سه‌شنبه، بهمن ۱۴، ۱۳۹۹

انگل زاده ها

 یک دلنوشته  .ثریا ایرانمنش  " لب پرچین" .اسپانیا .

------------------------------------------------

مسکینی وغریبی از حد گذشت مارا / بر ما اگر ببخشی وقت است یارا 

چون رحمت تو افزون شود زعذر خواهی  / هرچند بیگناهم عذر آورم گناه را 

 درغربت  نه دلشادم ونه غمگین  ساکن وساکت بی هیچ اعتراضی تنها تماشا چی آن حرام زا ده ها وبیچارگان انگلی هستم که از خاک برخاسته اند وروی انبوه طلا نشسته اند وبا شامپیاین باسن فاحشه را شستشو میدهند آنهم برای ملتی که بجای نان وگوشت اسخوان میخورد . خوب طبیعی است  هنگامی که  سگ میشوی غذایت نیز استخوان است .

همیشه هوا بوی گند میداد بوی فاضل اب بوی دود سیگارهای ارزان قیمت بوی تریاک بوی عرق مردانی  که تنها ماهی یکبار به حمام میرفتند تا اوستا به انها حال بدهد مشت وما ل بدهد حتی درمیان قشر بالا !!! قشری تشکیل شده از شهرستانیهایی که ناگهان به پایتخت هجوم آوردند و اقا زا ده هایشان به فرنگ  رفتند  وخودشان سر سفره اله اکبر صیغه کرفتند .

 گران ترین وخوشبو ترین ادو کلن های آن زمان نیز نمیتوانست این بوی گند را  بزداید ویا بشوید درخانه ها اکثرا بوی توالت وبوی تند پیا زداغ همه جا پراکنده بود  بود . من بار یه کوچک وحساسم نمیتوانستم این بو هارا تحمل کنم ومرتب نفس تنگی داشتم .

زمانی که برای اولین بار به ایتالیا رفاتم  دیدم ریه هایم باز شدند هوای لطیف تورنتو رم وسایر جاها غیر ازونیز برایم سازگار بود  حتی بوی پیتزا وخورش ماما میا برای اسپاگتی خوش آیند بود   هوا همیشه بوی گل میداد همه گل بود .

امروز با تماشا ی فیلم چناب ساشا خان که با شامپاین داشت  باسن فاحشه را میشست دیدیم چییزی عوض نشده زمان ومکان عوض شده وآدمها روزی وروزگاری یک نو کیسه نیز سر منقل تریاک با یک صد تومانی سیگارش را روشن میکرد .!!! این خود نمایی ها ونوکیسه گی ها  امروزی ودیروزی نیستند اینها  درفرهنگ ما ریشه دارند .

نه ما همیشه اسیر زمان ومکان هستیم ما عوض نخواهیم شد  لباسهایمان عوض میشوند شکل وشمایل صورتمان ارتییستیک میشود  کلماترا  درگلو غرغره میکنیم وبخورد دیگران میدهیم  دکه های باز شده  برای سرگرمی ما  همه جا به چشم میخورد همه یک حرف میزنند  " آزادی " !!! اما جایشان گرم است آنهاییکه نتوانستند با اسکناس سیگارشانرا روشن کنند برایمان جمعه خونین را سروده و خواندند . 

فرهنگ همان ااست بی اطلاعی وبی هویتی  وقبیله ای امروز هم که دیگر حیایی باقی نمانده وبطور واضع وبه راحتی همه چیز  وهمه جارا نشان میدهند  ورهبر معظم همچنان چشمانشان رویهم ودانه های  تسبیح را میشمارند ...... چند خمس گرفته اند وگنجینه تا کجا پر شده است .

ما مسکینان درهوای گرفته غربت تابع دستورات امنیتی  روزهارا میشماریم تا پایان عمر. 

بلی مسکینی وغریبی از حد گذشت مارا اما کسی نیست نا مارا ببخشاید . پایان 

ثریا / -2/02/2021 میلادی .


هیچ نظری موجود نیست: