یکشنبه دوم ژانویه 22،
داشتم زندگی ژاله کاظمی د‌وبلور معروف وزیبای ابدی را به قلم بصیر نصیبی میخواندم ، افسوس خوردم که چه زود از دست رفت آشنایی کوتاه مدتی با هم داشتیم. ژاله چندان. دوست نمیشد اما همهرا دوست داشت. تنها یک زمان کوتاه. بین طلاقش از ایرج گرگین به خانه ما آمد. در آن زمان من صاحب د‌و بچه بودم. وزیر نظر پسر حاجی واقوام اجازه نداشتم با هر کسی که در کار هنر هست رابطه داشته باشم ،
با هم به سینما رفتیم تا فیلم تازه ای را که او دوبله کرده بود ببینیم. فشار سرد وخشونت امیز همسرم ژاله را فراری داده ورفت دیگر هیچگاه اورا ندیدم تا خبر مرگ اورا شنیدم .
امروز به گفته بزرگ مرد موسیقی جهان میاندیشم که گفته /
هر کس خوب ونجیبانه رفتار کند می‌تواند حتی بر بدبختی‌ها نیز پیروز شود ، ژاله تن به هیچ مصاحبه ویا بگو مگویی نداد زمانی که من به ایتالیا رفتم او تازه انجارا ترک کرده بودومن نتوانستم اورا ببینم او یک بانوی به تمام معنی. بانو بود نه مانند همکاران معتاد ش به الکل و سکس ومواد که در پایان خودرا. به جمهوری هم بفروشند وجایز ه سیمرغ هم بگیرد بعد هم با سر صدا. زیاد. بمیرند بر شانه مشتی لات به گورستان حمل شوند وبر ای ابد نیزفراموش گردد . ژاله تا ابد پایدار است صدای زیبای او با چهره معصوم زیبایش هنوز در. اذهان خیلی ها. منجمله ایرج پزشکزاد نقش بسته‌است . ایرج خان نویسنذه داستان معروف دایی جان ناپلئون تنها یک بار. جلوی دوربین رفت ومصاحبه کرد آنهم تنها. ژاله این شانس را داشت وچه اثر مطلوبی روی این نویسنده بزرگ ما برجای گذاشت ،
هر زمانی دنیا تنها یک قهرمان به جهان عرضه می‌کند که بی همتایند این روزها دیگر طبیعت حوصله. هیچ کاری ندارد. ترجیح می‌دهد خودرا به بخواب بزند ودنیارا بسپارد به دست شیطان و پرستندگانش ، ژاله در غربت آرام وبیصدا از جهان رفت ، یادش ونامش ابدی وجاودانه باد ،
ثریا ایرانمنش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر