ساعت از سه هم گذشته بود ، احساس سیری میکرد ، بخوبی بیاد نمیاورد کی وچه موقع غذا خورده است آن غذای سرسری فرودگاه بیشتر حالش را بهم میزد ، خدا را شکر که فعلا رفت ، خوب فردا درباره اش فکر میکنم ، کدام فردا ، فردایی نیست چهل وهشت ساعت وقت داری ؛ اشکهایش بی اختیار به روی دامنش میریختند توی بالکن به ردیف ساختمانها خیره شد ساختمان اولی با یک ردیف خیابان بلند به دومی وصل میشد ، زنان ومردان بیخیال درامتدا دخیابان راه میرفتند ، رستوران روبروی خانه لبریز از آدمهای خوش گذران بود ، کودکان با سر وصدای بلند درون پارک میدویند ، حالش بد بود سیگاری تازه روشن کرد ، بد جوری دچار دردسر شده بود خداوند چقدر باو رحم کرد وقاضی چقدر مهربان بود ، از اول به قصه او گوش داد اشکهای اونزدیک بود قاضی رانیز بگریه بیاندازد ،درحال حاضر غیر از بیزاری از خودش ونفرت از آن مرد چیز دیگری دروجودش نبود هرچه بود بیزاری بود ، اندیشه هایش درهم شده بود ، به اطاق برگشت وخودش را روی تخت انداخت اما احساس میکرد که بگونه ای از حس ودرک خالی است ، بی تفاوت شده ناگهان پرتوی درخشان در قلبش جهید ، اما به سرعت آنرا از خودش راند دیگر میل نداشت به آن (یکی) بیاندیشد اورا کشته بود ، خونش را به صورتش مالیده بود حال تهی شده بود ، خالی بود صبح زود که رفت تا سینی صبحانه اش را آماده کند ، آنرا با همه محتویاتش درون سطل زباله ریخت ، به اطاقش برگشت گلویش خشک ومیسوخت از درد تنهایی خسته ومیان تهی شده بود ، دوباره به رختواب آشفته اش پناه برد ، بالش هارا به دور ریخت ، گریه را سر داد وسرانجام بسوی آخرین ملجا خود پناه برد .
بیاد آن روز افتاد که بسوی گنجیه رفت وشیشه محتوی ویسکی را درون یک لیوان بزرگ ریخت وسرکشید ، تا انتهای روده ومعده اش سوخت ، گفت برای مردن هیچ راهی از این بهتر نیست ، انسان مست شجاع میشود ، همچنانکه شوهرم به هنگام مستی یک شجاعت کاذب پیدا میکرد وشاخ وشانه میکشید ،
آنروز ناهار درخانه دخترش میهمان بود به همراه جرج نشست رم نوشید . سپس گفت میخواهم چیزی بشما بگویم :
من تصمیم دارم با مردی عروسی کنم ! دخترک سینی چای را وسط اطاق ولو ساخت وجرج در پای گنجه مشروباتش خشکزده ایستا د سپس لبخندی زد وگفت :
حتما حسابی شنگول شدی ؟ نه؟
نه ، جرج جدی میخواهم بایک مرد حسابی عروسی کنم تو باید شاهد ما باشی بعد هم فردا صبح وارد میشود باید شما مرا بفرودگاه برسانید نمیخواهم مرا تنها ببیند ،
دخترت صورتش داشت آتش میگرفت قرمز شده بود همان راش همیشگی همان کهیر عصبی باو دست داده بود ،
مامان ، نکند دیوانه شدی ؟ با کی ؟ چه کسی را میخواهی وارد زندگیت کنی ؟ لابد ......
نه ، نه ، عزیزم این همسن خودم هست بزرگ شده اروپاست با کولتور وبا فرهنگ است با و هزار حسن دیگر که نمیدانست به آن مرد ناشناس ، داد .
جدی میگم ، واقعاجدی میگم ، سک سکه اش گرفته بود میان خنده وگریه میان اشک غم وشادی مصنوعی ، بلی میخواهم یک نره خررا بیاورم بر بالای سرم بنشانم وزیر نام آو بر همه حکومت کنم ، این نره خر درس خوانده ، سوربون رفته وبا چند زبان زنده دنیا آشنایی دارد ، وسپس رو به جرج کرد وگفت ، جرجی عزیزم تو میتوانی با او فرانسه حرف بزنی مگر نه واین نه بایک سکسکه همراه بود .
خوب ! بچه ها ، تا فردا که باید به فرودگاه برویم وآقای دامادرا بیاوریم ،.
دستهایش را به روی شقیه هایش گذاشت ومحکم فشار داد ، ایشکاش از مغز تهی میشدم ، ایکاش مانند همه این شلخته های اطرافم سجاده میانداختم ونماز میخواندم ومردم را فریب میدادم ، ایکاش ، ایکاش میمردم ، پیشانیش را چند بار محکم به دیوار کوبید ، ایکاش خونریزی مغزی بمن دست میداد واز مغز تهی میشدم ، مانند همین ها که هرروز دراطرافم میبینم ، ایکاش اینهمه حساسیت نداشتم بیماری بدی است این حساسیت نسبت به هرچیز وهرکس ، چرا بی تفاوت نیستم ؟ بار دیگر بسوی اطاق رفت وچشمانش را بسوی یک ردیف مورچه دوخت ، اما ازاو که منتظرش بود هیچ خط وپیامی نرسیده بود ،
انگشت وسطی را حواله لپ تاپ بازش داد وگفت ، هه هه . خیال کردی ، ترا کشته ام ، خودت خبر نداری وقتیکه از خواب بلند شوی میفهمی که مرده ای بیش نیستی ،من در تو در پی ارزشنهای اخلاقیت بودم درپی اصالتت ، نفسس بشماره افتاده بود ، گریه را سرداد سرش میچرخید خوب ، جونی ، منتظر چی هستی ؟ با تو خوش بودم میان یک پیوند نا گسستنی ترا به همانگونه که بودی پذیرفتم بارت گران بود غوغای دنیای اطراف را فراموش کرده بودم حال میفهمم ، تنبیهی را که مستحق آن بودم تا به امروز از من دریغ داشتتند وحال مرا تنبیه کرده اند ، خوب دیگر منتظر تو نیستم ، درانتظار یک مرده نمیتوان نشست ، تصمیمی را گرفته ام ، ........بقیه دارد
ثریا ایرانمنش . اسپانیا / یکشنبه