نوشتاری در روز یکشنبه اول شهریور 1399 / برابر با 30 آگوست 2020 میلادی !
--------------------------------------------------------------------------------
خدا را شکر که این ماه لعنتی رو به آتمام است چقدر طولانی بود !
میگویند بنی آدم فرزند بنی عادت است به همه چیز عادت می کند حتی به آتش جهنم و اگر فرشته ای بخواهد او را به بهشت ببرد نمی رود .
در جهنم می ماند چرا که عادت کرده است
در افسانه ها آمده است که عشق را دزدیدند وبه گروگان گرفتند و به پیش ثروت و دارایی بردند ونوس زیبا والهه عشق با تنی چند الماس آمد و خواستار آزادی عشق شد اما عشق گفت همین جا جایم خوب است و می مانم عادت کرده ام به این جهنم /
ماهم عادت کرده ایم به این زندان دیگر قاد ر نیستیم از درب خانه برون برویم حتی تا سر کوچه و نان بخریم !
روز گذشته به پسرم زنگ زدم تا برایم خرید کند دختر دیگرم بیمار است و در خانه مانده پس از یک تعطیلی بی معنا وبی مزه !
آن یکی هم گرفتار کار زندگی و بچه و شوهرش می باشد . بنا بر این چاره نداشتم تا مزاحم پسرم بشوم در حالیکه در جلسه کاری خود بود صورت را باو دادم و ساعتی بعد خسته وهن هن کنان کیسه هارا جلویم گذاشت چیزهایی را هم به میل خود خریده بود ...روی یکی از بسته های گوشت نگاه کردم ! تنها یک تکه کوچک به مبلع 22 /- یورو !!! سرم سوت کشید ! پسر جان من گوشت نمی خورم ......
من بیشتر عاشق نان هستم /
حقوقم را گرفتم نیمی را برای برق و تلفن و سایر چیزها درون بانگ گذاشتم بقیه را گذاشتم روی ماه قبل ! با آنها چکار کنم ؟ چیزی نمی خواهم میلی به کاری ندارم من ازادیم را می خواستم که از من گرفتید نه تنها از من از همه انسانهایی نظیر من در غیر اینصورت از ما بهتران درون قایقها و کشتی ها ی تفریحی و اپارتمانها و خانه های مخفی خود ضیافتها دارند ! وبه کار معاملات آنچنانی مشغولند از فروش آدمها و امعا و اعشای بدن آنها تا سایر مواد لازم !
مردکی مفنگی و چلاق را درون محفظه قرار داده وبر گرده ملتی نشانده اند هر روز هم طناب دار بالا و پایین می رود !
در این سوی دنیا هم دلقکها مشغول سر گرم کردن مردم می باشند واز این بیماری مرموز دکانی به وسغت دنیا باز کرده اند برای هر امتحانیوهر ازمایشی باید وجهی پرداخت آنهم هر دوهفته یکبار ! کاسبی بهتر ازاین نمیشد حال پیدا کنید مرد چینی را !
نه چیزی ندارم نویسم حرفی برای گفتن نیست تنها از دست پدرم عصبی هستم که چرا نطفه مرا ریخت و خودش هم درست در همین روزهای وحشت از دنیا رفت و من هربار دچار وحشت بیشتری بشوم .
بیزارم از هر ایمانی و دینی و هر حیوانی در لباس انسان و بیزارم از این دنیا و این زندگی / پایان
ثریا ایرانمنش / یکشنبه / اسپانیا
