دوشنبه، فروردین ۲۷، ۱۴۰۳

ایران من ، ایران ما ؟

 

ثریا ایرانمنش ،‌لب پرچین ، اسپانیا 

 سر زمینی که دانته  انرا بعنوان برزخ  به ج‌هانیان شناساند  بهشت / جهنم/ و،،،،برزخ ،،،، دردناک‌تر از همه دردها ،

زاهًد به ره کعبه  رود کاین ره دین است علت

رود  که این ره دین است / خوش می‌رود اما ره مقصود نه این است 

 روانت شاد شاهنشاها که همه چیز را قبل از مرگ پیشبینی کردی  وگفتی و ‌نوشتی که این جماعت برای ویران مملک ایران آمده اند  ووووهمه خندیدند  امروز دیگر کسی عرق وطن پرستی ندارد عده ای از ریشه کنده شده در باغچه هسایه ها نشسته اند وبه زودی مانند علف هرزه انهار از باغچه  بی برکتشان بیرون میکشند .

از آن سوی جهان به همراه فرشتگان  دعا کن که ،،،،،،ایران باقی بماند  آنجا ما ریشه داریم شلغم کاشتیم  درخت به کاشتیم  سرای بیکسی  ماسه میکاریم آب درو میکنیم واما آنهایی که  میل داشتن هر چه زودتربه دریا برسند رسیدند حال در چه حالی هستند مشتی آواره بی وطن که همهجا انهارا اجنبی مینامند وچه خوب من پله های آخر را طی می‌کنم لرزان ‌سرگردان  به همراه یکدختر بچه بعنوان پرستار ؟!!! روانت شاد شاهنشاه  ابدی وازلی  روانت شاد  برای سر زمینماندعا کن ، دعا ، 

پایان 15/ 04/ 2024   میلادی

هیچ نظری موجود نیست: