سه‌شنبه، مرداد ۲۸، ۱۳۹۹

کوه بلند !

ثریا ایرانمنش " لب پرچین " اسپانیا .
----------------------------------
پیر کنعان  چمنش  گوشه بیت اللحزن است 
هر کجا بوی گلی باد رساند  چمن است 

حد حسن تو به ادارک نشاید  دانست 
 این سخن  نیز باندازه  ادراک منست 

هر کسی را  قدم ما نبود  در ره عشق 
 هر که در جامه ما  -بود  کنون درکفن است " عرفی شیرازی "
=======
در زیر نور  وتابش  خورشید - همان خورشیدی که به عشق دیدارش ترک  شهر ودیار کردم  چنان پیکرو روح مرا سوخته وهر صیح تابستان چنان خودرا به این کلبه خرابه میرساند تا آنجارا مانند خزینه حمام همه جارا داغ  وعرق مارا جاری کند درتاریکی مانند موش کور باید خواند وباید نوشت وباید ....دوست داشت !
مادرم آن روزها که سخن رانی میکرد وبر منبر مینشست  میگفت :
اگر انسان پای کوهی مینشیند ویا تکیه به جایی میدهد باید پای کوه بلندی بنشیند که اگر چیزی را باد  بر سرش ریخت تنها خار وخاشاک کوه باشد نه تاپاله گوسفند  ...واوه ...غیره !
تو واین تکیه گاهی را  پیدا کرده ای هما ن تپه است که برسرت خاک او.ه ...میریزند نه گل وگلاب وروزی خواهد رسید که لقمه های ترا وبچه هایترا نیز بشمارد این نوکیسه وتازه به دوران رسیده است اینها گرسنگی کشیده اند ....من نگاهی  با ومینداختم چهره اش از فرط  عصیانیت سرخ وگونه هایش گویی خون جاری بود  ولیوانی آب را برمیداشت ومیرفت درون اطاق ودرب را زدرونن کلید میکرد . هیچگاه با ما سرسفره نمینشست غذایش را درون یک سینی میگذاشت با بطری ابش وبه درونن اطاق میخزید و تنها تفریح او خواند ن کتاب های مقدس بود نماز ودعا !! همین  وروی  کسی که انگشت میگذاشت میدانستم که راست میگوید اما درآن زمان پناهی نبود دربند وزندان بودم وبیرون امدن از زندان کار دشواری !!!!!
امروز فکر میکنم اگر  سرنوشت مرا بسوی خاک درمیان این مردم نمیفرستاد شاید وضع بهتری داشتم  اینها خود گدایند وگرسنه وهمه عمرشان مانند اجداشان دزدی کرده اند شعور ومعلومات چندانی ندارند 
دهاتیهایی هستند که  لباسهای شهری و کفشهای پاشنه بلندی پوشیده اند بی آنکه بتوانند با انها گامی بردارند  حتی راه رفتن خودرا نیز از یاد برده اند وفراموش کرده ا ند 
با خود فکر میکردم اگر  آن رروزها مشگل ویزا نبود ومن میتوانستم به کشورهای درستی سفر کنم شاید زندگیم این نبود که امروزهست  اگر به سر زمینهای دیگری نظیر  کشورهای اسکتاندیناوی ویا حتی فرانسه خائن میرفتم 
  شاید  بهتر بود تا خودرا باین توالت اروپا برسانم وبا این دهاتیهای تازه به دوران رسیده  سر وکله بزنم بخصوص اخبار سر زمین ما رامیخوانند ومیدانند که ما که بودیم وحال چه شدیم ..باقی بماند.

همه خوشیهای  روز تولدم  اب شدند وبر زمین ریختند با یک گفتا رو یک رفتار نا جور واحمقانه وجالبتر انکه در فیس بوکم نمیدانستم اینهمه دوست دارم مرحبا  آفرین برمرام وشکوه شما کسانی که نه دیده ام ونه میشناسم آنها تنها ازنوشته ها ی من مرا قضاوت میکنند مردانی درست کردارند وزنانی تحصیل کرده  تمام روز گذشته گل ومهربانی وعشق بود که نثار من شد وهنوز هم ادامه دارد  درعوض بوی کند این توالت شب گذشته حالم را بهم زد ودیگر هیچگاه در ب آنرا باز نخواهم کرد ودیگر هیچگاه بسویشان نخواهم رفت  اینها همان تپه گلی هستند که رویشانرا با تاپاله ومدفوع پوشانده اند واگر ناگهان بادی بر خیزد همه انها بر سرو روی ما خواهد ریخت از رفتار مردانشان وادب گارسونها وکردار صاحیان رستورانها که اگر ترا نشناسند  برایشان هیج هستی  تنها هیج  آنها مانولو را خوب میشنایند وپه په عرق فروش را ورقاصانشانرا  ....بگذریم دیگر وارد معقولات نشویم دموکراسی کمی برای این ملت زود بود خیلی زود .......

عده ای هنوز به آن عقیده پوسیده  لنینی خود چسپیده اند وهنوز  فاشیست باقی مانده اند  دیگر نمیتوان آن درختان گنده  بی شاخ وبرگ را که تنها هیکل بزرگ کرده اند  راست نمود تربیت کرد فرو میریزند بادشان میخوابد /ودت آخر خواهند شکست . 
 روز گذشته  از طرف مدیر کالج دخترم یک دسته گل بزرگ  برایم رسید واصرار داشت  که با انها گلها عکس بگیرم وبرایش بفرستم هنوزان بانوی گرامی امریکایی را ندیده ام او هم تنها عتکسهای مرادیده است  بنا براین پشت دسته گلها پنهان شدم نیمی از صورت خسته امرا عکس گرفته برایش فرستادم  وسپاسگذارم .
دنیا خود بخود دارد به سوی نابودی ونیستی میرود  نشان دادن فیلمها وبرنامه های تلویزونی همه  سراسر  جنایت وادمکشی است  تعطیلی مطبوعا ت وکتابخانه ها  نشان از ففرو ریختن تمدن هاست  پایان زندگی ما با پایان جهان بهم گره خورده است . 
عده ای نقاب بر صورت کشسیده اند نمیتوان دیگر سیرت انهارا شناخت  تنها روح ما  غذای روزانه آنهاست .
خورشید مانند یک کوره داغ  آنچنان خودرا به انتهای اطاق میرساند که آهن هارا  ذوب میکند باید کرکره هارا  کشید ودرتاریکی نشست ونوشت دیگر چیزی نمانده بنویسم همه چشم به یک نقطه تاریک دوخته اند  انتظار معجزه از آن بنیاد بی نام ونشان دارند درب کلیساها بسته شد اما درب مساحد به روی همه باز است ودسته های سینه زنی در تمام شهر ها راه افنتاده است مردم هم بعنوان یک نمایش به آن مینگرند یک نمایش مسخره  یک سیرک نه یک نماد عزاداری و پرستش . 
خداوند رحم کرد که من چندان تمایلی به تماشای تلویزیون وکانالهای هزار تکه ندارم  اجازه هم ندارم بشقابی درون بالکن خانه ام بگذارم نماد ساختمان زشت میشود! واین برخلاف قواینن کامونیتی است !
علاقه  ای هم ندارم باندازه کافی شکل وشمایل وگفته های بی سر وته آنهارا روی یوتیوپ میخوانم ومیبینم  حال اگر قرار  بو دهمه روز رادیو وتلویزیون من به زبان مادری اینجا پخش میشد  چه واویلایی میشد اینجا اسپانیاست وشما دراینجا زندگی میکنید همه چیز باید به زبان ما باشد !!!! این یک دستور دیکاتوری است مهم نیست از جانب جه کسانی  بتو میرسد .
هوا نا جوانمردانه داغ است داغ باید کولر را روشن کنم .
پایان 
عشق از آدم وحوا  متولد  شده است 
تازه بر خاسته  این شعله وآتش کهنست 
ثریا ایرانمنش /  18/08/2020 میلادی / اسپانیا !