ثریا ایرانمنش « لب پرچین ». اسپانیا
راه،در جنگل اوهام گم شد . سینه بگشای چون دشت
اگرت پرتو خورشید حقیقت باشد ،
« سایه»
دلتنگ مرگم. تنها دروازه ای که به.ر امتی میتوان از آن عبور کرد وبه أرامش اابدی.ر سید ،
دیگر فریب بس است وخود. را فریب دادن. بس زمانه هیچگاه در دستگاه أفرینش قرعه ای به نام من نداشت وجهان به کام کامرایان بود
امروز نفس کشیدن در این هوای مسموم نه خوشحال کننده است ونه نصیبی بما میرساند تنها دردها سوزش روحی وجسمی آنهم زمانی که میروی تا چشم بر هم بگذا ی وروز فرسوده راز یاد ببری
دیگر میلی به تماشا آتش واتش بازی ان. اقوام ندارم برای من هر شب بلند و همیشه بلد ا است سالهاست که ایمانمراگم کردهام سالهاست که فراموش کرده ام انسانم وتنهااز فراز بالکن خانه رفت وامد بیهوده آدم‌ها را میبینم بی هیچ هدفی. آنها میروند دیگر در دل‌هایشان هوسی نیست .زباله‌ها درون مغازه ها هر روز بیشتر میشوند و
وچوب مراج بر آنها زده میشود اما گویی مردم در خواب راه میروند ویا در حقیقت مرده اند
هرصبح زود به آسمان مینگرم. ابر ها جا بجا میشوند خورشید همانخورشیدشب همانشب وروز من نیزهمانند روزهای دیگر می،چرند
در هفده سالگی انرژی هرکول. را داشتم. بی هیچ ترسی و واهمه ای وارد هر اداره ویا دفتر بزرگآن میشدم فریاد میکشیدم. حقیقت را بگویید ،. اورا یافتم در بک سلول تنها با دستهای بسته تازه از حمام وشلاق سیمی بر گشته بود ،
اوف عیبی ندآرد. به زودی زخم‌هایت ر ا مرهم خواهم گذاشت ،
وامروز چه کسی مرهم بر آن زخم عمیقی که در درونم نشسته میگذارد ،
هرصبح صورتی . از خواسته‌هایم تهیه میکنم . به رهگذری میدهم وسپس. بافتنیرا بر میدارم چت بازی هاشروع میشوند
اه دهانم بد جوری تلخ آست ، اشتها ندارم. به سختی دوش گرفتم خانه را باید تمیز کرد ،
نه ، دیگر میل ماندن در من نیست وچشم بهراه آن فرشته ام که بر بال‌هایش سو‌ار شوم وبسوی أسمانها وکهکشانها روم ود در حوض کائنات غسل ارتماسی رابجابیاورم وبه سرود فرشتگان گوش فرا دهم ، شاید ارواح رفتگانر ا تیز یافتم ودوباره گرد هم جمعشدیم ومن برایشان . آواز. خواندم. سحر که از کوه بلند ،،،،،،،کیوان ستاره بود ، با نور زندگانی میکرد
بانوری در گذشت او در میان مردمک چشم شماست
ما این ودیعه را به صبحدم. خواهیم سپرد .
از غلط نویس هایم پوزش میخواهم ای پد نیز مثل خودم شده است
ثریا اسپانیا 25/10/2022 میلادی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر