ثریا ایرانمنش " لب پرجین " اسپانیا !
درون سینه ام دردی است خونبار / که همچو گریه می گیرد درگلویم / غمی آشفته . دردی گریه الود / نمیدانم چه میخواهم بگویم .
چرا ناگهان جهان چنین سیاه شد؟ چرا ناگهان سایه مرگ بر سر همه افتاد ؟ کدام دست وکدام اندیشه درفکر ویرانی این دنیای ما بوده و هست ؟ جهان بیمار ما برای درمان احتیاج به طبیب داشت که عزراییل از ره رسید آنهم درقالب مردانی پا برهنه وگرسنه با چند موتور سیکلت اسقات وچند تفنگ زنگ زده حال همه جارا اشغال کرده اند اشک دختر افغان جانم را به درد آورد دیگر تاریخ هم نخواهند داشت درب هر خانه را باید کاغذی نصب باشد دختران بالای هشت ساله تا چهل ساله را بعنوان غنیمت جنگی تقدیم آن جانیان وادمکشان کنند وچین هم آنهارا به رسمیت شناخت امریکا هم به تعطیلی رفت ! اروپا هم زری زد ورفت .
حال نوبت سر زمین مادری من است از خراسان بزرگ که درانجا مشغول پرورش آدمکش میباشند تا جنوب ونزدیکی پاکستان وافغانستان که شبانه به کشور من هجوم خواهند آورد وصد البته رهبری بزرگ سفره ای از همه گوشتهای تازه جوانان وزنان ودختران را ترتیب داده برای پذیرایی آنها وعده ای دراینسو سرگرم یک دادگاه مسخره وعده ای درسوی دیگر تنها گلوی خودشانرا پاره میکنند ودیگر هیچ .......
دنیای ما سالهاست که بی ترانه مانده بی غنا وبی نوا وبی اوازا تنها شغالان درشب ها زوزه میکشند وگرگها درگوشه وکنار مشغول پاره کردن جسم های بیجان ونحیف دختران وپسران میباشند این دستور کار همان مارمولکهای نامبرده میباشد .
آنها در امن وامان درکاخها ی عظیم خود روی فرش قرمزی گه ازخون همان جوانان ساخته شده درمیان گارد امنیتی خود راه میروند وچه آسوده وخندان هیچگاه برایشان عذاب مادری که پسر ودو دخترش را درون تابوت دیده مهم نیست .
سایه های سیاه واشقته از روی مغزم میگذرند گیج ومنگ شده ام مانند انسانی که درخواب راه میرود .نه این یک کابوس است نه من درخوابم به زودی بیدار میشوم !!!! ودرمهد تمدن اروپا پلیس مردم را کنترل میکند که ایا واکسن زده اید یانه ؟ اگر نزده اید ازمردم خوب وسر به زیر ما .که مانند گوسفند بع بع کنان بسوی درمانگاهها شتافتند جدا شوید ! .
سرشکی تلخ بر گونه هایم مینشیند درون سینه ام زخمی دهان باز کرده است درکنار آن مادران داغدار بر خود میپیچم فریادم بی صدا ست خون دررگهایم میجوشد خشم من درخاموشی گم میشود .
به زاستی د ردنیای تاریکی زندگی میکنیم کلمات بی گناه نمیتوانند همه گناهان را روی این صفحه بیاورند همه بی حس شده ایم خنده ها روی لبانمان خشکیده واین چه زمانه ای است که حتی سخن گفتن نیز بها دارد باید دم فرو بست ودر سکوت گریست برای اینهمه دنائت وپستی وفرو مایگی مردانی عقده ای که برای فرو نشاندن امیال درونی خود همه دنیا را قربانی میکنند وچه لدتی میبرند از ریزش خون بچه ها وپاره شدن بکارت دختران هشت ساله .
آهای همشهری ! یا بباهم مهربان باشیم زیر سایه پلیس امنیتی . دیگر انسانی بارورنخواهد شد تا انسانی دیگر را بوجود آورد نتیجه همه انسان های دو کله وبدون مغز وبی هویت حیواناتی برای آزمایشگاهها وامروز سر نوشت ما نیز دردست همان ازمایشگاههاست .
دیگ مرزی نمانده . ما بازنده هستیم حرفهایمان بباد هوا میروند وتاج غرور ما بر زمین افتاد وشکست وجوهر عشق در کلام من نیز گم شد وخشک شد باید دست کشید ازهمه چیز.
جناب " یانگ چو" فیلسوف چینی میفرماید " انسانها درجهان هستی دلبسته چها ر چیز در جهانند و به آنها دلبستگی دارند " زندگی طولانی ! - شهرت .مقام ونام . وثروت .( نیمی از این نوشته دراینجا پاک شد !) چین هم که رهبری را دردست دارد وبه گوش بفرمان ارباب ویا فلاسفه خود است به نظر من انسانهایی که اسیر این چهار دلبستگی شده اند چون دیوانگان زندگی میکنند آنها هم ممکن است کشته شوند ویا زندگی کنند در هر صورت سرنوشت انها از پیش تعیین شده است .
وسرنوشت ما هم این بود !
پایان / ثریا ایرانمنش /14/08/2021 میلادی !!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر