ثریا ایرانمنش " لب پرچین " اسپانیا !
شب است و بیشه ها غمگین وخاموشند / چراغ لاله ها از غم سیه پوشند
واما برای عده ای اینهمه درد و رنج و عذاب یکنوع تفریح یک گذر از راهی بی انتها یک صحنه نمایش است ظاهرا بعنوان یک مبارز در صحه این نمایش مضک ظاهر شده اند اما درباطن هدف چیز دیگری است و دراین راه ازهیچ کوششی دریغ نخواهند کرد اگر قرار است شب را با مریم بگذرانند انجام اینکار آسان است واگر قرار است با همسر ایشان بگذرانند باز هم مهم نیست با هردو میشود کنار امد و به هدف رسید .
وشما که متکبرانه اعلام میدارید درحال جوشید چرا حتی یک لحظه به فکر ان کودک بیمارکه پدرش داشت با کولر اتومبیل تب اورا وخود اورا آرام میکرد نیم نگاهی نیانداختید وحرفی نزدید از اینهمه تاریکی ها ووحشت حرفی به میان نیاوردید. چیزی دردست ندارید شما ازخودشان هستید ! حال گمان میبرید که این وطن از آن شماست /نه وطن شما همان جایی است که الان در آنجا نشسته اید زیر کولر خنک ونقش بازی میکنید شما چه نقشی دراینده خواهید داشت حتما خودرا آماده کرده اید که نوکری وپادوی رهبر اینده را بر عهده بگیرید حال درسکوت نشسته اید تنها چند ورق پاره را بهم چسپانیده بعنوان یک مبارز وارد صحنه شده اید با بزرگان عکس میگیرید آنهارا به دیگران نمایش میدهید ....ما ان بودیم حال این هستیم ! مهم نیست پیر زنی در فضای خاموش بیمارستان زیر دستگاه از دنیا برود شما برنامه تان راازپیش ریخته اند وباید نوکر ی همان ها رانجام دهید .
شما چه افتخاری دارید که نصیب آن وطن کنید ؟ برای پاهای کار گری که با سوختگی تمام بر بام ها فریاد برداشته وحق خودرا طلب میکند شما ناخن هایتانرا د رسلمانی مانیکور میکنید وآنرا به تماشا میگذارید !
زیر دو پرجم نیمه بر افراشته که یکی از آنها بیشر بشما افتخار میدهد چرا که شما را به نوکری خویش پذیرفته وبه شما اجازه میدهد با گارسن ها .پادو ها عکسی بیادگار بگیرید وته بشقابهای آنهارا لیس بزنید از این پرجم به آن پرجم سلام گرمتانرا می رسانید وحق خودرا میگیرید .
بنا م پر افتخار مردم ایران خون خودرا اهدا کنید و بشتابید برای مردن .
بنام مقدس وطن این اسب را رها کنید وبر همان حماری که قبلا سوار میشدید سوار شوید ودرکنار مردم بایستید شاید روزی توانستند شمارا ببخشند هرچند تیر شما درترکش است .
مردم از زندگی جیوانی خویش خسته شده اند وحق وحقوق خودرا میخواهند د باید حق آنهارا داد محرومیت از حق یک داغ وحشتناک است و کسی که این داغ را بر دل مردم بگذارد از خشم پرودگار درامان نخواهد ماند /
چرا برای خود اینهمه امتیاز قائل شده اید ؟ چرا حق تنها متعلق به شماست ؟ آن پدر کار گر شما با دستهای پینه بسته این وطن را برای شما گذارد وشما خودرا به دیگران فروختید به دشمنان قسم خورده آن سر زمین اهورایی .
حال متکبرانه اعلام میدارید که از بطن مادر به روی یک لگن خون افتاده اید ! روز ی فرا خواهد رسید که مردم بر شما نیز یورش آورند ومن از بالای تپه های بلند شمارا مینگرم ولبحندی برای اولین بار بر گوشه لبانم خواهد نشست . زمان را روشن میبینم . پایان /
ثریا ایرانمنش / 07/07/2021 میلادی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر