اطلاعیه !

بدینوسیله به عرض دوستان !! ویاران مهربان! وهمزبان  که مرا قرین لطف ومهربانی خود کرده بودند ! میرسانم از این پس  | نه فیس بوک دارم ، نه تلگرام دارم ونه اینستاگرام ونه هیچکدام از این شب پره های دزد ! تنهاهمین صفحه است  آنهم تعهد دارم .ومطمئن هستم که شبگردان  هرشب خط به خط آنرا میخوانند  وبرایش تفسیر مینویسند ، ویا خواهند گفت " بیچاره زن " !!!

بقول حافظ :

ببال وپر مرواز ره که تیر پرتابی 

هوا گرفت زمانی ولی بخاک نشست 

زبان  کلک تو حافظ چه شکر گوید 

که گفته سخنت میببرند دست به دست 

ریاست امور امنیتی جمهوری اسلامی تنها یک کار باید بکند وآنهم درتمام کشورها یک دادگستری باز کند وهمه را به دادسراا احضار کرده وسپس به تیر غیب آنرا به مرگ بنشاند .مطمئن هستم باندازه کافی جاسوس ویا جاسوسه درتمام کشورها دارد زیر عنوانهای مختلف ! آنهم بمن مربوط نمیشود ، نه عضو اپوزیسونی هستم ونه عضو شورایی ، خانه ای داشتم ویران شد پدری داشتم درغربت جان داد دیگر بیاد آوردنش درد مضاعف است  روزنامه نگار هم نیستم ، نویسنده هم نیستم ، شاعر هم نیستم ، خودمم..

امروز هر عبا به دوشی ، نعلین وردا وخرقه پوشی ، بر مسند دولت سوار است وگروه آدمکشان اطرافش را گرفته اند  جناب عبا به دوشی که قبلا سوار الاغ میشد حال لامبر گینی زرد دارد  وردایش نیز به رنگ اتومبیلش میباشد عبایش نیز کار دست بنگاه (گوچی) یا بنگاه ( دیور)  ویا ورساچی میباشد ، نعلین هایش هم کار دست وچرم اعلای ایتالیایی .

اینها ابدا بما مربوط نمیشود ما گندم نخورده از بهشت رانده شدیم لطفا دور ما یکیرا ( خط) بکشید وماموران ریز ودرشت خودرا به سراغ ما نفرستید ما ازشما نیستسم ونخواهیم  بود ، کاری هم با شما نداریم ، ابدا شمارا نمیشناسیم ، من میل نداشتم که درباره این موضوع چیزی دراین صفحه  بنویسم چون ارزشی نداشت من حرمت نوشتن خودرا حفظ میکنم  اما امروز حلول بیشمار ویروسها  مرا مجبور کرد که هرچه مربوط به آن سر زمین است از روی صفحات خود پاک کنم .  بجایش موسیقی میگذارم وشعر میگذارم . درتمام عمرم این اولین بار است که پس از جنگ ویتنام و بازی ویتگونگ وکامبوج من اینهمه   رذالت وآدمکشی را میبینم ویا میخوانم . بد رود با سر زمین مادری وپدری درود برخاک مقدس غربت . ثریا /.  

افزدون ها

اگر چرخ فلک باشد  حریرم 

ستاره سر بسر باشد دبیرم 

بجان من که ننویسد نیمی 

مرا درهجر ننمایند بیمی   .....ف. اسد گرگانی!

شگفتا که آن مرد شوریده خاطر وعاشق پیشه  با فریادهای بیخرد خود  زنجیر برپای خود نها د  ، نه تقدیر ونه ستاره سرنوشت خود او زنجیر برپاهای خویش نهاد، زنجیری که تقدیر به دست او داده بود تا پاهای خودرا ، دستهای خودرا ونفس اماره خودرا زنجیر کند ، او تنها پاهایش را بست !

او همچنان ماری  که بردوش ضحاک نشسته است در پی طعمه بود ،  عطش بی امان او و شتاب در ارتباط با دیگران ، چیزی غیر از تعقیب ونشان آنها نبود .

گذری کرد بر دیوار خانه ما ، کسی نپرسید کیستی ؟ واز کجا آمده ای و به کجا میروی ؟ او ندانست که برستون بسته من هرشب فرهاد برایم از شیرن گفتگو میکند واحتیاجی به لالاییهای شبانه ودورغین او ندارم ، او ندانست که این  تنها زن  از روزنی کوچک  به دنیا مینگرد ،  وندانست که درروزگاران پیشین ، نقشی بود بر دلهای پریشان وخسته .

امروز در اخبار  خواندم که از طریق " تلگرام" یکمیلیون نفر در داخل وخارج حسابهایشان به دست هکر ها افتاده است !! 

دیگر عرضی ندارم .

باد صبح  همچنان شعله ای از اتش  برخاست ،  همه چیز زیر تابش داغ آفتاب  لغزیده بود وهنوز داغی بیشتر درراه هست ، خواب جیوه های ومرواریدهای درون جوی آب  را میدیدم جویبارهایی که بممد همین جانوران خشکید  درانتظار پایان شب بودم  تا شاید گرما را از پیکرم بزداید .

برخاستم ، به دورن آیینه نگاه کردم ، چیزی غیر از تراوش عرق داغ در چهره ام دیده نمیشد ، برقی از آیینه جهید چیزی درآیینه مرا نشان کرد :

نترس آنچه که باتو کردند ، با خودشان کردند ، وآنکس که برنده میشود تویی .

تمام شب به آنهایی میاندیشیدم که روی پس مانده های من زندگی را بنا کرده اند آیا آنها م این داغی را احساس میکنند ؟ ومن به چه راحتی وبی هیچ شکوه ای از این جهنم عبور کرده ام ، سالهاست که ما درجهنم نشسته ایم وخوشحالیم که خودرا به بهشت جنایتکاران نفروختیم . 

بیاد آغوشی افنادم که سر چشمه نور بود ، وسینه هایش  چشمه شیر پاک زاده کوهستانها ، چه نجیبانه راه میرفت وچه نجیبانه ودرسکوت همه دردهارا تحمل کرد ، ایکاش آغوش او الان باز بود ومرا که دوباره طفلی خطا کار شده ام به آغوش خود میکشاند .

صدای پیامبر بشر دوست ما درارتفاع زنگ دیگری دارد ، بیخود نبود که " گوته " همه عمرش از آسیا بیراز بود ونفرت داشت اما شیفته " حافظ" بود . تنها آرزو داشت که بداند آن سرو بلند قامت ، آن شاخ نبات ، وآن جویبارهای که او دراشعارش تصویر کرده است درکجا قرار دارند ! تا او برود ولحظه ای درکنار معبود بنشیند . آخ که امروز همه چیز بهم ریخته است ، سخن گفتن از یک نژاد گناه بشمار میرود ، هر نژادی خودرا برتر میداند ، جنگها همچنان ادامه دارند اگر دیگر مهم نیست سرباز فرانسوی درخاک عراق میمیرد یا سرباز ترک درخاک حلب . نژاد وبرتری آن برای از ما بهتران است ، نه برای این سربازانی که تنها برای کشتن ویا کشته شدن تربیت یافته مانند گرگ اول حمله میکنند سپس وا میرود ، ذوب میشوند ، حل میشوند ، وسپس بخاک تبدیل میگردند .

غیرت عشق ، زبان همه خاصان ببرید 

کز کجا سر غمش در دهن عام افتاد؟

من ز مسجد بخرابات  نه خود افتادم 

اینم از  عهد ازل  حاصل فرجام افتاد 

هر دمش با من  دلسوخته لطفی دگر است 

این گدا بین که چه شایسته انعام افتاد

صوفیان جمله حریفند ونظر باز ولی

زین میان  حافط دلسوخته بدنام افتاد

پایان 

3/8/2016 میلادی /.

لبان قلوه ای بینی قلمی

از لابلای توده تاریکی

چیزی درون سر زمین لغزید

وز آمدنش  لرزه براندام مردان افکند!

وبنیاد آشیانه ...لرزید !!!!

من کمتر به اخبار  داخلی ایران میپردازم آنهارا میخوانم ومیگذرم ، ومیدانم که هر خبری در هرجای دنیا از هزاران صافی رد میشود وگاهی هم خبرها نادرستند بنا براین کمتر درباره آنها توضیحی میدهم /

اما این چند روزه اتفاق بسیار شیرینی در سر زمین اسلامی ایران رخ داد ، یک ستاره فیلمهای ( پورنو) بعنوان آرایشگر از سر زمین بلاد کفر یعنی از انگلستان وارد ایران شده دوهفته اقامت دربهترین هتلهای وعمل بینی انجام داده وسپس جیم شده وبعد آنرا وماجرای سفرش را در اینستا گرامش یا هر صفحه ای که دارد به نمایش گذاشت است :

مردم ایران بسیار میهمان نوازند!!! غذاهایشان خوشمزه بود وبمن خیلی خوش گذشت ! 

طبیعی است که جراحی بینی  مدل ( باربی) الان درایران وبقول خودشان ام القراء اسلامی مد شده واین بانوی .... با آن لبان آماس کرده وموهای بلوند با آن چارقد مضحک وارد فرودگاه ایران شده وکسی هم نفهیمده !!! بازخواستی هم نشده ، با تور مسافرتی آمده است ویزای دوهفته داشته !! خوب تا اینجا معلوم است دیگر بمن مربوط نمیشود  .آنچه که مرا وادار به نوشتن این هرز نامه کرد این بود که امروز متوجه آرم " سازمان امنیت کشور جمهوری اسلامی" زیر عنوان سربازان گم شده امام زمان شدم !

آرمی بشکل سبز رنگ با شش مثلث جداگانه ودو آویزه مخصوص ودر وسط آن همان ( چشم) معروف که دنیارا دروسط جاداده است دیده میشود .

خوب دیگر آنچه عیان است چه حاجت به بیان است ، در گرد هم آییها وبقول خودشان بیلدرگردها ریاست جمهوری باز نشسته  با معاونشان هم حضور داشته اند ! 

حال توجیحی ندارم بکنم توضیحی هم ندارم بدهم ، جنگهای زرگری  روی تلویزیونهای خارج بین  برنامه ریزان وبرنامه سازان همچنان بقوت خویش باقی است عده ای هم همچنان مشغول نبش قبر گذشتگانند ، وما مشغول نشخوار ، بالا آوردن  جئیدن دوباره فرو دادن .

یک بانوی فرهیخته !! از خانواده مجلات وفاحشه خانه های اروپایی وارد میشود بینی اش را عمل میکند ومیرود آب از آب تکان نمیخورد ، آما پسر جوانی که برای دیدار مادر بیمارش به ایران سفر کرده برای آخرین خداحافظی  درزندان بسر میبرد ! 

این دنیای شیرین ماست . حال در این گرمای طاقت فرسا از ان سو به انسو میروم تا جای خنکی را بیابم وبخوابم وتا خوابهای شیرینی را ببینم . پایان 

سه شنبه 2/ آگوست 2016 میلادی 

شمع مهر

تا جرعه ای از جراحت دل نوش میکنی 

وانگاه مستانه عهد خود فراموش میکنی

آن " شمع" مهر را من به جان ا فروختم

تو از باد قهر یکسره آنرا خاموش میکنی

؟

زگینامه های گاهی کمدی وزمانی تراژدی وسرانجام  باکمدی/ تراژدی  پایان میگیرد .

شب داغی را گذراندم ، یعنی نگذراندم ، جان کندم ،  در این گمانم که روحی ملعون وناشناس وانتقامجو در پی منست ، عصر روز گذشته ناگهان طوفانی برخاست ودرجمع شاید یکربع طول نکشید ، اما  هرچه خاک وخاشاک د راین اطراف بود به طرف بالکن تمیز وتازه شسته شده من هجوم آوردند لباسهای شسنه غرق گل وخاک شدند ،  مبهوت  ایستادم وگفتم حیال کن در سیل کرمان جیرفت وبلوچستان ایستاده ای ، خیال کن دریک چادر پناهندگی در میان دشتها جای داری ، خیال کن در یک زندان هستی ودر سکوت به آنهمه هجوم بی مایه این باد لعنتی میاندیشیدم  .

امروز دراین فکر بودم آن سالهاییکه میتوانستم از استعداد خود استفاده کنم وهمه چیز مهیا بود اوقاتم را صرف مشتی آدمهای بی مصرف کردم  امروز نه قدرت جسمی ونه روحی ونه امکانات در یک این سوراخ بمن اجازه نیمدهند تا آنچهرا که دردل دارم بنویسم ، روزی پیروزمندانه به کارهای اجتماعی بی مصرف پرداختم ، زمانی تنها خواندم ویادداشت برداشتم ،  من برای نوشتن آفریده شده ام همین ، آنروزها سرم را با کارهای سخت وبی مزد ومنت گرم میکردم ،  بی پاداش وغیر طبیعی ،  ودرعالم ملکوت وسکون  سیر میکردم ، تنها کوشش من  وهدف من  تکانل وتکمیل  بصیرت  وافزودن آنها  به شخصیتم که بی مقدار شده بود وسپس در مراحل بعدی آنچهرا که آموخته بودم بکار بستم ، امروز هنگامیکه به تفاوت بنیادی واساسی بین این دین مسیحی وسایر ادیان مبینم ، کمی به آنها امیدوارتر میشوم ، شاید آن " سوسیالیزم " که انسانهای امروزی از آن دم میزنند از میان همین  دین سر چشمه گرفته است .

در دین ما ودر کردار ورفتار ما همیشه یکنوع نارضایتی ، یکنوع طلبکاری ، یکنوع خشونت  ،  ومنفی بافی وجود دارد وهمیشه به دنبال یک معجزه نشسته ایم ، درحالیکه معجزه درمیان افکار ودستهای خود ماست ، روح عرفانی وبی هدفی واینکه سر بسوی آسمانی بکنیم که هیچ غیرا ز ستارگان وماه وخورشید ابردران حضور ندارد به دنبال آن موجود نامریی هستیم بی آتکه بدانیم درخود ما ودر دل ما ودرسینه ما جای دارد ، ما گاهی فراموش میکنیم که فرزندان زمین هستیم وزمین مادر ماست وچگونه با بیرحمی تمام  این مادر مهربانرا آزار داده وخراش بر پیکر او گذاشته ایم ،  داستانی  را میخواندم در ایام قدیم غولی بود بنام " آنتیموس که تسخیر ناپذیر بود چرا که هربار مادر او با زمین  تماس حاصل میکرد نیروی تازه ای بر وجود او مستولی میشد ، سپس موسیقی ، خدای نادیده که توسط خدایان دیگری بما اهدا شده ، بشر امروزی هر دورا از ما گرفت ، هم زمین را وهم موسیقی را ، دیگر نه موسیقدان بزرگی زاده شد ونه مهربانی وانرژی تازه ای از انسانی بروز کرد ، زمانی فرا میرسد که من بخاطر ابراز وبیان احساساتم خودمرا سر زنش میکنم ، دراعترافاتم چیز ی نیست که پنهان باشد من مانند یک پارچه یکرو ویکرنگ بر صحنه زندگی پخش شده ام ، هرکسی از کنار من رد میشود یکی مرا آبی میبیند دیگری سبز وسومی سیاه وهمان بیت معروف هرکسی از ظن خود شد یار من / از درون من نجست اسرار من / 

.در روزگاران  پیشین زمانیکه سوار بر درشکه بسوی دهکده میرفتیم شوق من این بود که از درختان گردو بچینم ویا پسته ویا آلوچه بستگی داشت به زمان وفصل ، روزی با مادر میرفتیم درشکچی عنان اسبهارا ازدست داده بود درشکه به میان علفزارها ودرختان بسرعت پیس میرفت سپس با تنه زدن به درختی شاخه درخت شکست ودامن من ومادرم وصحن درشکه لبریز از آلوچه شد !!! اسبان ایستادند ودوباره به راحتی بسوی مقصد پیش میرفتند من ترسیده بودم اما مادرم با آن چشمان براق وتیز ومهربان خود بمن خیره شده بود ، سپس افزود : هیچگاه بی روزی نخواهی ماند من چیزی درک نمیکردم مهم آلوچه هایی بودند که دردامن من ازآسمان ریخته شده بود . حال امروز نمیدانم چرا بیاد آنها افتادم وچرا بیاد آن نیروی خارق العاده ای که ترا ومرا ودیگرانرا به پیش میراند وما از احساس وامیدواری باو خودرا محروم کرده ایم .

شاید این خاشاک دیروز نیز نشان روزی من باشد کسی چه میئداند ؟!.....پایان 

2/8/2016 میادی /.

ثریا.

مقام ما ایرانیان

آشنای دور ، 

شاید  ساعاتی از اوقات خودتانرا هم وقت خواندن این اراجیف  خسته کننده من بنمایید ، شاید هم ایرادهایی درنوشته هایم داشته باشد اما هرچه هست خود من درآنها جریان دارم  ، مانند زلال آب سرچشمه های زادگاهم ، وصافی دشت کویر وطوفان شن ، چندی پیش دریکی از سایت ها مصاحبه شمارا با یکی از معروفترین شومن های ایرانی دیدم ،  خود شما بودید با هما ن ترکیب وهمان صورت و چندان دوربین چهره شمارا از نزدیک نشان نمیداد تا بفهمم  جای پای زمانه چقدر در آنجا ویرانی ببار آورده است .

شما چه بزرگوارانه وبا فداکاری تمام از روی جدایی خود وهمسرتان گذشتید وچه خوب کردید بچه را باخود بردید ، دراینجا من درمیان آنهایی که گرد شمارا گرفته بودند نهان بودم ، حرف  ،حرف دلار وپوند ومارک وخرید فروش ارز . سفر به امریکا بود خواننده ی قدیمی  هم اینجا بود که امروز در آمریکا حتما با شما همکاری دارند ، یا شاید هم جدا باشید ، بهر روی من نام اینجا را سکوی پرتاپ نام نهاده بودم ، زنانی را که دیدم ، مادرانی را که دیدم از وحشت بخود لرزیدم ، بچه هارا درخانه پنهان کردم وبه آنها گفتم تنها با چند نفر میتوانید همراه باشید ودوست ، من نه شمارا میشناختم ونه دیده بودم اما همسرتان شمارا بعنوان بهترین اسباب بازی زندگیش به همه نشان میداد، کاری نداشت از صبح زود با نعلین هایش بچه را زیر بغل میگذاشت یا دراین خانه ویا درآن خانه میرفت خبرهارا میبرد وهرچهرا که شما کرده بودید مو بمو برای همه بازگو میکرد وسپس ادامه میداد "

میخواهم جدا شوم /شما خانه تازه ای درکنار همان شرکتی که کار میکردید گرفتید ومن همسرم برای دیدن شما وتبریک خانه جدیدتان با یک کاسه بسیار زیبای کریستال که خیلی هم گران خریده بودیم بخانه شما آمدیم یکی از هما ن زنان دوست همسر شما هم با چند گیلاس بلوری ازران آمده بود ، همسر شما جعبه کادو اورا جلوی همه بار کرد وتشکر کرد  من بانتظار ان بودم که جعبه مرا هم باز کند اما او آنرا به اشپزخانه برد از وزن جعبه وسلیقه من میدانست دران  چیز گرانبهایی است ، سپس با مقداری پوشال بیرون آمد وگفت "

تو اینهار آورده ای ؟ من بلند شدم ، همسرم دست مرا گرفت وگفت بنشین ، مهم نیست ، سپس خدا حافظی کردیم ودیگر شمارا ندیدیم ، همسرم گفت بین اینها مرافعه است وزنک  دارد اشیایی را که به درد میخورد جمع آوری میکند تا باخود ببرد ولش کن .

اما من درته دل غصه خوردم ؛ همسر شما مانند دختر بچه ها با شکلی نه چندن زیبا صورتی کشیده وچشمانش مرا بیاد کره الاغهای تازه چشم باز کرده میانداخت ، متاسف بود م چیزهایی را که از شما شنیده بودم ومیدیم  با این زن منافات داشت عکسی را که او روی طاقچه بعنوان عکس مادرش گذلشته بود بعد ها که مادرش را دیدم بکلی فرق  داشت مادرش زنی از اهالی جنوب کشور ، سیه چرده بما گفته بود پدرش وکیل است ، عجیب است که همه اینها ییکه باینجا آمدند یا دکتر بودند!! یا مهندس!!! یا وکیل !! کمتر کسی خودش بود یا هم از تجار معروف یا از اشراف ، تنها شاید یک خانواده راتوانستم پیدا کنم وبا آنها بجوشم که خدایش رحمت کند مرد خانواده رفت وزن مانند من تنها ماند اینها اصیل بودند ، آن دوستی را هم که شما میشناختید  وهم با او همسرش دوست بودید اوهم رفت به آن دنیا ، اینجا خالی شد ، اما آنجاییکه شما بودید پر شد از بورلی هیلز هم معروفتر شد  حتما شما با خبرید ؟!.خیلی چیز ها عوض شد ، یاد میاورم روزی  به همسرم گفتید " تو کمر مرا بگیر من دستهایمرا بکار میاندازم " همسرم سکوت کرد ، او هم میترسید از آدمهاییکه دراینجا دیده بود وحشت کرده بود ، تا جاییکه دیگر خودش نبود . عشق ایران وقوم خویشها وسر زمینیش اورا بر زمین کوفت ، بدجوری هم کوبید ، امروز هم هم در ردیف رفتگان در گورستان شهر آرمیده است .

خوشحالم که صاحب نوه شده اید ، همه آنهایی را که قبلا دیده بودید یا پیر شده اند ، یا رفته اندویا درانزوا ی خود پنهانند . پیروز باشید .پایان / ثریا /

( خصوصی) اول آگوست 2016 میلادی / اسپانیا / 

پایان هویت

درست بخاطر ندارم که درکدام یک از کتابهایم خواندم :

هر انسانی روزی باید " امریکا" را کشف کند درغیر اینصورت مجازات مرگ درانتظار اوست !

امروز این کشف به قیمت مرگ همه انسانها تمام میشود ، به قیمت از دست دادن هویت انسانی وشهر وندی خود ، حال دیگر دوران دست راستی ودست چپی بسر آمده وآنکه روزی ادعای همزیستی مسالمت آمیز بشر روی کره زمین را داشت امروز خود تبدیل به یک غول  سرمایه دار شده است ، بازماندگان تزار ، دیگر کسی پادشاه کشته شده روسیه به دست بلشویکهارا بیاد نمیاورد ویا نمیشناسد ، دیگر کسی از بلشویک حرفی بمیبان نمیاورد ، دیگر کسی به پیمانهای میان کشور ها نمیاندیشد ، همه پیمانها به زیر خاک فراموشی رفته اند ( پوکه من) امروز حاکم بر شعور وعقلهاست .  دیگر تو بیاد نمیاوری کجا زداه شدی وچگونه بزرگ شدی ،  دیگر هم نمیتوانی هنگامیکه به عقل وشعور رسیدی خانه ای برای خودت انتخاب کنی ، سیل روان میشود وترا در اولین سوراخ جای میدهد ؛ حال دیگر کسی به بنای باشکوه کلیسای " رامس "در ایتالیا نمی اندیشد  ، همه به بناهای باشکوه وسر برافراشته که از بتن وآهن ساخته شده ودر ظرف یک چشم بهم زدن با یک آسانسور ترا به آسمان میرساند حرف میزنند ، همه چیز بنظرت کهنه میاید ، دلت چیز های تازه میخواهد فوارهای آبی رنگا رنگ در میان چمن های پلاستیکی وساختمانهای سر بفلک کشیده ، دیوارهای شیشه ای ، افتاب دیگر ترا آزار نخواهد داد چرا که خورشید را نیز در دست گرفته ازآن انرژی هایش را میگیرند ، تا روزیکه دنیا به تاریکی فرو رود ، خورشید روی پنجر هنای شیشه ای مانند الماس منظره دیگری دارد تاروی پنجرهای  مشبک رنگین کلیساها وخانه های قدیمی ، میتوانی به راحتی از کنار یکی از این کلیساها بگذری و به ریش مردم نادان وبیچاره ایکه درآنجا زانو زده وبه درگاه خداوند عجز ولابه میکنند بنگری وبخندی ، امروز خداوند جایی نشسته است که میتواند دریک چشم بهم زدن ترا به رودخانه پرتاپ بکند چرا که کرایه خانه ات را نداشتی بدهی ، امروز دیگر کسی درکسوت رومئو خودرا به کشتن نمیدهد ، عشقهای صائقه وار  وغیر حقیقی جای همه چیزرا گرفته اند باید یاد بگیری که چگونه  از خودت دفاع کنی  از ترس " تمدن عالی"  که غیر از مکانیزه کردن روح تو  چیزی بتو نمیبخشد ، وزمانی متوجه این امر میشوی که میبینی این تمدن عالی همه گذشته هایت  را ویران ساخته  وهمچو زهری درخون تو کم کم وارد شده است ، هرکجا میروی میوه ها یک شکل  ویک اندازه اند وهندوانه های همه یک رنگ دارند ، این زهر پاد زهر هم ندارد با ید مسموم شوی دیگر نمیتوانی روحترا نجات دهی ، اول یک فروشگاه کوچک ، سپس یک سیتی سنتر بزرگتر سرانجام یک " مول" وساختمانها وبرجهای عظیم سر بفلک کشیده امروز مسابقه برج سازی است هر سر زمینی برجش بلند تر باشد آن سر زمین ثروتمند تر است ، هویت چین از دست رفته ، هویت ژاپن نیز کم کم نیز از میان میرود ، هویت ایرانی از بین رفته آنچه بجای مانده مخلوطی از خاک و شیشه وفلز است که باهم درون یک دیگ میچرخند بی آنکه مخلوط شوند ، انسانهای تنها  ، آدمهای مجرد ،  طلاق گرفته وبیوه را دیگر هیچکس دوست ندارد چرا ، که از نظر قانونی " تنها" هستند  امروز اگر در فرودگاه یاایستگاهی کسی باستقبال تو آمد یک معجزه خطاب میشود ، دراین دنیا سه نوع انسان زندگی میکنند :

آنهاییکه به معنای واقعی زندگی را دوست داشته واز آن لذت میبرند ،  آنهاییکه درمورد زندگیشان بحث وجدل است ،  وآنهاییکه زندگی را به رشته تحریر میکشند ،  مینویسند ، چه فایده دارد وآنهاییکه زندگی میکنند همچون بازیگران روی صحنه یک نمایش با لباسهای عاریه ای ببازیشان ادامه میدهند ،  تو مینویسی ، من زندگی میکنم چه فایده دارد بحث وجدل را ادمه دهیم > باید با قافله به جلو رفت به هرقیمتی شده ویا در گوشه ای زیر یک پتوی مندرس پنهان شد .

هویت اروپایی ها نیز کم کم گم میشود همه " یکی" خواهند شد وبه خدای " امریکا" درود وصبح بخیر خواهند گفت ، امریکا دیگر آن نیست که در گذشته ما سر کلاس درس جغرافیای نقشه اورا میدیدم وبما میگفتند در آنجا دموکراسی واقعی موجود است بما نگفتند که درآنجا برده داری وبرده فروشی رواج دارد وچاههای نفت به آنها قدرت میدهد تا حاکم دنیا شوند ، ما را از اینسوی قاره های میترساندند ، آن خرس سپید وبزرگ که بر بالای سر ما خوابیده بود کشور " شوراها" حال خرس  وبوفالو دست دردست هم دارند ودنیارا بین خود تقسیم کرده اند ..

تمام شب خواب موشک هارا دیدم که آدمهارا جا بجا میکرد از این سیاره به آن سیاره ، وزمین تاریک ، خاموش ، وتنها دور خودش میچرخید .حال نمیدانم آیا درکرات دیگر هم بشر با همین مسائل همیشگی دست بگیریبان خواهد بود ؟ قطعا همینطوراست .

وما مردم ، دربرابر رنجی که مانند خوره روح مارا میخورد بی اعتنا نشسته ایم ، آهسته آهسته در اسید آنها حل خواهیم شد ذوب میشویم ، مانند جسد هاییکه امروز به سردخانه نها سپرده میشوند ،اگر پو.لی برای دفن ویا خاکستر کردن آنها نداری ، عیب ندارد درچاه اسید ماآنهارا ذوب میکنیم .

ماهی را به  زیردندان میگیری گویی داری تکه ای از جسد یک انسانرا میخوری ، گوشت را درون دهانت میگذاری ؟ از کدام حیوان است؟  میوه را باشکر شیرین کرده اند ، همه چیز باید بسرعت وارد بازار شود از تولید به مصرف ، مصرف زدگی مانند یک بیماری بجان مردم افتاده است همه شهوت خرید دارند .

وتو درفکر این هستی که کسی را دوست بداری تا خالی نشوی ، تهی نشوی ، درانتظار یک معجزه خیالی نشسته ای ، هیچگاه معجزه اتفاق نمیافتد مگر حساب بانکی ات ارقامش بالا  باشد وتو سهامدار یک کمپانی بزرگ باشی ، این یک معجزه است آنگاه همه چیز را ، حتی عشق را هم در دکان عطر فروشی مانند یک شیشه ععطر میتوانی بخری واز بوی آن غرق لذت شوی /پایان

اول آگوست 2016 میلادی /.