نوروز×

به نوروز دگر هنگام دیدار 

به آیین دگر آیی پدیدار 

نه!  دراین سر زمین ودراین گوشه ده نمیتوان " آیین برگزاری کرد حتی بصورت مینیاتور !! البته ایرانیان عزیز  با بلیط دوسره بین تهران  واینجا درکنار دریا هتلی را اجاره کرده اند وچهل یورو هم فروش بلیط است آخر شب هم کتک وکتکاری وپلیس وباز آبروریزی .

ما درخانه خودمان هفت سین میناتورمان را چیدیم!! یک عدد سیب بزرگ باندازه طالبی واکس زده براق نشست درون یک بشقاب چند عدد سنجد فریزشده سالهای قبل وچند دانه نقل فریز ده متعلق به سالهای قبل ! سماق فریز شده متعلق به سالهای قبل ! وسمنوی دست پخت اینجانبه که شبیه همه چیز هست غیر از سمنو ویک ظرف کوچک برای سبزه چند عدد سکه امروز ودیروز وفردا !!! وکمی سرکه درون یک گیلاس به رنگ شراب ویک عدد سیر  نایلونی شده با پاپیون !! وجند شمع خوب چه میشود کرد میز کوچک است منهم نمیتوانم وسط اطاق سفره پهن کنم  تازه برای کی ؟ 

روز گذشته به دخترم گفتم کمی سبزی بخر برای سبزی پلو کم کم آنهارا پاک کنم  دیدم از در آمد با یک درخت پلاسیده پرسیدم این چیه ؟ گفت اسفناج !!!!  گفتم جعفری وتره وسیلندرو کو دست برد ته کیسه دو عدد چوب دراز درآورد گفت این تره !! چند برگ پلاسیده هم درآورد  وگفت این جعفری واین شنبلیه !!! گفتم تنها سوپ میتوان با آنها درست کرد .نعنا ها پلاسیده مخلوط با علف آنهارا به درون باغچه پرتا ب کردم شاید پرندگان بخورند ، خوب  ....این یکی نشد باید دوباره خودم بروم اگر چیزی دربساط سبزی فروشها بود بخرم  سالهال قبل سفارش میدادم اما امسال حوصله نداشتم بچه ها هم از عید تنها سبزی پلو ماهی و کوکو وزرشگ پلو وفسنجانرا میشناسند  بقیه .....! دراین فکر بودم که خوب دخترجان تو نمبینی سبزیجات پلاسیده از درون یخچال را بتو میدهد بگو نمیخواهم  آنهمه پول را بباد دادی امروز باید همهرا بیرون بریزم  ، اوه بهتر است حرف نزنم .....

نه نمیتوان از این " گوه ها" اینجا خورد عید برای ما نیست دختران آنقدر گوشتهای خوک وچورسیو آشغالهای را خریده اند که بکلی یادشان رفته ما چی غذا میخوردیم آن یکی هم  آمد با کلی افاده گویی که بدیدار لله سابقش آمده درگوشه ای نشست وسپس گفت خوب من برای عید گل میاورم وشیرینی خدا حافظ ........انگشت به دهان ومبهوت ماندم ......اما شام شب عیدا باید روبراه باشد وهمه برای خوردن خواهند آمد حال اگر من از زیر آجر هم شده باید سبزیجات را پیداکنم نه انهاییکه با هورمونها بزرگ شده اند بلکه سبزی درست واگر نشد بدرک .....

چه اصراری هست من آیین نوروزی را برپاکنم خودمرا مسخره کرد ام یا نوروز را  زمانی عید را میتوان عید وشادی آور نامید که همگی دست به دست هم بدهند یکی شیرینی درست کند دیگری سبزیجاترا پاک کند سومی بنش را را بپزد خیر از این حرفها اینچا خبری نیست  پسرک که درسفر است  و نه بهتر است حرفی نزنم که اشکم سرازیر میشود .......منهم نمیتوانم مانند جناب فرهنگ شریف پشت یک پانصد تومانی را امضا کنم وبه دوستان بدهم که از من ومراسم عید نوروز فیلم تهیه کنند وبماند یادگار !!! .حالم بهم خورد .

شب گذشته نیمه شب بیاد " میم " میم " اف " افتادم درهمین  حدود وهمین روزها بود که از دنیا رفت روی مبل نشسته بود با گیلاس شرابش ورفت !  خوب روانش شاد که مرا بیاد خودش انداخت تا شمعی برایش زوشن کنم درحال حاضر کار من شده شمع روشن کردن برای رفتگان ویا شمعی خاموش درگوشه شومینه !!!! 

دردی که من از گردش ایام کشیدم  کم بود که باز از تو نوگل خندان بکشم . 

کدام  نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد ؟ کدام مشک وعبیر اینها تنها نامشان باقیمانده کدام گل سوری  ؟سالهاست بوی یاس از یادم رفته وآنچه که بو میکشم تنها بوی داروی ضد عفونی ا میدهد ، سالهاس که گل بیدمشک را ندیده ام ، وسالهاست که روح  انسانی را نیز احساس نکرده ام هرچه هست بازار است وبازار واست بازار  حتی داروهای مورد نیاز بیماران نیز  ببازار رفته باید دید کدام دارو مصرفش بیشتر است روی آن سرمایه گذاری کرد ، " سرمایه گذاری " نه برای درمان بیماران بلی قرص فشار خون تا ابد ادامه دارد ، دکتر من بمن میگفت من نمیتوانم نام دارورا بنویسم من آنچه دران بکار رفته مینویسم این کار لابراتورهاست که کدام را ببازار بفرستند وداروخانه کدام را بهتر بتوانند بخرند !! یعنی هیچ ، یعنی کشک  بیمار  وبیماری  را رها کن برو بمیر .

حال دراین بلبشوی زمانه من میل دارم آیین ملی خودرا پاس بدارم .... آهای زکی . 

دلم بد جوری گرفته  خیلی بد جور ، در ایام گذشته اگر گاهی دچار دلتنگی میشدم کیلاسی ویسکی یا کنیاک مینوشیدم به یک موسیقی خوب گوش میدادم حال دیگر موسیقی خوبی هم نیست هرچه هست تکرار گذشته ها  ، اینجا که باخ خدای موسیقیشان میباشد ودر سایر جاها هم موزارت وسنفنوی چهل که آنهم دیگر نخ نما شده هنوز با ز شبها مینشینم وبه صدای آرام وگرم ودلنشین " پری کوکو" پوش میدهم  آنرا هم قلابی کرده اند یک آهنگ از او میکذارند زیرش شخص دیگری میخواند زیر نام وعکس او 

یعنی چیزی دیگر برای ما انسانها باقی نگذاشته اند تا دلمان را خوش کنیم بهترین نمایش یا تاتر پیدا شدن گورهای دسته جمعی ، بهترین آواز صدای بمب های گوناگون در مجامع پر رفت وآمد وبهترین رقص  ، رقص آدمهای بالای دار . بوی گند همه جارا اشباح کرده آبها آلوده وبیماری زا تازه مکتشفان وعالمان علم !!! یکصد وهشتاد نوع میکرب کشنده را کشف کده اند که تنها با آنتی بیوتیک بر طرف میشود اما دیگر لابراتورها آنتی بیوتیک نمیسازند ( صرف نمیکند ) !! دارویی است که تنها سه روز یا یک هفته مصرف دارد کسی روی آنتی بیوتیک سر مایه گذاری نمیکند اول مانند شکر آنرا دربازارها ممنوع میکنند که آقای نخورید زیادی روی در آنتی بیوتیک فلان وبهمان دارد وسپس معلوم میشود  که " صرف ندارد" حال این میکربها این ویروس ها ناشی از مردگان کنار خیابانها ویا درجبهه ها وارد خون وریه ومعده وروده انساهای سالم شده  همهرا بسوی مرگ میکشاند اما ...... (آن بالاییها ) خاطرشان جمع است میکرب به آنها حمله نمیکند  .خودشان ویروسند ...... اوف از نوروز به کجا رسیدم .......پایان 

ثریا ایرانمنش ." لب پرچین " اسپانیا . 12/03/2017 میلادی /.

هیچ یادت هست ؟

هیچ یادت هست 

توی تاریکی شبهای بلند 

سیلی سرما با تاک چه کرد ؟

با سرو سینه گلهای سپید 

نیمه شب ، باد غضبناک چه کرد 

هیچ یادت هست ؟ ......ف. مشیری 

امروز دریک سایت خواندم که قبر ترا هم ویران کردند وآن مجسمه گچی را که همسرت برایت سفارش داده بود وابدا شکل تو نبود ویران ساخته واز جا کنده اند!!!

خانم رضوانی ، رضوان خانم  ویا خانم رضایی ....؟هیج کجا نام تو رویش نیست ! نمیدانم شاید صیغه کرده بودی بهر روی دست به دامان " مقامات" شده  این روزها درآن دیار مردگان گذشته هم آزاد نیستند اگر بتوانند آنان را  از گور بیرون میاورند وآتش میزنند از گذشته نباید چیزی باشد همچناکه ارباب بزرگشا نوبنیان گذار سنت آنها  ، شیخ صفی اردبیلی کرد . 

اما هوش وگوش ایرانیها هنوز باز است ممکن است ترا ازخودشان ندانند چون تو روبه رقیب کردی وپشت یه آنها کاری که اکثرا میکنند هنرکجا دیوار بلندتر باشد زیر سایه ان مینشینند .

بهر روی متاسفم برایت خیلی متاسفم همان بهتر که با مواد خودرا فراموش میکردی وهمه هوش وحواست را به همان سیمها میدادی .

شیک میپوشیدی  دستمال ابریشمی برگردن میبستی وپوشت میگذاشتی کاری که نمیبایست میکردی میبایست رشقال راه میرفتی اما خوب !! زمانه بتو این اجازه را داده بود که هرچه دلت میخواهد بپو.شی ، راستی آن پوست مار دومتری را که بتو  دادم وقرار بود با کت جیرت آنرا تزیین کنی کجا رفت ؟ او هم به دنبال بقیه رقت ؟ آنتیکهایت کجا رفتند ؟ تابلوهایت ؟ منوچهر خان که رفته بود هوشنگ نازنین  که رفته بود تنها فرامرزو همسرش باقی مانده بودند آن بانوی زیبایی را که به بی بی سکینه میگفت آی زکی بخانه آورده بودی تا آخر عمر با تو باشد صبر وتحمل زیادی داشت من دوهفته نتوانستم ترا تحمل کنم از ریخت وپاش وسیگارهای بد بود وسایر چیزها باید زن فدا کاری باشد بهر روی باید از او شاکر باشیم که تا آخر عمر ترا نگاه داشت حتما کس وکار یهم دارد .

بهر روی با دیدن آرامکاه ویران شده ات دلم گرفت البنه مجسمه گچی بود وارزشی نداشت اما خوب همسرت دلش میخواست کاری برایت انجام دهد .

نمیدانم آن یکی همسر اولت درامریکا  درچه وضع وحالی است  ؟ ایا بیتفاوت از کنار مرگ تو گشذت ؟ با دکتر الف وآقای دل... چکار کردی ؟ آیا هنوز با تو دوست بودند خبری که نشد تسلیتی که ندادند تنها آقای مشیری تاریخدان گویا خاطرات خوبی از تو داشت وچند کلمه ای درباره ات گفت . خوب سپتامبر میشود یکسال نمیدانم من هستم تا برایت سال بگیرم وشمعی روشن کنم امسال سر سفره هفت سین شمعی خاموش بیادت خواهم گذاشت هر چه باشد  دندان شیری مرا تو کشیدی .بهر روی متاسفم . پایان 

ثیا / اسپانیا / 11. مارس 2017 میلادی.  

زخمه ها

 روز گذشته دوباره صفحه را پرکرده بود .

ابوعطا ، به همراه فخری نیکزاد زمانی نیز عاشق اوبود اما فخری اعتنایی به این نوع هنرمندان نداشت او سر وکارش جایی بالاتر بود .او نیاز داشت برای الهام گرفتن وضربه زدن به سیمها یک ملهم داشته باشد  . اکثرا عاشق زنان شوهر دار میشد برایش مشگلی ایجاد نمیکردند !!؟  وآنهارا بمن میگفت شاید حسودی کنم ا ما دیگر گذشته بود جان من محکم شده ودیگر هیچ طوفانی نمیتوانست مرا تکان بدهد .

بهر روی ابوعطا ، شور ، سه گاه ومخالف سه گاه انها دستگاههای بودند که او شروع میکرد اما راهرا ادامه نمیداد برای خود سبکی انتخاب کرده بود با آن پنج سیم بازی میکرد گاهی مینالید وزمانی عشق را به اسمان میفرستاد  گاهی سیم بالارا ببازی میگرفت وزمانی کوک را عوض میکرد واز سیم ریز کمک میگرفت بستگی به احوال روزانه او داشت سرش بود  ودرون خودش . 

قبلا نوشتم که او بیست ساله بود ومن چهارده ساله ! کلاس دوم راهنمایی واو درکلاس یازده مدرسه دارالفنون درس میخواهد در خانه دوستی اورا دیدم واو به دنبالم آمد مدرسه ام رایافت وهرغروب جلوی درمدرسه درانتظارم بود تا اینکه سرانجام مرا به دام کشید .

دامی که تا امروز از آن رهایی نیافتم .

روز گذشته پر بیادش بود  گریستم خیلی تنها شده بودم ، وچرا اورا ازخود راندم ؟ چرا با او نرفتم ودرکنارش نماندم ؟ باهم جان میدادیم مگر میل نداشت که مرا هم باخود ببرد ؟ عکس اورا بیرون آوردم همچنان درقاب سیاه نشسته بود وگذاشتم روبرویم وخوابیدم .

دوستان خوبی داشت تا اینکه روزی مردی بلند قد با بینی دراز وابروان پهن ولاغر بعنوان ریاست کل دارویی کشور رابمن معرفی کرد اورییس اداره تریاک بود ، آن مرد مرا نگرفت ، نه تنها نگرفت بلک بیزارم کرد حسی دردرونم میگفت بین شمارا را جدایی خواهد افکند مانند یک زن حسود بود با آنکه زن وبچه داشت اما  با زمعشوقه ای رانیز یدک میکشید وسرانجام  هم زنرا طلاق داد با همان معشوقه ازدواج کرد ، درهمه جا وهمه میهمانیها اورا بر صدر میشناندند  تریاک دست او بود !  واین جوان عاشق پیشه وموسیقیدانرا نیز به دامان تریاک کشاند او وآن خواننده لب باریک " مریم جان"  که امروز زیر خاک خوابیده است .

من فراری از این برنامه ها خودرا پنهان کردم ، دست او دیکر بمن نمیرسید همه جا مرا باخود میبرد واز هرفرصتی یک عکس از من میگرفت میگون ، فشم ، خانه بانو مرضیه همه جا به دنبالش بودم یا خواب یا بیدار ، تا اینکه آن جناب دکتر ریاست امور خیریه وپخش تریاک اورا بخود اختصاص داد مرا باید رها میکرد .

خوب بیکاری ؟ بیا امروز دراداره برق اندیکاتور نویسی کن من با تیسمسار آجودانی حرف زدم ! واو مانند یک گوسفند به اداره برق میرفت ، نه جای او آنجا نبود با مرحوم حسین گل نراقی سر یک میز مینشستند .

روزی از روزها " آقاجان " فرمودند بروم قبض برق را بپردازم ومن رفتم ، بی آنکه بدانم او آنجاست پول را به گیشه دادم ورسید گرفتم وبرگشتم دراطاقم بودم که دیدم مرا پای تلفن میخواهند ، " او" بود .آه ... نه ! 

گلویم  دردمیکرد  باید به دکتر بروم .

- عیبی ندارد فردا ترا به دکتر گلو نشان میدهم ، باید لوزهایمرا عمل میکردم 

عیبی ندارد ترا به بیمارستان میبرم ودرکنارم نشست تا عمل تمام شد برایم بستنی خرید ومرا بحانه رساند

سر دردشدید داشتم مرا به خانه عمویش که دکتر بود برد عمویش گفت هیچ نیست تنها اعصاب است .

مادرفشار میاورد  که اورا رها کن  اهالی خانه برضد او شوریدند ؛ واه واه یک مطرب  شایدهم یهودی باشد !!! کتکها شروع شد درخانه بسته شد ومدرسه رفتن من فقط با نوکر خانه بود . اورا میدیم از دور ومیگریستم . برایم نامه مینوشت نامه ها سانسور میشد گاهی آهسته بدر خانه میرفتم اورا که درآنسوی خیابان ایستاده بود میدیدم ومیگریستم وبرمیگشتم .

تنها دنیای زیبای من زمانی بود که درکنار پنجره بستنی فروشی همسایه مان مینشستم و به برنامه رادیو  گوش میدادم درخانه ما رادیو نبود حرام بود  ! 

او با خانم روحبخش ساز میزد وکمی هم تکنوازی داشت   روزهای چهارشنبه روزخوشبختی من بود  ، ( چقدر زندگی ما شبیه زندگی آن زن ناشناس " استوان تسوایک " بود !!! 

راهم را کج کردم ورفتم بسوی سرنوشت او هم پله هارا یکی یک بالا رفت تارسید به خدمت ملکه مادر ودربار شاهی !!! دیگر بین ما یک خندق بزرگ دهان بازکرده بود ، هرگاه به ساز او گوش که از رادیو ویا تلویزیون پخش میشد گوش میدادم میدانستم عاشق است چون مضرابش روی سیمها میرقصید وهرکاه غصه دار بود میفهمیدم به دستگاه شور پناه میبرد دستگاهی که مورد علاقه خودش بود . وگم شد اا غم او دردل من باقی ماند.

تا پس از انقلاب وآمدن حکومت جدید بر روی کار فهمیدم درامریکاست وسپس اورا درتهران دیدم  " داستانی است طولانی که شاید دوستان خودش بهتر از من بدانند که درامریکا چه باو گذشت "،

 دراین دیدار دیگر هیچکدام نوجوان نبودیم هردوو تجربه های سختی را پشت سر گذاشته بودیم ومن میل داشتم از آن میراث " شوم " رهایی پیداکنم  بکمکم آمد مانند یک فرشته همهرا به دست او سپردم وخودم راهی غربت همیشگی شدم بارها آمد وآمد وآمد وآخرین روز با اصرار میخواست مرا باخود ببرد باو گفتم ، که نه !  نه ، من اینجا ریشه ای سست دوانیده ام هرچند ممکن است خاکش مرا نپذیرد اما باید بمانم ودراین فکر بودم که سرنوشت چگونه دست خودرا درون کاسه میکند وهمه چیز را بمیل خودش تغییر میدهد .

خوب درحکومت تازه روی کار آمده مجبور بود بخدمت آنها دربیاید ، ودرآمد ........کار خوبی کرد اندیشه اش را  خوب بکار انداخت توانست آن آشغالهارا بفروشد هم به زندگی خودش سر وسامانی بدهد وهم کمی برای من بفرستد و و و ...این پاداش سرنوشت وانتقام اوست .

دنیا وآخرت را  بنگاهی  فروختم  

 سودا چنین خوشست که یکجا کند کسی 

خوش گلشنی  است  حیف که گلچین روزگار 

فرصت نمیدهد  که تماشا کند کسی /

حال دراین فکرم آیا هیچگاه همسر مرحوم من فکر میکرد روزی آنهمه زمین وویلا وشرکت به دست رقیب عشقی اوبیفتد؟ ! وافتاد!

پایان /

ثریا ایرانمنش . " لب پرچین " اسپانیا / 11/03/2017 میلادی . 

خیال کن

ا

خیال کن یه آهو یه صحرارو دویده 

زیر تابش آفتاب به یک سایه رسیده ........

اینهارا برایش مخواندم ومیدانستم با خواننده  کاباره واین اشعار سرو سری دارد میدانستم خوب به لب هم تریاک ودود میفرستند .

امروز پسرم عکس خانه  را که به ثمن بخس فروخته بودم برایم فرستاد در مارکت به سیصد وهشتاد هزار دلار رسیده بود !!

بفروشید هرچه هست بفروشید ، دم مرگ بود اما هنوز چشمانش به دنبال آن تکه فرش آشغال وآن خانه نم دار بدون افتاب بود چشمانش به دنبال آن چند سکه بود همهرا فروختم هرچه راکه باقی گذاشته بود فروختم حتی پول برای غذای برای ما نگذاشت اتومبیل را بفروش ، چشم ، خانه را بفروش چشم ، داشت جان میداد اما چشمان بی رمقش هنوز به دنبال مالش بود .

نمیتوانم به پسرم بگویم که او در حز ب نازی عضو بود واوراه شکنجه را خوب میدانست وآن صلیب شکسته بر بازویش نشان عضویت او در همان میدان بود ، او سالها درمعادن  ذغال سنگ آلمان نازی کار کرده بود عذایش تنها سیب زمینی وگربه مرده بود حال تازه به نوا رسیده بود ومیل نداشت که پولش بما برسد  .

نه نمیتوانم اینها را برا هیچ یک از بچه ها بگویم درون گلویم آنها نگاه داشته ام جلوی اشکهایمرا نیز گرفته ام درتمامی عمرم جانوری مانند او ندیدم .

حتی یک حیوان بیمار را اگر پرستاری کنی سرانجام سرش را بلند میکند وبا چشمانش از تو تشکر میکند اما در چشمان او دوشیشه مرده بودند ، 

دنبال من نمی آمد دنبال مالش بود ، کدام مال ؟ هرچه را بود که بین آن زن پا چوبی وعروسش وپسرودخترش تقسیم کردی بو گند او خوب مشام ترا نوازش میداد تو از بوی عطرهای گرا ن قیمت بیزار بود  یبوی ادار ترا سرحال میاورد .

سالها بی آنکه بگذارم بچه ها بفهمند در کنج کارخانهه ای دوزندگی برای هیچ خیاطی کردم تا بتوانم غذای روزانه آنهارا تامین کنم  روزی مردی با یک قیچی به درخانه آمد تا برق را قطع من ، گفتم صبر کن الان به ادراه برق میروم وپول را میدهم دو کاسه بزرگ نقره وقلمکار هدیه مادرم بود آنهارا بفروش رساندم وسوگند یاد کردم که دزدی نیشت وفورا به اداه برق رفتم پول را پرداختم ودست خالی برگشتم باز سیب زمینی بود ونا ن نه بیشتر بچه ها از مدرسه بر میگشتند غذا میخواستند  . 

من بودم ودختر کوچکم وپسرم کوچکم دریک آپارتمان محقر خانه را فروخیتم تا اقساط بانک را بدهیم وسنگی روی قبر او بگذاریم امروز با تمام وجودم فریاد کشیدم که روحت تا آخرین پایان زمان درآتش بسوزد وسرگردان بمانی تو حتی به بچه های خودت رحم نگردی بدبخت گرسنه .

نه نمیابیست از یک حیوان بی احساس از یک گرک درنده درانتظار ترحمی باشم او خودش بود وخودش وبقیه جاهایش وادای مردان اشراف را درآوردن اینجا خودرا به گدایی میزد وبه دروهمسایه مانند خاله زنکها دردددل میکرد ومیگریست ودرایران مانند شاهزداگان قاجاریه راه میرفت من نبودم من درکنارش نبودم معشوق درکنارش بود ،  

نه ، نارحت نیستم من علاقه ای به خانه های او نداشتم پولی بود که از راه نا مناسب ودزدی باو میرسید ومن عادت نداشتم پول دزدی را بخورم من همه عمرم کار کرده بودم میدانستم که کسی نیست تا ازمن حمایت کند باید خودم را میکشیدم .واین موجود تنها بخاطر یک هوس ویک مبارزه که بگوید من میتوانم مرا به زیر سم خود کشید آنقدر زجر داد که هیچ شکنجه گری درتمام زندانهای دنیا نتوانستند اینهمه روحی کسی را زجر بدهند او خود این درس را خوانده بود .

امروز دلم گرفته خیلی هم گرفته بی تفاوت دورخانه میگردم  برایم هیچ جیز مهم نیست نه خانه ، نه لباس ، نه سفر ، نه حتی عشق  تنها میل دارم بمیرم تا ازانهمه رنج که مرا درهم کوبیده آزاد شوم ....نه دچار دیپرشن روحی نشده ام این دنیا متعلق بمن نبوده ونیست ونخواهدبود  من یک عضو زائد به ننیا وبه زمین چسپیده ام دنیای من جایی دگر است . پایان 

غم نوشته ها /ثریا / اسپانیا / 

حکم غیابی

دل بیدار من بر مردم خوابیده میگرید 

بلی، فهمیده بر احوال نا فهمیده میگیرید 

ز چشم خویشتن آموختم  آیین همدردی را 

که هرعضوی به درد آید  بحالش دیده میگیرد

" هادی رنجی" 

البته از شعرای قدیم وندیم بوده است واگر امروز بود چشمان را میبست تا چیزی نبیند ودرون گوشهایش پنبه یا موم  میکرد تا چیزی نشود ویا عینک سیاهی میزد تا کسی بی دردی وبی احساسی را درچشمانش نبیند . این حرفها ما ل گذشته بودند نه امروز که پدر فرزندرا میکشد ومادر خودرا آتش میزند تا از گرسنگی ورنج  خلاص شوند . نه این ها همه همان اشعار زیر کرسی وشب دراز یلدا میباشند .

در یکی از خبرها خواند م که برای چند نفر نویسنده وکاریکاتوریست وسرکار علیه علیا مخدره بانو فائقه آتشین دادگاه حکم غیابی صادر کرده وآنهارا بهر روی به هزار عیب وفسا دمتهم کرده است بگمانم جیره نرسید ودستگاه خانم فائقه چندان باز دهی نداشت که نیمی را به آن سوی آبها بفرستد هر چه درمیاورد باید خرج اتینا خودش بکند وآن لاشه کهنه وفربه  شصت وپنج سالگی را باینسو آن سو بکشد مانند سلفس بانو مادونا .

نمیدانستم بخندم یا گریه کنم ؟ نه هیچی رفتم آرد را ریختم درون ماهیتابه سمنو درست کنم !! با عسل یا شیره نیشکر  اما دیدم روی شیشه عسل عکس بانوی مقدس با بچه اش دیده میشود خوب ، بد نیست شاید سمنوی قلابی من درست از آب دربیاید !

خوب درآنسوی آبها هم روی همه چیز یا نام پیامبر است ویا نام ائمه اطهار کارکردش خوب است وماخیال میکنیم  که آنها دست مبارکشانرا روی این محصول گذاشته اند تا برکت به آن بدهند ! 

برکت از همه چیز رفته ، آبها مسموم غذاها مسموم معلوم نیست چه کثافتی را درسوپرها بسته بندی میکنند وبخورد ما میدهند یکروز زرد چوبه معجزه میکند روز دیگر سم است ! یکروز شکر خوب است روز دیگر سم است ، یک روز کره خوب است روز دیگر بیماری زا ست بستگی داردچه مدت درانبار ها مانده باشد وموشها وجانوران چقدر فضله روی آن گذاشته باشند اما دربسته بندی های شیک در فروشگاهها چیده میشود وسپس ما ببخشید گلاب برویتان مرتب اسهال داریم مهم نیست چی خورده ایم حتی آب خالی هم شکم روه میدهد !!

ای خوشا ان دکانهای بقالی قدیم [نسیه نمیدهیم حتی بشما ] خوشا آن بوی خوش آب نبا ت وبوی خوش حلوا وبوی خوش نبات کاسه وبوی خوش زیره وزعفران حال زعفران بوی دارو میدهد وزیره را باید مانند داروهای گرانقیمت از بعضی مغازه ها خرید .

در میان این همه بدبختی وهیاهو حکم غیابی هم میاید اما نه برای ما بیچارگان درون خون خفته برای خودشان !

آفتاب گرم ودلپذیر ی همه شهررا فرا گرفته ده روز دیگر  تا سال نو مانده وهرسال دراین گمانیم که شاید سال نو بهتر باشد که نخواهد بود وهمیشه افسوس گذشته بر دلمان نشسته وغم دیرین وروزهایی که دلمانرا فریب میدادیم تا از دردها فرار کنیم نالیدن مهجوران سوز دگری دارد  همیشه درد ورنج با ما همراه بود اما با پرویی تمام لحظاترا شکار میکردیم ودر آن لحظات همه رنجها گم میشدند ، برای مدتی فراموش میشدند، امروز دیگر کسی نیست در یک دالان تاریک ودراز وبی انتها راه میروی بی آنکه بدانی انتهای آن بکجا میرسد از روی زمین دانه های افتاه را برمیداری وبرای آنکه زنده بمانی میخوری عده ای برای خوردن زنده اند وعده ای میخورند تا زنده بمانند  دیگر نه افسون عشقی ونه سوز نای ونه زخمه سازی برای شنیدن چند دیمبلو ودمبلول از خوانند های دوره گرد باید پول ماهیانه بپردازی خوب از خیرش میگذری اگر بحث جالبی بود اگر گفتاری قابل شنیدن بود ار موسیقی اصیل وتازه ا ی بود ، باز ممکن بود  که بگویی صرف دارداما مشتسی پیر وپاتال در گوشه لوس آنجلس یا تورنتو ویا اروپای مرکزی نشسته اندوبا چرندیات گویندگان حال میکنند وجناب استاد خیاط هم میبرد وکوک میزند میاندازد جلوی دیگران تا بدوزند .

باز میروم سراغ رادیو قدیمی اف ام هر چند موسیقی اش نیمه کاره ونصفه ودقیقه ای باشد اما همان چند دقیقه که مرا بخواب خوش فرو میبرد بسیار خوب است . 

ما گداییم ولی قصر غنا منزل ماست 

هرکه شد همدم ما  منت قیصر نکشد 

تا روزی دیگر بهاران برایتان شادی آفرین باد 

ثریا ایرانمنش " لب پرچین" .10/03/1017 میلادی / اسپانیا . 

مادام کاملیا !

امروز  نشستم به تماشای اپرای " لا تراویتا"  اثر "جوزپه وردی "که بر اساس داستان مادام کاملیا یعنی خانم مارگریت گوتیه  بقلم الکساندر دومای پسر در فرانسه نوشته شده بود . باین جهت باو مادام کاملیا میگفتند که عاشق گل کاملیا بود وهمیشه یک گل از نوع تازه آن به سینه اش میزد ویک دسته گل به دست میگرفت ودر انظار عمومی ظاهر میشد . به همین جهات باو لقت مادام کاملیا دادند.

داستانی که همه کم وبیش میدانند ، رفتم روی " گوگل " ببینم در چه تاریخی وردی آنرا ساخته است !! آنقدر مزخرف نوشته بود که پشیمان شدم نامی از مارگریت گوتیه نبود تنها به همان نام یک زن هرجایی مادام کاملیا اشاره شده بود !

 خیر قربان آن زن تنها معشوقه یک کنت ثروتمند بود که برایش خانه ای تهیه  کرده بود با یک کالسکه وهرماهه پولی باو میداد وبعضی شبها از درمخفی وارد اطاق خواب مارگریت میشد ، مارگریت اجازه داشت درخانه اش پارتی های بزرگ برپا کند با کالسه اش در شانزلیزه گردش برود وبساط قمار با دوستانش داشته باشد حال دراین میان به جوانی بنام آرماند دل باخت وچون سل داشت کم کم از دنیا  رفت آنچه دراین کتاب وفیلم بیشتر جلب توجه میکند شرافت انسانی این  زن است که از خیلی بانوان نیکنام بیشتر میباشد .او از عشق خود دست کشید در فقر وینوایی دریک اطاق جان داد وآرماند روز آخر متوجه شد که پای پدرش درمیان بوده که بین آنها جدایی بیاندازد .

این داستانرا " ژوزپه وردی " با موزیک بسیار زیبا روی صحنه آورد که امروز در تمام تالارهای دنیا به نمایش درمیاید وهمه تماشاچیان محال است اشگی نریزند ، همه هنرمندان بنام دراپرا این نقش را بازی کردند ماریا کالاس وآخرین آنها آنجیلنا گیورگیو  سوپرانوی اهل رومانی که بسیار زیبا درخشید واین فیلم از سالن بزرگ اپرا درکاونت گاردن ضبط شده است . 

همه اینهارا نوشتم تا برگردم به ویکی پدیای مسلمانی در گوگل اگر عربی نباشد فارسی آن بدرد عمه

جانش میخورد با اطلاعات ناقص وگمراه کننده ، دلم برای کتاب قطور معلومات عمومی  ام سوخت که بخاطر آنکه جا نداشتم آنرا بهمراه مجلات دور ریختم خوشبختانه افسانه های اپرا را دارم وداستانهارا میدانم وخوانده ام وحافظه ام نیز بکمکم میاید اما متاسفم برای جوانان امروزی .

گفته اند چهار شنبه سوری یک امر خرافی است ( نه اینکه خودشان کم خرافات بخورد مردم داده اند ) بعلاوه چرا مال ملت را حرام کنیم .....بهتر  است حرفی نزنم آنهاییکه باید کار خودشانرا میکنند ماهم از روی شمع میپریم آجیل مانرا نیز آماده کرده ایم بکوری چشم قاتلان فرهنگ سر زمینمان ..

خلاصه آنکه به ویکی پدیای گوگل چندان اعتماد نمیشود کرد .ثریا / اسپانیا /