دوش سودای رخش گفتم ز سر بیرون کنم / گفت کو زنجیر تا تدبیر این مجنون کنم
قدش را سرو گفتم سر کشید از من بخشم / دوستان از راست میرنجند نگارم چون کنم ......
این ابیات به ارامی و زیبایی از دهان شما بیرون میامد اعیحضرت بدون هیچ فشاری بر کلمات چه آسان وچه روان من آنرا پنهان داشته ام وهرگاه که خیلی غصه دار میشوم به آن گوش میدهم .
دراین فکرم که من وشما هیچکدام شانس نداشتیم وبقول معروف دستهایهمان بی نمک بودند وآنچه را که ساختیم وپرداختیم ویران کردند . عشق واقعی خودرا ازدست دادیم وهریک یک بیگانه درکنارخود نشاندیم که هرد.و خوب نقش بازی میکردند .
من که ره بردم به گنج بی پایان دوست . صد گدای همچو خودرا بعد ازاین قارون کنم .
شما بیشی از مردم را واطرافیانتان را قارون کردید منهم کسی را که دریک اطاق زندانی بود به خانه ای بزرگتر بردم داشت قارون میشد ! که خداوند متعال رحم کرد وجلویش را گرفت وهردوی انها مارا ازسر زمینمان بیرون انداختند !
حال پرده هارا کشیده ام اطاق تاریک است در زیر نور چراغ مینویسم از روشنایی وآفتاب بیزارم نه جغد شوم نیستم اما از روشنایی سوزنده بیزارم / باد هم نیستم اما همیشه تشنه فریادم دیوار هم نیستم اما همیشه اسیر پنجه بیدادم سنگ هم نیستم اما همیشه هدف تیشه فرهادم .
سخت است بنویسم که چه ها برسر ما وخانه ما آمد شما خیلی زود رفتید وچه خوب شد که رفتید واینهمه خیانتهارا ندیدید حیرانم چیزهایی هستند که نمیتوان درباره انها نوشت ویا گفتگو کرد باید آنهارا مانند همان قرصهای مسکن قورت داد..
در حال حاضر ان سر زمین زیبایی را که شما بما دادید وما درآن مانند پروانه گرد گلها میچرخیدیم ویرانه ای بیش نیست گرگها درزیر اسمان کبود وسیاه آن طوفانی سهمگین بر پا ساخته اند دیگر خبری از باران وبرف وگلهای بهاری نیست ودیگر درخت بیدمشک سر از زمین بیرون نمیکشد دراین سو درگوشه ای که بیشتر به صحرا شبیه است ما فرش پهن کرده ایم حتی یک باغچه کوچک هم نداریم دربیرون داغی ودردرون گرسنگی ودشمنان بیرحم بما چیره شده انده .
صدای مهربان شما مانند یک لالایی درگوشم نشست وارزو کردم اگر روزی شانس آنرا داشتم که ازاین جهان بروم حد اقل خاکسترم را جلوی درگاه آرامگاه شما در سوراخی پنهان کنند وحال ما درانتطار دشمن سوم نشسته ایم .
نه هیچ غمی دیگر برای زندگی نداریم همه چیز هست افتاب هست / خورشید هست / ماه هست . ستارگان میدرخشند نانها درون کیسه ها بو گرفته اند وگوشتها تکه های انسانی هستند وآب همان ادرار خودمان است که ریسایکل شده بخودما برمیگردد مانند گردش کره زمین ! درعوض واکسن زیاد داریم مرتب واکسنها وارد بازار میشوند وگویا تا ابد ما باید واکسن بزنیم حال دیگر دنیای ابرها واینترنت چندان بازدهی ندارد واکسن بیشتر سود میدهد وکم کم ما بردگانی خواهیم شد مانند همان رباطهایی که درست کرده وامروز در بازار همه گونه نقشی را بازی میکنند و....ایران ؟! به گمانم همان ایرانستان شود . همان که شما پیش بینی کردید . آسوده بخوابید درعوض صدای رحمت مردم بسوی شما روان است واشکهایی که برای رفتن شما میریزند وسوز ی که دردل دارند نسل جوان هم که شما را نمی شناسد تنها نامی ازشما میبرد آنهم به حکم دستور یک رهبری که باز درگوشه ای آتشی به پا کنند .
دیگر دررویا زندگی نمیکنیم ودیگر به فردا هم نمی اندیشیم تنها زمان حال است نه گذشته ای هست ونه اینده .
زرد رویی میکشم زان طبع نازک بیگناه / ساقیا جامی بده تا چهره را گلگون کنم /
روانتان شاد یادتان گرامی /.
ثریا / 13/-4/ 2021 میلادی /
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر