شنبه، اسفند ۰۸، ۱۳۹۴

داستان 5

میل ندارم وارد جزییاتی بشوم که هم خودم را خسته میکند وهم درد مضاعفی روی سینه ام میگذارد کم وبیش در نوشته های قبلی تکه تکه رنجهارا  رویهم تلمبار کرده ام ، شب از هجوم خیالات خوابم نمیبرد ، امروز به نگاه کردن به کسانیکه دور حیوانات جدید جمع شده اند  واز بوی تعفن آنها لذ  ت میبرند  وافسانه ساز خویشند  احساس میکنم که حقیقت کم کم گم شده است.من بانتظار آن نیستم که  روزی این نوشته ها  برای من تاجی به ا رمغان بیاورند  یا خدای ناکرده منهم درردیف نویسندگان قرار بگیرم وسکه هایی درون جیبم روان شود، خیر . تنها حقیتی تلخ یک ملت وزندگی گیاهی اورا ترسیم میکنم ، حقیقت تلخ زنانی که زیر پنجه عقابی بنام مرد دست وپا میزنند وقربانی میشوند ، من خود عقاب بودم طعمه را به دهانم گرفته بودم ودرصدد تکته تکه کردن او روزها را درانتظار  میگذراندم ، من هنگامیکه اورا دیدم عشق دردلم زبانه میکشید برایم مهم نبود کی وچکاره وپسر کدام دلال یا دزد ویا تاجر است ، اما او مرا برای آن انتخاب کرد که درپشت سرم پنهان شود ومانند یک موش دزد شبها با جیبهای پر بخانه برگرددد ومانند رباخواران دوران دوزخ بشمارش سکه هایش بنشیند ،  درحال حاضر میدانم که نقادانی در سراسر دنیا دارم  کسانی که مرا تحسین میکنند وآن کورها هایی که تحمل من وحقیقترا ندارند وبه تحلیلم میبرند   ،  روزگاری عقیده ام بر آن بود که نام هرکسی  سرنوشت ساز زندگی اوست اما امروز این باور غلط را نیز از خود دور ساخته ام ، هرکسی با دستها وافکار وهمت خود میتواند تمام موانع را از جلوی پایش بردارد ، از هیچ چاه وچاله وسنگ کلاخی هم واهمه نداشته باشد ، دیو ودد دردرون خود ماست میتوانیم آنرا بکشیم ومیتوانیم باو غذا برسانیم اورا بزرگ کنیم وسرانجام خودمان طعمه شویم .
امروز نوشته ها وسر گذشتها از تاریکیها بیرون میایند  دستکاری میشوند برای مد روز  وسپس بنفع ( کسانی) تنظیم میشوند وسپس به چاپ میرسند ، من امیدوارم نیستم که روزی این نوشته ها بدون دستکاری ویا ریاکاری چاپشده وبه دست کسانی بیفتند که میل دارند بدانند  ما درآن زمان چگونه میزیستیم ؟! .
این زندگی و داستان یک انسان است ، ومبارزه او با سرنوشت ، همین ، نه بیشترطی مراحل دردناکی زندگی را گذراند  وامروز از آخرین  پرتو درخشان  چشمان وآخرین  تیره مغزش  کمک میگیرد  تا بنویسد با این امید که همه چیز را به حقیقت روی صفحه بیاورد .
در حال حاضر ادمهای زندگیم عده ای مرده اند ، عده ای هنوز زنده  وکسانی خودرا پنهان کرده اند  ونیمه جان با چهار دست وپایشان  با کمک داروها ومواد مغذی  به ستون بی بنیاد زندگی آویزان شده  خیال ندارند  آنرا رها کنند  میل دارند بیشتر بمانند تا خون جوانان  وبه یغما بردن  مال دیگران  بتوانند  چند صباحی  دیگر  به زندگی نکبت  بارشان  ادامه دهند  وسرانجام روزی از پای خواهند افتا ذ/
روزگاری  دور در موقعیکه هنوز خیلی جوان بودم نویسنده ای داشتیم ( بنام ، ذبیح اله منصوری) این شخص مثلا تاریخ نویس بود اما هرچه را که مینوشت نه ماخذ  داشت ونه حقیقت همهرا از ذهن خودش میساخت گاهی هم یک نام خارجی بر بالای صفحه نوشته هایش میگذاشت که مردم تصور کنند  واقعیت دارد . کتابهای او هنوز به چاپ  میرسند اما همه افسانه وساخته وپرداخته ذهن خود او بود مانند سینوهه !!! . و کشف نور حضرت صادق  که باعث ساختن دوربین  وگالیله وغیره شد !! مشتی بیسواد هم در وطن من باین موضوع دامن زده وآنرا برای پخش به سراسر دنیا فرستاده اند !!! تا خود واسلامشاان  واسللافشانرا خوب جا بیاندازند .
اما من آنچهرا که شاهد بوده ام ، دیده ام ، وبر خود من یا اطرافیانم گذشته دراینجا به رشته تحریر در میاورم ، وبر این امر معترفم که هرچه از دل بر آید ، لاجرم بر دل نشیند .
من وارد جزییات نمیشوم . بیشتر چیزهارا گاهی در قالب یک داستان یا یک نوشته در وبلاگم قرار داده ام اما این حکایت حکایت دیگری است ........بقیه دارد
ثریا اسپانیا . شنبه/