این عکس را برای خود نمایی نگذاشتم برای آن گذاشتم که به بعضی بگویم " احمق نیستم «.
بیاد یک سریال تلویزیونی افادنم که دختری زشت اما بسیار باهوش اسیر دست عده ای شیاد شده بود ونام فیلم هم » من به آ « یعنی باتریس هستم .
حال من خودم هستیم با تمام عوارضی که دارم وبزرگترین این عارضه مهربانی بیش از حد ودلسوزیم برای مردمی است که نه میشناسم ونه میدانم کی وچکاره هستند حتی برای حیوانات هم اشگ میریزم آنهم دراین زمانه !! که ارزش ومقام حیوانات از ما انسانهای واقعی بیشتر است .
همه این هارا نوشتم که بگویم من » ثریا« هستم خودم هستم بی هیچ رنگی وآرایشی با موهای سفید وصورتی که دیگر میرود تا با خطوط تازه آشنا شود وپیکر ی که میرود تا کم کم خودرا رها کرده مانند ماما بزرگان قدیمی روی مخده پهن شود ونوه ها به دیدارش بیایند باسن بزرگ پستانهایی مانند نان بربری وشکمی پیه گرفته اما سعی دارم به آنجا نکشم شعورم متاسفانه هنوز کار میکند ومغزم نیز متاسفانه شبها بیشتر از خودم مشغول کار است به هیچ نوع موادی هم اعتیاید ندارم تنها یک قهوه بدون کافیین مرا شاد میسازد.
احتیاجی به هیچ چیز ندارم نه به شهرت ، نه به مقام ، نه به اتومبیلهای لوکس ونه جواهرات ، کریسمس گذشته که من نامش را گذاشتم کریسمس سیاه هر چه از این جواهرات داشتم بخشیدم به بچه ها تنها یک انگشتر کوچک که قدمت طولانی دارد ونماد فامیلم هست آنرا درانگشت کوچکم دارم بقیه درون جعبه ها ریخته شه اند
از حیث پوشاک هم راحتم یک شلوار یک پلیور احتیاجی ندارم زیر سایه مارک طراحان بزرگ » گنده« شوم . من اینم . همین .دختر کوهستان ودشتهای بزرگ وباغستانها .
با سپاس از شما و همراهان این صفحه لکنتو
با مهر فراوان ثریا .
هفتم ماه ژانویه 2018 / برابر با 17 دیماه 1396 خورشیدی
