شب گذشته مصاحبه ای را در یک برنامه میدیدم که با سرکار علیه خانم چرخنده که یکصد وهشتاد درجه چرخیدند وامروز افتخارشان این است که صدها زن ودختر را به زیر حجاب وچادر برده اند ، ایشان الگوی کامل ونماد زن ایرانی میباشندد !!
زنان پلیس را دیدم که همانند شبکوران یا ( بت ها) با چادرهای سیاه ومقنه وپیراهن سیاه ناگهان از آسمان با سقوط آزاد به پایین پریدند،وحشتناک بود ، باورم نمیشود درهیچ کجای دنیا کاری که بر سر زنان ایرانی آوردند ، انجام بدهند اگر درعربستان زنان بدینگونه میباشند از بدو خلقت پیامبرشان از زنده بگوری زیر خاک حال زنده بگور زیر عبای سیاه میباشند اما زن ایرانی همیشه آزاد زیسته است ، خوب ! اگر نقشه ( آقایان حاکم ) این است که خاور میانه بکلی در سیاهی شب فرو رود دیگر نباید نامی از زن وزن ایرانی برد. باید مرد ویانشست تا هر بی پدر ومادری دهان کثیفشرا باز کند ولیچار بگوید ، شاگردان مکتب جهاد و شهادت و رسالت وبسیج ونوکران دست بسینه امام زمان .
نه ، الگوی زن ایرانی ، این سیه پوشان وکلاغهای اسلحه به دست نیستند ، الگوی زن ایرانی سودابه ، میباشد ، پروین اعتصامی میباشد ، فروغ فرخزا میباشد ، حال اگر مداحان دست نشانده همه جا حضور داشته ومشغول کشتن وبستن وبردن وسوزاندن زنان ودختران میباشند ایران با همه جا فرق داشته است ، اگر چه دیگر بمن مربوط نمیشود ، من خیلی زرنگ باشم بتوانم از خودم حفاظت کنم ، الگوی زن ایرانی دختران وزنان نجیبی هستند که با کار کردن ومزد دست وبازوی خود خاتواده ای را میچرخانند بی آنکه خودرا بفروشند با همه سختی ها وبدبختیها میسازند زیر برف وباران یک تنه بار خانواده را بر دوش میکشند وهمه آرزوهای خام وناپخته را در زیر خاک مدفون ساخته اند ،
حال ( او ) باید سر از خاک بردارد ونتیجه زخماتش راببیند واین حیوانات سیه پوش را بعنوان مادر جامعه بخواند ، نه بعد از او ما صدای ضجه ها وزنجره هارا شنیدیم وبس ، دیگر صدای زنگ مدرسه برنخاست ، همه به صدای اذان گلدسته ها دل سپردند ، زمانی داشتیم از زیر خاک به پشت خاک وسپس به روی زمین پشتک وارو میزدیم هیچگاه بگمانمان نمیرسید که روزی این چنین خوار وخفیف شویم ، بعد از او ما همه قاتل یکدیگر شدیم ، وبرای عشق قاضی ساختیم وطناب دارد ، بعد از او با به گورستانها روی آوردیم وسر قبرها گلهارا پر پر کردیم ، ومرگ را حمایت میکردیم وبر درخت تناور بی بصیر وبیشعوری خود دخیل میبستیم ، دیگر سرودی در هیچ یک از تالارها نپیچید ، مرگ برایمان یک امر مقدس شد وقحبه ها به زیر عبای سیاه پناه بردند وبر مهرا انگشتری ضحاک بوسه زدند ، ما آنچهرا که باید ، از دست دادیم ، بی چراغ به دنبال عده ای خود باخته وخود فروخته راه افتادیم ودر یک تونل تاریک مارهای سمی بما حمله بردند ، مارا زخمی ساختند ، کشتند و ومغزهایمانرا خوردند وجسد بیحانمانرا بگوشه ای پرتاب کردند مردانمان هیچگاه به هنگام حمله بیاد مادرشان نیفتادند چرا که مادری نداشتند ، دگر کسی بفکر کوچه ها معصومیت نبود از شروع بلوغ باید اسیر میشدیم وشدیم ، از سالهای رشد ما جوانی گریخت ودر پشت تپه های خاکی هر دختری مورد تجاوز قرار گرفت ویا در هیزم خود خواهی وبیشعوری قبیله ها سوخت .
من از قبیله گیاهان گوشتخوار میایم که ریشه هایشان هرروز پهنتر میشود ، اما من مغزم را مسدود وفریز کردم تا باقی بماند
امروز در اطرافم تنها صدای لرزش پروانه هارا میشنوم که شمع های نیمه سوخته ومرده آنهارا به آتش میکشند .
اعتماد من ااز ریسمان سست عدالت برید . لحظه های مهم زندگی من از برگ تاریخ آن سر زمین محو شد ، فاصله ها زیا دبودند من دردست این غریبه ها نمیتوانستم اسیر باشم ، وگریختم دیگر هیچگاه درانتظار مهربانی ننشستم امروزدرپناه یک پنجره نشسته و تماشچی زندگی ، مرگ ، نیستی، وخود فروشی وخودفریبی دیگرانم .
حال بانوی چرخنده برایمان الگوی زهرا وفاطمه شده اند ، درحالیکه من هردورا در زیر سینه ام بزرگ کردم وبه ثمر رساندم واز آنها الگو ساختم بی عبای سیاه ، بی فریاد عصیان ، بی دروغ وریا ، وما سه زن بودیم ، که مردانمانرا ساختیم .
وشما درخوابهای ساده لوحی خود از پرتگاهی به ارتفاعی بروید ودوباره برگردید . پایان ثریا
نیمه شب جمعه
