لالایی

فردا .جمعه 17 اسفند وهشتم مارس روز جهانی زن است . زن !؟ که تنها یک روز حق دارد نمادش را نشان د هد در این روز در سر زمین فقر زده ووفلاکت بار ما رضا شاه بزرگ زنان را از کفن سیاه چادر که با میخ به سر زنان کوبیده بودند بیرون آ ورد . وامروز دوباره آنرا به زور سر ب داغ بر سر زنان کردند . " زن" این نماد زیبایی ولطافت . این چهره نقاش طبیعت امروز تبدیل به یک تفاله شده است .

-----------------------------

درخوابهایمان شاد بودیم ، اما هرگز ،  هرگز

آن لحظه های نازک رویایی را

آن لحظات مخملی را نتوانستیم با خود همراه کنیم

آن لحظات از چهار چوب خویش بیرون نیامدند

هرگز ، آن تجربه های غلیظ سعادت

که درعمق خوابمان اتفاق میافتاد

به مرز حقیقت نرسید

بیداری ما حزن انگیز بود

هرشب از هرم داغ بوسه ها بیدار میشدیم

وخوابمان تکه تکه میشد

بخوانید مادران . لالایی را بخوانید

شما که تمام عمر درکنار گهواره وهم خویش

نشسته اید

بخوانید مادران اندوه

نگذارید تا آتش دراین خیمه برخیزد

نگذارید دیو سیاه جهالت بیدار شود

بخوانید .

------------------

ومن ، یک زن ، یک مادر ، با دست تهی با چمدانی خالی سر زمین مادری ومادر مهربان را رها کردم ، تا از زیر زنجیرا ستبداد یک نامرد رها شوم . پیروز شدم پیروز.

ثریا ایرانمنش / اسپانیا / جمعه . 7/3/2014 میلادی .