ز دهقان واز ترک وتازیان /نژادی پدید آمد اندر میان
نه دهقان ونه ترک ونه تازی بود /سخنها به کردار بازی بود
------------------
با توام ، ای زلا ترین آبهای دشت
با توام ای شکوه جاودان بوستان
سالها بر من وما گذشت
هنوز به بند بندغزلهایت آویخته ام
در بی نهایت غم خود
عاشقانه ترین روزهارا
بیاد میاورم
با توام ای نهایت خوبی
با توام
هنوز درخاطر منی
در راهروی باریک قطاری که
به جنوب میرفت
طنین زمزمه عاشقانه ما
پیچیده بود
میان گریه های پنهانی من
وتلاش تن تب دارتو
در گوشه محبس
در میان درختان
در سطح سکوت
راه پر نشیبی را باهم پیمودیم
شب ما با یک درنگ جاودانه
در کوچه های ( نادری )
باقی ماند
اینک میان من وتو
یک دیوار بلند قرار دارد
همان دیواری که مارا ازهم جدا کرد
------------------------------
ثریا/ اسپانیا/ به : الف. شین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر