جمعه، دی ۱۰، ۱۴۰۰

آخرین روز

ثریا ایرانمنش " لب پرچین " اسپانیا !
گوشتان اگر  بنا له های من آشناست  /  از مسافری  که میرود بسوی ماه /  از مسافری که میرسد از گرد راه /  از زمین فتنه گر حذر کنید  /  پای این بشر اگر رسد به ماه /  روزگارتان چون روزگار ما ! سیاه است ......." ف. مشیری " 
چند صباحی است که این لب تاب را باز نکرده ام حوصله اش را نیز ندارم واگر چیزکی ناگهان درسرم بجوشد روی همان تابلت مینویسم که مرتب با یکدیگر سرو کله میزنیم وبا این یکی هم به همین گونه هر حرفی را دوبار تکرار میکند وساعتها طول میکشد نا من بتوانم نوشته ام را  تصحیح کنم وشکل بدهم این چهارمین لب تاپی است که  دارم اما  هیچکدام چندان سر لطفی با زبان مادری من ندارند زبانرا هم باید از جایی خرید ! ومن آنجارا نمیشناسم !.

 من این ایوان  نه تورا نمیدانم / نمیدانم / من این این نقاش جادو را نمیدانم / نمیدانم   . گهی گیرد گریبانم  گهی دارد پریشانم / من این خوش خوی وبد خو را نمیدانم .

 کریسمس ما درخاموشی مطلق گذشت وسال نو را نیز هریک به تنهایی  در گوشه اطا قهایمان به صبح میرسانیم اصراری  برای گرفتن جشن ونوشیدن شامپاین نداریم  حوصله هم نداریم دربها بسته وکلید شده اند و مامورین مریی  و نا مریی  مراقب رفت وآمدها هستند وباید برگ عبور داشته باشی وچندان  طول نخواهد کشید که برسینه هریک از ما  که زیرواکسنهای ماهیانه نرفته ایم ستار ای نصب کنند ومارا بعنوان تنبه دور خیابانها بکشانند چرا که بر خلاف  رفتار آنها عمل نکرده ایم   اولی یکی بعد  دوا سومی ایستادیم وچهار هرماه  تا سرانجام با یکی از انها دنیارا وداع کنیم  خیلی ها با دومی به ان دنیا رفتند .
امروز پرده ها کنار رفتند ودنیا " ماکسول " وجزیره زیبای بچه بازان با حضور اعضای خاندان های بزرگ وثروتمند نمایان شد ! خوب که چی ؟ هیچ  تغییری  روی نخواهد داد  تنها هر روز پوستری بر دیوارنصب میشود چند بچه گم شده انذ ! وکسی نه جسد آنهارا میبیند ونه اثری . مانند آن دخترک بیچاره که ظاهرا به دست دوست پسرش کشته شد اما جسد برای همیشه گم شد  وفورا مامورین بسوی رودخانه ودریا میروند کوهها وجزایررا رها میکنند !!! حرف نباید زد باید خاموش نشست وتماشا کرد وامید داشت که سال اینده اگر عمری باقی ماند دیگر چه هدیه ای برایمان خواهند آورد ؟! باید  درانتظار کدام معجزه باشیم ؟ قحطی ؟ یا جنگ یا کشتار شبانه دست جمعی .  گمان نبرم که دیگر دنیا روی آسایش را ببیند فعلا  " بشر"  ما که جزو آنها نیستیم یعنی بشر نیستیم حیوانیم  وان " بشر " فعلا دریی کشف سیاره دیگری است وخورشیدرا نیز با خود خواهد برد زمین درتاریکی مطلق میماند دیگراثری از سبزه  و درخت وگل گیاه نخواهد بود  همه چیز درزیر نورهای مصنوعی زندگی خواهند کرد   اکثرا نها را امروز میبینم فعلا درمرحله ازمایشند  خوشا آن روز که ما نباشیم وخود بسوی خورشید پرواز کرده باشیم قبل از آنکه پیکر مارا به دست آتش بدهند !  نشخوار گذشته هم بیفایده است دیواری بزرگ بر روی گذشته کشیده ایم وانرا تا اسمان ادامه میدهیم چیز باارزشی نبود وچیزی هم برایمان نماند تا خاطره انگیز باشد . و....همه رفتند  همه رفتند تنها یکی باقیمانده که هراز گاهی از راه دور زنگی میزند ومهرش را نثار میکند  باز جای شکرش باقیست /
امشب تنها خواهم بود مانند خود خدا  وبا اوخلوت خواهم کرد شاید صدایم را بشنود وشاید صدای بنده های دیگری را نیز بشنود که اسیرند ...نمیدانم ! همه چیز از قهوه خانه ماکسول شروع شد !!!!!وحال آن قهوه خانه مبدل به یک جزیره خوش آب وهوا با تمام امکانات برای میهمانا ن عالیقدر مهیاست . 
ومن نمیدانم ما ستاره های غریب ایا از یاد پرودگار رفته ایم ؟  خوب فردا روز دیگری است با نسیم دلکش سحر  سالی را بی انکه بدانیم مبدا وآغاز  پیدایش آن چگونه  بوده است !
 در ولایت غربت شروع میکنیم بی هیج احساسی . ث
 
پایان گ ثریا . 31/ 12/ 2021 میلادی !!!
 

هیچ نظری موجود نیست: