درخواب گران بودیم وامثال شمسی خانمها حاکم بر سر نوشت ما بودند .

خانه شان را مغازه دبزرگ هارودس دکور میکرد !!! لباسهایشان کمتر از گوچی وپوچی نبود ! من هنوز هم با این مدها اخت نشدم وبا این دجالهای نمیتوانم درون یک کوزه بروم  وبقول خودشان هنوز همچنان  " خل وچل " مانده ام  جرا که غررو وطن  وغرور اجدادی من بمن اجازه ئمیدهد که ریاکار باشم برای طبیعت ارزش قائلم برای اب واتش حرمت دارم وامروز در یکی از کانالهای این شهر دیدم صدها هکتار زمین را به کشت هفت نوع کاهو اختصاص داده اند!!!؟  گندم نبود ؟ ذرت نبود؟   درخت ونهال میوه نبود؟  دنیا تنها کاهو کم داشت گرسنگی وفقر وبیکاری نبود ؟ ودکانداران واکسن ثانیه ای صد هزار دلار سود میبرند !

حال احوال من خوب است یا شمسی خانم سالکی که دیگر کسی را نمیشناسد ووابسته به ایل دولو قاجار هم شده است !!!. ث 

پایان دردنامه امروز /17/11/2021 میلادی .