آنچه را که ما امروز بعنوان پایان یک تمدن از دست داده ایم با آنچه را تو از دست دادی درمقام مفایسه با دردهای تو نیست .
قرن بیست ویکم با هیاهوی بسیار بر فراز سر ما طنین افکند وآواز قوی ما سالها بود که درفضا گم شده ودیگر کسی یادی ازاو نمی کرد ،
آنچه را که او میل داشت بسازد نیمه کاره رها ساخت ودیگران آنرا تمام کرده وبنام خود ثبت نمودند ، امروز غیراز آوای مسخره وخنده آور درپس دیوار آن جادوگران قرن وآفرینندگان این زمانه ، هیچ چیزنیست .
کسانی هنوز هستند که درپنهانی اورا دوست میدارند وکسانی هنوز هستند که ناسزا گویی ازدهانشان پاک نشده است.
نجابت همیشه طبیعی وذاتی است مردم نجیب نمیشوند این حرف بیجایی است همه نجابت را ازبدو تولد باخود میاورند این نجابت مربوط بخون وگوشت وپوست آنان است ، او نجیب بود وخجالتی همین دیگران وقیح هستند وریاکار
امروز چهارم آبانماه وزاد روز تولد اوست ، درسالهای اول همه این روزرا جشن میگرفتند شاید دردورنشان امیدی سو سو میزد امروز همه این روزرا فراموش کرده اند ، غیرازعاشقان او.
اعلیخضرت ، تولدتان مبارک باد.
فرزند گم شده شما ، ثریا ایرانمنش . 4/8/1992 برابر با 26/10 /2013 میلادی . اسپانیا .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر