أیا انسان حق دارد جان دیگری را بیازارد ؟ چون اجتماع وقوانین انرا میخواهند ؟ ….
أیا انسان حق دارد برای حفظ حیثیت اجتماعی از حق دیگران. استفاده کند ؟ وسر انجام میان قربانی کردن روح وروان وجان خویش ترک وطن را بر گزیند ؟!
نماد قربانی را در همه کتب دینی بما نشان دادند. ابراهیم نامی میخواست برای خدای خویش سر فرزندش را ببرد وخون اورا نثار پروردگارش نماید. وهنوز این افسان. چند هزار ساله )دامه دارد .
ای سر زنین ! امروز روی سخنم با توست. منهم برای حفظ حیثیت و نجات جان فرزندانم خاک وطن را ترک گفتم. سرزمین‌ها را در نوردیدم. تا بتو رسیدم. هوا وبوی آفتاب تو همان أفتاب بی حیای خانه را بیادم آورد در اروپای سرد ویخ بسته وامریکای بی در وپیکر. و بدون دستمایه داشتن یک پشتیبانی برای من زن تنها سخت بود ،
ای سرزمین ! از فرط بدبختی به یکی از دهات تو که نزدیکتر به ده خودمان بود پناه آوردم ،،،،، چه رنج‌ها بردم. چه محنتها کشیدم. چه حقارتها دیدم. بیگانگان گرسنه کرگهای درنده ناگهان به این گوشه هجوم آوردند. از ترس خودرا پنهان ساختم وبه پرورش فرزندانم پرداختم انهارا نجات داد م یعنی برای بردگی آنها را تربیت کردم بردگی بی مزد وبا منت وخود دیگرنه رمقی در جانم ونه روحی در پیکرم مانده بود. به دیوار بیکسی تکیه دادم. ناگهان دیدم که. جان را أهسته أهسته از دست میدهم. تنها دوستانم پرستاران بیمارستان‌های گوناگون بودند که آنها نیز برای بردگی. دانش آموخته بودند آنها نیز بی مزد با منت مجبور به خدمت بودند. تنها مهربانی را در چهرهذخندان ویا چشمان پر اشک آنها میدیدم دیگر دوستی نداشتم. کسی نبود و تنهای تنها ماندم وتکه تکه اعضای بدنم را که آنهمه به آنها مینازیدم ومیبالیدم. از دست دادم. حال محل نشیمن من یک صندلی چرخ دار است. ودنیای من یک. تلویزیون هزار رنگ ،
امروز دو انسان بزرگ از جهان رفته اند یکی پدر فوتبال بود دیکری پدر روحانی !!! حال سرمان با گردش جنازه های های آنها دور شهر گرم است نمایش سال نو تمام شد. ودرخت پلاستیکی من. هنوز در گوشه اطاق نشسته تا کسی از راه برسد وانرا جمع کند وان آویزه های رنگا رنگ را که تنها برای گول زدن بچه ها. درست شده اند به درون جعبه ای بریزد مطمئن نیستم که سال آینده بتوانم از آنها استفاده کنم !
نوروز ما در میان این آویزه هاو هیاهو کم رنگ وکم رنگ تر شد .
ای سر زمین غریب ، بدترین روزهای. زندگیم را در زیر آفتاب سوزان ویا اطاق‌های یخ بسته تو گذراندم بی هیچ آرزویی چرا. گاهی هوس ابگوشت فقرای شهرم را دهاتم را میکردم نامش. کله جوش است تنها آب کشک ونعنا وکمی گردو یا ترب سیاه است این غذای فقرای ماست. دلم برای یک نان وپنیر وچای شیرین صبحانه تنگ شده اما. ممنوع است پنیر وچای درون کیسه !!!! برای ما فقرا که از همه بیگانه ایم .
خیال مکن که بفکر آخرت و شب اول قبر ونکیر ومنکر هستم ، نه همه این افسانه هارا از یاد برده ام. تنها میدانم همه درها به رویم بسته است تنهایک درب باز است آنهم درب أهنی گورستان شهر ،
اما ای سر زمین وتو شبهه جزیره که مانند یک. اضافه به ته اروپا چسپیده ای واگر بیفتی. به آفریقا میرسی نام دیگرت شاخ آفریقا است. تو نیز اصالت واقعی خود را از دست داده ای. همان آپاندیسیت هستی. که اضافات اروپا در تو خالی میشود .
مسبب تمام بدبختی‌ها ی من بودی آنچه را که اندوخته بودم زنان ومردانی که در دامن تو. پنهان بودند از من ربودند مرا عریان کردند وبا شلاق تهمت افترا مرا درشهر رها ساختند. اصالت وجود من بود که مرا نجات داد ،
تو سر زمین بدبختی ها و‌ویرانی ها ومرگ ونکبت هستی. نه. سر زمین خوشبختی. ، خیلی سعی کردم با تو مهربان باشم همه قوانین نا نوشته ترا مو برو. احترام بگذارم حتی به کلیساهای تو هم احترام گذاشتم اما تو مرا رنج دادی زجر دادی. .این روزها نمیدانم آخرین روزهای زندگی من است. یا. شروع زندگی تازه مانند ققونوس دوباره از میان آتش بر میخیزم. وبخوبی نمیدانم .از آنچه که برایم مانده تنها یک کلیه و یک پا. ونیمی از کبد نیمی ریه نیمی قلب که آنهم بزرگ است آنقدر بزرگ است که حتی دشمنان را نیز می بخشد .
میل داشتم از تو بخوبی وشادی وزیبایی یاد کنم اما بوی تعفن زباله ها بوی مرگ مردم سیل زده بوی جسد زنانی که به دست مردانشان کشته میشوند بوی پسران خود فروش ودختران هرزه حال مرا دگر گون کرده است ، چیزی مانند سر زمین خودم گویی شما خواهر خوانده ودوقلو هستید. هردو زیر پاها وچکمه های دیکتاتوری خورد وخمیر شده اید وانچه را که ساخته یا میسازید اصالتی ندارد. همه مقوایی رنگ شده است ، وتقوی شما دروغین است اصالت ما از میان رفت زال وپسرش به همراه رستم وسهراب. به همراه کوروش. داریوش بهمراه توران دخت وایران دخت ، به همراه پروین اعتصامی
وفروغ فرخزاد همه رفتند. اصالت مارا تیز با خود بردند چرا که مردم نو پا معنی اصالت را نمیشناسند اصالت آنها در میان لباسهای رنگین وخونی و سجده های دروغین آنهاست . پایان
ثریا ایرانمنش
03/01/2023 اسپانیا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر