دوشنبه، شهریور ۲۸، ۱۴۰۱

تنها یک حرف


ثریا ایرانمنش  « لب پرچین » اسپانیا 

نمیدانم چه ساعتی از نیمه شب میگذرد ومیلی هم ندارم بدانم   چیزی در درونم شکسته که دیگر با هیچ  دستی قابل تعمیر نیست و شکسته ‌ترک برداشته ها را من همیشه به دور میریزم .

انروز عده ای نا  هیکلهای باد کرده  در بیرون نشسته اند ویک دوربین ویک میکروفون.  جلو خود  گذاشته  اند  وبعنوان یک مبارزه  وبقول معروف  پشت صحنه فریاد میزنند لنگش کن ،

ملتی بدبخت فریب خورده وان مادر وپسر. با مهارت تمام طبق دستور بزرگان. یک سد ویک ترمز ویک مانع برای  ان ملتی که بدبختانه چشم به آنها دوخته اند ،

آن زن آمد مانند یک مار کشنده همه چیز راربباد داد. وحال این خود فروشی همچنان در سنین بالا ودر خارج نیز ادامه دارد وعده ای را تیز اسیر کرده برای تبلیغات واین تبلیغات ظاهرا برای مبارز ه با  اشغالگران ‌آدمکشان آست اما در واقع یک نوع کمک وهمراهی در زیر پوسته  نامریی   مانع هر حرکتی میشود ،

امروز من در جایی قرار دارم که دیگر. هیچ چیز برایم مهم نیست ومتاسفانه خیلی دیر فهمیدم که فداکاری و باختن در راه دیگران تنها یک حماقت محض است ، مهم نیست چه کسانی واز چه نوع  جانورانی باشند.، باید اول میگفتم خودم 

دوم خودم سوم هم خودم ،گور پدر بقیه .

امروز همه رشد کردند  واین رشادت را  نتیجه کوشش ومبارزه خودشان میدانند. نه فروش زندگی من به قیمت نازلی و حقارتهایی که کشیدم.  واز دست  دادن همه هستیم ،

با همه دردی که دارم سعی میکنم. خودم را. جمع وجور کنم وکمتر گرد کسانی بگردم که خودشان گرد دبگری میکردند ،

تنها اکتفا مبکنم به این که عجب خری بودم  داستان خری که به گاوی خسته  نصیحت کرد تا جان گاورا نحات دهد خودش به ریر بار  رفت ،

تنها همین کلمه برازنده  من است که باید  بارزر بر پیشانیم  بنویسم ؛ که ؛عجب خری بودم وعجب خری هستم  

دیگر چیزی برای گفتن ونوشتن ندارم  تنها به ملتی میاندیشم که انهارنیز مانند من  یک خر بزرگند که فریب میخورند .

در  خاتمه اعلام عزا داری. نه بخاطر ان دخترک  معصوم است بلکه  تمام جهان باید امروز در بک عزای عمومی شرکت کنند چون یک   نفر را به خاک میسپارند  که مانند بقیه نیست. از نوع حانوران  دیگری است ،این اعلام عزا داری را به حساب ان دخترک وخودتان نکذارید دستوری است از بالا رسیده ، همین 

وما عجب خری بودیم وعجب خری هستیم 

پایان 

ثریا 

 نوزدهم سپتامبر دوهزارو بیست ودو 

ساعت چهار  وسی وهشت دقیقه. نیمه شب 

هر شکستی را میتوان جبران کرد غیر از دلی که شکست وخونین شد . 

هیچ نظری موجود نیست: