خدا حافظی

با شعار  ” ما میتوانیم ” آمد وحال گریه کنان میگوید : 

ما نمیتوانیم ونتوانستیم  خدا حافظ بر میگردم پیش مامان جونم تا بمن شغلی بدهد مثلا ریاست گروه یک موزیک راک یا غیره مامان وپاپاهم در انتظارند وهمه میدانیم بهتر است که ندانیم .

ناگهان با دیدن یک رویا از خواب پریدم  نگرانی کم کم مرا از پای میاندازد  نگران آینده نا معلوم و هجوم آدمهای نا شناخته  وهرج ومرجی که همه جا را فرا گرفته موج بیکاری . درخواب  در قصر موناکو بودم وداشتم شامپاین مینوشیدم ( جاییکه امکان ندارد پا بگذارم حتی با دعوت رسمی ) ! اورا که مرده بود دیدم که درکنارم ایستاده پرسیدم حالا در پی کدام هستی  ؟ نام دختر بزرگم را برد  گفتم ، اما او شوهر دارد در جوابم گفت : با شوهرش حرف زدم !!!   

چند هفته ایست که او دچار سر درد شدید است  حال بیداری نیمه شب من معلوم است . 

برایم مهم نیست کی میرود وچه کسی میاید و نقشه بزرگ امریکا بهمراه  مادر خوانده برای سر زمینهایی نظیر کشورهای کوچک وبزرگ چه خواهد بود این سر زمینها همیشه باید تابع  اقمار  بزرگ باشند قانون اساسی آنها دستوری است  ما خیال میکنیم در دنیای متمدنی زندگی میکنیم  ،نه همان وضع اتسان اولیه ادامه دارد تنها زمان ومکان عوض میشود در  این سالهای گذشته  وبا بر تخت نشستن چند جانور. سفید وسیاه غیر از جنگ وآوارگی وبدبختی وکثافت چیزی نصیب مردم دنیانشده است  بجای دانش و پژوهش ایده و لوژیهای مسخره وبی پایه شعور مردم را گرفته وعقل آنهارا به زیر سئوال برده است من میل ندارم از شاه ایران یک قدیس بسازم اما پس از جنگ جهانی دوم  شاید دنیا بهترین دورانش راطی کرد با آمدن  افکار معرکه گیر بیکار ی نظیر مارکس وانگلس وسپس عزیزدردانه آنها لنین وضع دنیا بهم ریخت  خوب  برای این لا مذهب ها بهتر. است ادیان را قوی کنیم واز خاک چند هزار. ساله افسانه هارا بیرون بکشیم  آنهم جوابی نداد بشر هر روز رو به توحش میرود وغولهای ساخته شده دست بنگاههای بدن سازی با پرو تین های مصنوعی  هر روز تعدادشان بیشتر. میشود هیکلها بزرگ مغزها کوچک  دیگر هیچ اتسان بزرگی مانند بتهون بوجود نیامد دیگر هیچ نویستده ای مانند رومن رولن ویا ماکسیم گورکی زاده نشد آنها درهارا  شناختند وشکافتند امروز موسیقی همان تکرار ساخته های گذشته است نویسنده گانی  در زیر خماری مواد مخدر از عالم هپروت خطوط را ردیف میکنند و در سر زمین گل وبلبل  وخیام وشراب چراغهای هنر خاموش شد وادبیات به زباله دانی ریخته شد در حال حاضر بهترین افتخارشان جلال آغا ویا چند نویسنده تریاکی میباشد وبهترین شاعرمتفکرشان احمد خان شاملو است که رید به تمام شاعران ونویسندگان  مردان بزرگی مانند فریدون آدمیت و دکتر حمیدی شیرازی وعلی اکبر دهخدا و نادر نادر پور آنها  کهنه شدند باید شعر نو ونوشته نوباشاد یعنی حروف را پس وپیش کرد وبهترین خواننده درسکوت نشست نشمه های خود فروش ودست آورد پدرخواتده ها هنوز لاشه پیر خود را روی سن میکشند 

مادونا اولین مربی زنان ودختران شد وبیتلها اولین مربی خوانندکان مرد حد اقل بیتلها چیز باارزشی ارائه دادند جان لنون سرور سرورانشد و همجنس بازی بهترین نوع زندگی نوین  ، 

نه کاکا جان گریه مکن برو بسلامت نه تو پدر جد تو هم نمیتواند این بلبشوی را سرانجام دهد تا زمانیکه جکومت امنیتی بر سر کار آید وکوره های جدید آدمسوزی احیا شوند ، برو دست خدا بهمراهت  فلک چند روزی بتو وهمسرت که گویی از. بالای درختان نارگیل افریقا  پایین افتاده . حشمت وسالاری داد حال جایت را یک تاجر ماهر با بانوی ... خواهد گرفت و.... خداوند به همه دنیا  رحم کند . آ....مین

ثریا ایرانمنش /نیمه شب 

 پنجشنبه ۱۲ژانویه ۲۰۱۷ میلادی

جان جهان

روزیکه کوسه از دنیا رفت  من روی گوگل پلاس نوشتم :

خبرت هست که درمصر شکر ارزان شد ؟ / خبرت هست که دی گم شد وتابستان شد ؟

بامید آنکه کسی بفهمد ، ه کسی نفهمید همه جنده جات و منحرفان جنسی که امروز جای جوانان پر بهای گذشته را پر کرده انده سیاه پوشان به دنبال جنازه کوسه روان شدند وهمه زبان به تسلیت گشودند حال آنهاییکه بقول خودشان انقلابشان دزدیده شده به دنبال یک انقلاب " کره ای " هستند . این کوسه موسیقی را حرام کرد ودنیای هنرا را بر باد داداین کوسه پدر تررویستها بود وپدرخوانده  وهمه هم میدانیم از کجا تغذیه میشد ؟ این پسر بچه رعییت که درباغها وکوچه پس کوچه های ده بهرمان میدوید وپسته جمع میکرد ناگهان شد یک کوسه بزرگ خونخوار وتازه من فهمیدم که مردم گوسه هارا بیشتراز ماهیان دوست میدارند ! آن ماهی طلایی ما چه خوشباورانه باین مردم تکیه داده بود به همسرش گفته بودند اگر اورا بکشی ما ترا خواهیم بخشید واموالترا پس خواهیم داد الله وعلم !!!ماهی طلایی ما که داشت جهانی زیبارابما نشان میداد درگوشه ای بیکس افتاد حتی یک پرنده بسوی او او نمیرو د همه میترسند اما کوسه با چه جلال وجبروتی تشییع شد با کمک مسعودان  حیف نام مسعود که برشما نهاده اند [مسعود سعد سلمان ] حال نامشرا روی خود فروشان گذاشته اند . من دیگر درباره او ودیگزان  نمینوسم تا باو وبقیه  بها داده باشم لعنت ابدی براو وخانواده اش باد .

سازمانهای مخفی اطلاعایت امریکا از همین حالا هشدار داده اند که با آمدن جناب مک دونالد دنیا دچار هرج ومرج بیشتری خواهد شد وناسا بجای آنکه به مارس بپردازد به ماه میرود هرچه باشد آن " کاکا " مارس را بیشتر دوست داست وبه دستور او کاوشگران روی مارس به دنبال اب ودانه بودند ؟ مارس ستاره من است حال مک دونالد به ماه میپردازد !! ویک شب خواهیم دید که ماه  گم شده وفردا خورشیده هم مرده است .

تاریکی بردنیا حاکم میشود وما میمانیم وجانوران خونخوار در پرتو شمع باید خودمانرا نجات دهیم . دریاها سر به طغیان برمیدارند و کوهها ریزش میکنند وآتش فشانهای خفته بیدار میشوند وخوب هرکه توانست خودشرا نجات میدهد اگر هم میلی باین دنیای نکبت نداشت مانند یک اسب اصیل روی پاهایش میاستد تا آتش اورا درمیان بگیرد .

همه شماها کم وبیش به زندگی دختری از اورلئان ویا آنا دوارک ویا ژاندارک آشنایی کامل دارید وشرح خدمات وجنگهای اورا هم بخوبی میدانید فداکارهایش وروحیه دادن به سربازان نا امید  زنی دهاتی برخاست بجنگ رفت   وناج شاهی را پس گرفت  وبر سر پادشاه خود گذاشت کاهنان  وروحانیون  اهل "قم"  اروپا !!  گفتند جادوگر است اورا زنده زنده  درآتش سوزاندند پاداش خدمت او  سوختن در آتش بود .

خیلی ها  این درسها را  فرا گرفته اند ، خدمت به دیگری  را از منوی روزانه شان حذ ف کرده اند اما عده ای مانند من از کره خری به الاغی رسیده ایم وهنوز درپی آن هستیم که به دیگران کمک کنیم . 

من دراین غم میسوزم که چرا  از آتش دیرین وشعله های آن خبری نیست  وچرا دیگر شمع  فروزان آتش  را کسی روشن نمیسازد   وچرا من وما تنهاییم ؟  من هرکه هستم  وهرجه هستم  گویای  نسل خود وروزگارخویشم  نقد هستی ام  را برسر این قمار گذاشته ام  وراه بازگشنی هم ندارم  چرا که همه پلها  را درقفای خود ویران ساخته ام .دیگر پشت دری نمی ایستم ودست کمک بسوی کسی دراز نمیکنم چرا که ستاره من در آسمانها ی دوردست واز دیده ها پنهان است وبقول حافظ :

به کوی میکده  هر سالکی که ره دانست 

در دگر زدن اندیشه تبه دانست 

بر آستانه میخانه  هرکه یافت رهی

ز فیض جام می اسرار خانقه دانست 

زمانه افسر رندی  نداد جز به کسی 

که سر فرازی عالم دراین  کله دانست ......

........

حال ما کلاهمانرا از سر برداشته وآنرا  پس داده ایم واحتیاج به سر فرازی آنهم میان این جماعت نداریم . پایان 

ثریا ایرانمنش " ب پرچین "

اسپانیا /11/01/2017 میلادی /.

جادوگر پای چوبی

هر نیمه شب با صدای قهقهه آن زن بیدار میشوم ، صورت گل انداخته اش با ناخنهای قرمزش وماتیک قرمزی که برلبانش مالیده با موهای انبوه رنگ شده  لنگان لنگان بسویم میاید ، همچنان میخندد ، سپس میگوید :

دیدی چگونه ویرانت کردم با کمک همه همراهانم ؟ ومن درجوابش بلند بلند میگویم " اما من غرق نشدم ، من غرق ناشدنیم " 

وبیاد کیسه  محتوی جادوگری او میافتم که زیر بالش همسرش وهمسر من گذاشته بود ، این را خدمتکار خانه پیدا کرد وگفت زیر بالش شوهر او هم دیده ام مادرش نیز جادوگر بود دختر یک باغبان که با جادوگری بغل ارباب خوابید وسپس همسرش شد .

زندگی او بمن مربوط نمیشود اما هرنیمه شب مرا بیدار میکند .

لنگان لنگان با آن پای چوبیش وسقزی که دردهان دارد ولبان سرخ شده اش .

خوب : تو که هردورا داشتی وهردو را زیر پستانهای بزرگت گرفته بودی وشیر میداید یکی برایت پول میاورد ودیگر بتو حال میداد.

چه کسی دراین دنیا حاضر بود ترا با آن پای چوبی ومنزجرکننده ات  بخانه ببرد غیراز این دو مرد شهرستانی که میل داشتند با شاهزاده ها وصلت کنند !!!

بیاد برادران  کارامازوف میافتم ، 

امروز سحر بود که از خواب بیدار شدم وچهره منحوسش را جلوی چشمانم دیدم ، فریاد کشیدم ، من غرق شدنی نیستم دیدیکه غرق نشدم ، مرا روی یک تخته چوب میان دریا رها ساختید بچه هارا به دندان گرفتم وبا دستهایم پارو زدم تا به ساحلی امن رسیدم حال دیگر چه میخواهی ؟ .

بلند شدم ، حال تهوع داشتم ، کمی آب نوشیدم سپس رفتم تا قهوه ای درست کنم وبنوشم  ، سرم گیج میرفت ، چگونه میتوانم از شر آن روح منحوس خلاصی پیدا کنم ؟.

کسی نمیداند که من چه اسراری در سینه دارم ، 

ما ایرانیان کارمان همین است آنکه میسازد ویران میکنیم وآنکه ویران میکند ستایش میکنیم ، 

آرامکاه رضا شاهرا ویران ساختند چون ایرانرا ساخت وزنان بیسواد وبیشعوررا از درون گونی بیرون کشید وبه دانشگاه فرستاد به خارج فرستاد ، برای آن روح ویرانگر وشیطانی آرامگاهی ساختند  طلایی ضد زلزله وضد بمب البته با کمک دوستانی که درکشورهای مذهبی نظیر ایتالیا واسپانیا دارندوفهمیدند که کاتدرالها جای پرستش خداوند نیست آرامکاه اربابان  دین است .آنها هم برای خود هزارن امام زاده قلابی ساختند ویک آرامگاه طلایی چون میدانند دورانشان سر آمده است .وباز زنها بود که النگوهای طبایشانرا دادند !!! ودوباره میلشان کشید به زیر چادر بروند !

حال اگر جنگی در بگیرد وهمه چیز از بین برود اما ارواح پلید هنوز در آسمانها میچرخند وباغث عذاب روح دیگران میشوند .

چگونه میتوان از شر ارواح پلید نجات یافت ؟ .

آن زن همیشه بدنش بو میداد حتی عطری را که بخود میزد اورا بد بو تر میکرد اماد این بو برای دیگران شمیم بهشتی بود !!! او میدان سینه های بزرگش درون پستانبندش نیز کیسه ای دوخته بود ومن خیال میکردم چنان مومن است که دعا ویا قرانرا درآن جای داده است ، نه مقداری چیزهای کثیف ونوشته هغی نامریی وچندین دانه درون آن کیسه بود .

ایکاش میشد از دست روح پلید او رهایی پیداکنم . خوابم را میشکند .اما من غرق شدنی نیستم ، نه غرق نخواهم شد ، او با طلسم جاودییش ومن با قدرت روحیم  با هم درجدال بودیم بظاهر مهربان درباطن دو دشمن خونی  .

نه دیگر نمینویسم که من آن ابر اندوهگیم ، دیگر نخواهم نوشت که چشمانم لبریز از اشک است ، نه من آن موج سواری هستم که حتی بدون پارو میتوانم قایق شکسته را بساحل برسانم  ، من آن فانوسم  که دردل تیره شبها در بیخوابیها نیز نور پخش میکنم  من ازطلسم او رهایی یافتم  از تیغ سرد وجگر سوز او فرار کردم  حال درکنار گهواره کو.دکانم  درکنار شاخسار هستی  که هردم نسیمی فرح بخش  میوزد ودلمرا پیچ وتاب میدهد نشسته ام .

نه من غرق شدنی نیستم /ث

صدای زوزه سگی  از دوردستها بگوشم رسید 

 از پشت پنجره در قاب شیشه ای 

بیرونرا نگاه کردم 

دو چشم براق وسوزان  بر شیشه کبود پنجره 

نشسته بود 

آن چشمهارا میشناختم 

در ب اطاقم باز شد  صدای لغزش پایی 

 وتارعنکبوتی  چون یک نخ بیصدا

ومن میهمان شبانه را شناختم 

پشتش خمیده بود 

از هراس سرم را به زیر لحاف بردم

این روح همیشگی  روحی شیطانی 

که لباس قدیسین را پوشیده بود

 در روشنایی مهتاب ایستاده مرا مینگریست

فریادم درگلو نشست 

برخاستم 

نیشخند اورا بادندانهای زرد دیدم 

فریا کشیدم فریاد کشیدم 

نه ، نه ، من غرق نخواهم شد 

غرق نخواهم شد .........پایان

ثریا ایرانمنش . " لب پرچین"

اسپانیا /10/01/2017 میلادی /. 

مریم خانم !

 خاک بسرم ، خیال کردم شما سالهاست که  به دنبال شاهزاداه وارباب وسردا روامام زمان خود رفته اید ، ببخشید من چون کمتر اخبار مربوط به ایرانرا میخوانم یعینی به دستم نمیرسد این است که پاک از مرحله به دورم وامروز اظهارات شمارا درباره آن کوسه بزرگ که سرانجام تسلیم مرگ شد مرا ودار باین نوشتار کرد .

شما هنوز درفکر این هستید که تاج بر سر بگذارید بگمانم دیگر فسیل شده اید ولایتعهدی هم که از خود ندارید  شاید از دیگران باشد ، بئبختی ما ایرانیا این است کعه همیشه به دست فسیلان ماقبل تاریخ اداره شده است ، اگر آن نوجوان بر تخت نشست باز فسیلان وکفتارهای آزموده دست دشتهای دور اورا پرواز دادند ودوباره برگشتیم وخاکستر نشین شدیم حال اگر کشوری بنام ایران برجای ماند شما میخواهید ریاست جمهوری را داشته باشید با ارتش زوار دررفته وفسیلها ویا هنوز روی تخم های خود خوابیده اید تا نوزدادهای جدیدیرا بعنوان ارتش نوین  به دنیا عرضه فرمائید دراینراه تنها نیستید هنوز فسیلانی که یک پایشان لب گور و|پاپی دیگران دردامن شماست درکنارتان حضور دارند واگر ایران بدبخت فلک زده تکه تکه شد لابد کردستان یا آذربایجان بشما میرسد > هرچه باشد از ( قجراتیان )  هستید باید به ریشه خود برسید واز آنجا دوباره جان بگیرید . 

نکته دوم " اگر قرار باشد شما با لچک  برما وزنان ما حکومت کنید ، خوب اینهاهستند وحد اقل میگذارند بجای لچک سرخ وسبز وابی وسیاه یک شال شانل روی سرمان بیاندازیم !

واگر قرار باشد لباس متحدالشکل بپوشیم ، خوب حالا هم پوشیده ایم منتها کمی بالای زانو هاست ومادرمان هنوز زیر عبای سیاه یا درگونی ها پنهانند .

بیچاره ایران ، بدبخت ایران ، تنها یک ایران کامیاب شد آنهم با دزدی اموال من نامش ایران بود وفامیلش-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------کامیاب !-

خوب هم ولایتی ما رفت با آئهمه کبکبه ودبدبه وثروت وزمین وباغ وصادرات واردات  الان درون یک تخته چو.بی با بک پرده سیاه درانتظار خاک است .

شهوت بد چیزی است شهوت مال ، شهوت شهرت وشهوت چیزهای دیگر خداوند متعال این یکی را درکنار همه چیزها ازمن گرفته تنها یک تکه ولخته خون درون سینه ام گذاشته که آنهم برای دیگران میظپد نه بیشتر .

حال یکی از مهرها بیرون شد به عمد یا غیر عمد سن وسالی داشت ماشاءاله خوش خوراک هم بود من هم ولایتیهای خودمرا خوب میشناسم .از هر  جهت خوشگذرانند . 

برادر همسر ایشان محضر داشت ومن روزی برای دادن وکالت به شخصی که بهترا است نام انسان روی آن نگذارم به محضر ایشان رفتم ایشان از تنظیم وکالت نامه خودداری فرمودند خدا خیرشان بدهد هرچه باشد همولایتی بود ند. 

بهر روی مریم خانم ، امیدوارم من دراین دنیا نباشم تا پیروزی شمارا ببینم برایم سخت سنگین است خیلی سنگین است ومیدانم هوا داران وطرفداران شما با پولهای شما درهمه جا مشغول جابچایی بعضی چیزها هستند ....... بهتر  است اینجارا درز بگیرم .

اما هیچ میلی ندارم نه شما ونه سردارتان ونه هیچ یک از شما پایان بخاک سر زمین من برسد و آنگاه باور میکنم که سر زمینم دچار آفت شده است . وخواهد مرد .ث

پایان /ثریا ایرانمنش / اسپانیا / نهم ژانویه 2017 میلادی .

از اکبرو تا آیت ال......

ایوای ، اکبرو هم رفت ؟

هرچه باشه هم ولایتی بود !! حال باید بره اون دنیا به بهشتی جواب پس بده .

تازه دلخوش کرده بودیم بریم پیش اکبرو وبگوییم آقا حجت الله وآیت العضما وغیره وذالک ، اگر میشود لطف بفریمایید آن باغچه کوچک پسته ننه مارا بمابدهید اون باغ  ممر درآمد او بود ! بیچاره از غضه دقمرگ شد .

بهر روی یک چرخ چهارچرخه دررفت حال دولت جمهوری روی سه پایه ایستاده مهم نیست ! رفقا !!! هوایش را دارند .

میلی نداشتم وارد جو سیاست بشوم اما این یکی همولایتی بود وخوب هم هرکاری میلش کشید کرد بخصوص زمانیکه برادر محترمش ریاست قوه قضائیه ولایت را داشت هرچه وهرکه سر راهش بود از یبین برد .خوب دلخوشی از  قوم " شیخی ها "نداشت منم ندارم ! اما هنوز چشمم به دنبال اون پسته های صورتی رنگ خوشه ای است که ننه جانم آنهارا  بو میداد وبه مغازه شیرینی فروشی فرد میفروخت !

چه کسی فکر میکرد باینجا برسیم ؟ 

در سفری که با چند نفر از دوستانمان به اروپا داشتیم  روزی میهمان آقای " خزانه" که ریاست بیمارستان خزانه در جنوب شهررا داشت بودیم ،  بعد از ظهر مارا به مسجد شهر هامبورگ برد که ریاست وتولیت آنجارا بهشتی بر عهده داشت ، بدون چادر بدون حجاب با همان لباسهایی که پوشیده بودیم چند زن وچند مرد به مسجد رفتیم ! آقای بهشتی مردی خوش قیافه بلند بالابا عبا وعمامه سیاه حسابی چشم همه زنان را گرفته بود ومن باخودم فکر کردم حیف نیست تو با این رعنایی وزیبایی خودترا اسیر این لباس کرده ای ؟ 

ما که نمی دانستیم، اما اقای خزانه میدانست !

حال اکبرو ویا حجت الاسلام والمسلمین وآیت ونمونه ذات خداوند به سرای باقی شتافت  و درآنجا باید به رفیقش همه جزییاترا بگوید  که چرا هفتاد ودوتن ناگهان شوت شدند رو به هوا ؟ 

سه روز عزای عمومی اعلام شد ه! 

وجالب آنکه نام همه بچه هایش نیز از آنسوی آبهاست  ، هرچه باشد با کمک آنها توانست از گوشه زندان بیرون بیاید .... بما چه مربوط است .

بیخوابی بسرم زد وبیاد آن ایام افتادم .

حال باید دید سرنوشت این گاری شکسته با سه چرخ به کجا میرسد . البته بمن چیزی نخواهد رسید بمن هم مربوط نخواهد شد خوشبختانه پاسپورت مضاعف هم ندارم تنها یک شناسنامه ویک پاسپورت دارم تا بدانم هنوز انسانم وزنده ام .

بلی ننه جان ، اکبرو هم رفت .ایست قلبی مد روز است همه قلبشان میایستد !!

بیخوابی بسرم زد ، وبفکر این دنیا بودم که برای ما دارد تمام میشود وکودکان ونوه های ما هم مانند ما به دنیای آینده خو خواهند گرفت به همانگونه که دیگر دختری با عروسک بازی نمیکند وموبایل میخواهد وپسری با روروئک بازی نمیکند بازی های دیگری را میطلبد وما قدیمیها هنوز درخم کوچه پس کوچه های خاطراتمان گم شده ایم ، وارزوی قصه های مادر بزرگ را دردل میپرورانیم .ث

ثریا ایرانمنش " ب پرچین "

09/01/2017 میلادی /.

ساعت  04/12 دقیقه صبح !

سرمای زمستان

بقول ننه جانم سرما نزاکت بر نمیدارد .

رفتم درون گنجه ، چشمم افتاد به آن ژاکت پشمی دستباف از پشم مرینوس ،  به به ، بهتراز این نمیشود آنرا پوشیدم آستینهایش برایم بلند بودند وخوب دکمه هایش نیز ( مردانه ) از طرف چپ بسته میشد ، مهم نیست ، الان بخاری پوشیده ام ،دما ی هوا به ئه دزجه رسیده است ، کانال یکی از کولرها ها خراب است تنها با بخاری برقی باید اطاقهارا گرم کرد ، مهم نیست اینهم میگذرد ....

فعلا این ژ اکت گویی مرا دربغل فشرده وگرم کرده است  .

در آن  دره سبز  آفتابی ، 

که سایه بردریاچه افتاده بود 

من فریاد یک مرغابی را میشنیدم 

 که پر میگشاید بسوی من 

در انتهای گلویش ، گلوی تشنه اش

سردابی سیاه را دیدم 

سرداب سیاه سینه پر کینه اش را

دل را ، دل خفته را  صدا کرد م

سرداب سینه او پرخون بود 

ومیل داشت راهی به گنج بیابد 

 پس . سیل اشک را رها کردم

ودل را صدا کردم ،دلی که داشت میمرد

انرا به هزار حیله خام کردم 

 گاهی که سر ما تا این حد مرا آزار میدهد بفکر کسانی هستم که درخیابانها حتی بالا پوشی هم ندارند ، چرا بفکر آنها هستم ؟ چرا بی دردان  نیستم چرا به  بالاترها که  درکنار اتش شومینه با فندق های برشته وکنیاک گرم نشسته اند ؟  نمی اندیشم چزا ؟ راستی چرا ؟ ...

شومینه امرا باشمع های رنگی پر کرده م وزمانیکه انهارا روشن میکنم هزاران شعله بر طاق مینشیند . این روزها  دیگر میلی به شب ندارم ، از شب میترسم ، ازخوابدن وحشت دارم واز تختخوابم که روزی بمن آرامش میداد فراری هستم ، ث

آسمان ، بستری افکنده بر خاکستر  ابر 

 آتش ماه دراین  بستر سرد افتاده است 

دل خونین مرا بستر  غم خوابگه است 

خال سرخی  است که برگونه زرد افتاده ست 

ثریا ایرانمنش / یکشنبه 08/01/2015 میلادی