" لب پرچین "
یا نور افتاب میتوان همه راه هارا به چشم خرد دید وبر گزید ! میتوان چشمان خودرا به دوردستها دوخت که هنوز مانند روز روشند .
میتوان از افتادن درگرداب نادانی وبی خردی دور شد واز چاله ها وچاه ها گذر کرد وبه موقع پرهیز نمود .
میتوان دیدگان را به روی خورشید دوخت وکهکشانها ی دوردست را مانند آتکه از پنجره اطاق منظرهایی را میبینیم آنها را تماشا کنیم.
در زمان حال اکنون نه اینده را میبنیم ونه از گذشته درکف دستهایمان چیزی بجای ماند ه است .
اما افتاب را میشناسیم وچشمان افتاب را که روز اولین گام بشریت را برروی زمین بر داشت ونوشت "
" همه باهم برابریم وبرادر" اما ما گمراه شدیم مارادر پنداشتهای دیگر اسیرکردند وسیر زندگی ما عوض شد حال از امروز گام روشن خود به فردای تاریکپ مینهیم .
ما ازآنی که بودیم درآمده ودرانی که نیستیم گام میگذاریم .
پای اندیشه وتفکر ما لنگ است در امروزیم ودردیروز قفل شده ایم
برای پیمودن ان راهی که پیامبر ما اولین پییامبر ما جلویمان گذاشت دوگام بیشتر نداریم گامی درروشنایی وگامی درتاریکی وتحجر ونادانی .
امروز هر قدمی که بر میداریم از روز به شبی تاریک میرسیم دیگران آنرا روش میپندارند ما ازصد ها هزار روزنه روشن گدر کردیم تا به خورشید برسیم .
واما درتاریکی ها گم شدیم از هزارن روشنایی بی خبر گذشتیم وتنها یک شمع نیمه روشن جلوی پای ما بود نه بیشتر خورشید ما خاموش شده بود .
امروز همه میخواهند جهانی تازه بسازند هیچکس میل ندارد جهانی تازه بزاید هیچکس ابستن یک جهان تازه نیست میل دارند این فرزند نارس خودرا بطور مصنوعی بزرگ کنند ومیل دارند که کار خودرا از همین امروز آغاز کنند چون آنها معنای جهان پیچیده را نمیدانند خودرا دربیهودگی ها پیچیده اند که با یک گردش نا جور ازهم میپیاشد آنها تنها به خیالات واندیشه ها واندوخته های خود ساده دلانه دلخوش کرده اند چیزی را برای اثبات ندارند ارزش ندارند ومیتوان وجودشانرا انکار کرد .
اما " کوروش " بزرگ بود زنده بود وجاودانه شد او سازنده حقیقت بود و پیچید گیهای جهان را میدانست
او فرزند افتاب بود وگامهایش استوار ومیدانست روشنایی ها درکجا یافت میشوند تاریکی را نمیشناخت
امروز ما پای خودرا روی شبی تاریک گذاشته ایم وتنها با یادبودها روزهای تاریک را نیمه روشن میسازیم وآن چشمانی که درپاهای ما قرار دارند برای هیچ کور ساخته ایم وبا سر بسوی تاریکی ها میرویم ودر تاریکی ها میخوابیم زمانی که ایستاده ایم درزیر پاهای ما شب تاریک است ما روی شب ایستاده ایم .ث
پایان /ثریا ایرانمنش / 28 /10.2021 میلادی .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر