در هر آینه ای نمایان میشوم
با چشمانی شکوه بار
در فکر آنم که دیگر
مردی از خانه برون نیامد
تا بردارش زنند ، بجرم " اناالحق" گویان
---------
طبق عادت هر شب ، و طبق هجوم هوای داغ و گرفتن نفس من بی آنکه هیچ جنبنده ای بجنبد حتی صدای جیرجیرکی هم نمی آید دراین نیمه شب تاریک و داغ .
دنیا سوت کو.راست با هجوم اینهمه جمعیت سوت و کور است ، جمعیت دنیا رو به ازدیاد است اما تنها دهانهای باز و گرسنه روی زمین تف زده و داغ .
مهم نیست میتوانند طبق قانون جنگل عمل کنند و یکدیگرا تکه تکه کرده بخورند ، درحال حاضر تکه تکه میشویم اما بعضی ها خوردنی نیستند ، گوشتشان مسموم و خونشان جامد است .
روی صفحه فیس بوک شخص پرده برداری کرده از سه اراذل و اوباشی که درنقش مبارزه وارد گود شده اند ، یکی از آنها متاسفانه همان بود که همه مرا از پشتیبانی منع کردند اما گفتم مرغ یک پا دارد حال با دیدن عکسهای جور و اجور او در کنار عربها ، و سایرین دیگر شکی برایم نماند و آن عکسی را که بخورد جامعه بدبخت و تیره روزایرانیان داد و عده ای برایش دل سوزاندند تنها یک عکس مونتاژ شده بود او پاهایش کوتاه دستهای کوتاه و مانند گور زادهاست .
تو ، در نماز عشق چه خواندی
که سالهاست ، بالای دار رفتی واین شحنه های پیر
از مرده ات هم هنوز پرهیز میکنند.
این مرثیه را باید برای شاهی خواند که مانند من دلی پاک وبی کینه و صافی داشت او هم مانند من خیانت را نمی بخشید وخیاتنکار را به سزای اعمالش میرساند اما من قدرتی ندارم در این حال خودم به سزای اعمالم میرسم .
انسانهای شریف کاری به سیاست ندارند تنها آنها که شهوت شهرت و نیاز مالی دارند بسوی این خزانه یا چاه میروند ، زمانی سیاست درسی داشت ،
زمانی خیلی دور که حس مردانگی در من داشت تقویت میشد و خودرا همپای یک مرد میدانستم و مانند مردان گام بر میداشتم ، این زنان بودند که مرا می ازرد ند حال گویا ضعیف شده ام و کم کم روحم را از دست داده ام دیگر آن قدرت بلند پروازی درمن دیده نمیشود زندگی را رها کرده ام خودم را نیز رها کرده ام تنها امید کورسویی دردلم موج میزد که شاید : مردی از میان آن جانیان برخیزد و تنها رحم به کودکان و دختران جوان کند که سخت بی حرمت و بیچاره شده اند ، حال دیگر هیچ میلی به آنسو ندارم برایم دنیا یکرنگ شده رنگی خاکستری رو بمرگ، قدرت خدایی در من نیست که ازدگرگون شدن تصاویر و مفاهیم در ذهن مردم باخبر باشم میل ندارم درشتی کنم یا خشم بگیرم من به هر ذره ای پیکر میدهم و روحی یا نیمی از روح خودم را با ونقش میدهم در ذهنم اورا میسازم تصویری غیر قابل تصور همان مفهوم نا مفهوم /
و همیشه هم اشتباه میکنم عجب آن است که از این اشتباهات درس نمیگیرم دوباره اشتباه دیگری را مرتکب میشوم . واین صورتکها را جان میدهم از آنها خدا میسازم و خود مینشینم به پرستش آنها در حالیکه همه نقشی بر روی دیوارند وبا یک جهش آب پاک میشوند .
نه دیگر چیزی ندارم بنویسم لزومی هم ندارد بنویسم چرند نویسی راحت تراست مثلا اینکه "
امشب شب سن خوان است همان مردی که عیسی مسیح را غسل تعمید داد همه طبق یک سنت دیرینه به دریا میزنند، البته آنهاییکه به دریا نزدیکند ، اتش درست میکنند و از روی آن میپرند و آروز هایشان را روی یک کاغذ مینویسند ودرآتش میاندازند!!
منهم به دستور دخترم صاحب یک مایو و یک حوله روی آن شدم تا بسوی دریا بروم و پاهای ورم کرده ام را درون اب بگذارم و چشمانم را در آب فرو برم تا کسی اشکهایم را نبیند و آرزوهایم را برخلاف بقیه درون آب رها کنم و به دریا بفرستم ،
آرزوهایم چی هستند؟
برگردم وسی ساله شوم و دوباره این راه وحشتناک را طی کنم؟
یا آنکه یکصد ساله شوم وبا نوح همنشین .
روز گذشته بد جوری کسل بودم انگار چیزی را ازدست داده بودم ( که ازدست دادم ) این خودخواهی های منند که نمیگذارند گامی به جلو بردارم ، به کجا میخواهم برسم ، حسرتی ندارم سهم من از زندگی همین بود نه بیشتر .سهم خودرا برداشته ام دیگر کاری ندارم کسی هم میلیی ندارد مرا درگوشه ای بیابد و یا مرا بجویند ، و یا مرا مزه مزه کنند ، تنها تکه ای از یک حقیقت گم شده هستم .و حال میبینم که تا چه حد گمشدن خود را دوست میدارم و چقدر خوب است که مرا تنها در دو کلمه معنا میکنند .بگدار درگمان دیگران همان که میاندیشند باشم .
امشب شخصی نمیدانم مرد است یا زن زیر نا ام . آر . آر قطعه شعری زیر نوشته هایم گذاشته بود ، جالب بود خیلی جالب بود و بسیار شور انگیز است تو از جانب آدمهایی که نمیشناسی مورد قدردانی و مهر قرار بگیری خیلی برایم جالب بود . پایان
-------
انبوه کرکسان مشغول تماشا ،
به همراه محتسب مست ، و شحنه های معذور ، اما مامور بی وجدان ، بیشعور
راهی دیار بی کسی اند
و ما همچنان در سکوت خویش ، باقی خواهیم ماند .
ثریا ایرانمنش / لب پرچین / اسپانیا / نیمه شب 23/ 06 /2017 میلادی و2 تیرماه 1396 خورشیدی .
