ثریا ایرانمنش " لب پرچین " اسپانیا!
=====================
بازار دوم نام نوشتاری امروز ماست چرا که نوشته وطنازی ما مورد قبول همه واقع شد وهمه خندیدند وبرایمان نامه فرستادند از مسائل جدی بپرهیز کار هر .... ببخشید نیست خرمن کوفتن یک عالمه مرد میخواهد تا درهونگ خرمنرا بکوبند ولهش کنند .خوب ما مرد نیستیم اما ازمردی هم چیزی کم نداریم ً!.....
بهر روی داشتیم از بازاروننه ما ن میگفتیم این روزهای زندان اجباری همه به دنبال یک چیز خنده دارند فضای مجازی باندازه کافی خوراک به همه میرساند راست ودروغ را سرهم میبافند ویک کلاف گنده درست میکنند وتحویل خلایق میدهند خیلی ها باور میکنند وخیلی ها هم میخندند ! مثلا ما دیروز یکساعتی ونیم نشسیتم به موزیک آن مرد گیسو بلند وگیسو طلایی اهل ماستریخ هلند گوش دا دیم ودیدیم واقعا پیغمبر اصلی این است همه را به رقص وشادمانی در آورده بود جمعیت زیادی در میدان بزرگ شهر جمع بودند البته از سرزمین د.وم ماه هم چند نفری با پرچمشان رفته بودند وتنها سه مرد تنور خوان که هیچ کدام اهل اسپانیا نبودند برایمان گرانادارا خواندند وما چقدر گریه کردیم بیاد خوانندگان قبلی !.
با خود گفتیم این روضه خوانی بهتر ازآن روضه خوانی است که مادر ما درحیاط راه میانداخت چادر میزد ودسته سینه زنی بخانه ما میامدند تا شام آخررا نوش جان کنند ومن از ترس زیر همه رختخوابها پنهان شده بودم .آن روزها ما هنوز این روضه خوانهای فرنگی را ندیده بودیم تنها هرماه یک ملا میامد ووی صندلی اطاق برای خودش شعر وری میگفت ویک توما ن میگقت ویک چای ومقداری آجیل هم توی دستمالش میریخت ومیرفت .....حالا این روزها ادعای حاکمیت دارند !ومیل دارند یک حکومت اسلامی بسازند !!! زررشک پلو بدون مرغ !
شبهای احیاء وشبهای وحشتناک محرم من بیمار میشدم گوشهایم را میگرفتم ودرون یک اطاق پنهان میشدم مرا به زور به مسجد سپه سالار میبردند تا ترسم بریزد اما من زمانیکه مادرم وهوویش سرشان زیر چادرشان بود وداشتند گریه میکر دند فرارمیکردم .
همیشه توی اطاقم پنهان میشدم ویک گنجه بزرگ داشتم که گود ی داشت ومن میتوانستم بروم زیر لباسها پنهان شوم .اما ناپدری ما هیچوقت به روضه نمیرفت آخر او دینش کمی با دین جعفری وشیوید ی فرق داشت او از یک دینی بود که آن پنج تا چیه اسمشان> فروع دین یاشروع دین؟ یکیش را قبول نداشتد گمان میکنم اسم آنکه قبول نداشتند > معاد> بود بلی یعنی ما که به ریق رحمت رفتیم دیگه برگشتی نیست نکیر ومنکر واین حرفها هم دروغ است برای خودشان امامی جدا گانه داشتند خلاصه خر توخری بود ما هم آن دوبرها میپلکیدیم کسی مارا داخل آدم حساب نمیکرد !
اگر خواستگا ری هم برایمان پیدا میشد هوی ماد رم فورا خودش را به خواستگاران میرساند وبه انها میگففت : خیال نکنین دختر آقا ست !!!! خواستگارها هم میرفتند ! =چه بهتر .
هووی ما درم اسم با مسمایی داشت "وجاهت " بینی اش مانند عقاب بود وچشمانش درشت مانند جغد ولبانش نازک وقیاطن وتلخ وترسناک همیشه موهایش را در سلمانی جلوی بازار ودم گاراژ فر میزد بعد به انها پارافین میزد وبعد یکطرف موهایش را که کمتر بود با شانه به عقب میبرد ( انگار دورتی لامور بود ) ! اما مادرم موهایش را میبافت ومانند تاج روی سرش میگذاشت ویک لچک کوچک ابریشمی هم روی سرش میانداخت وزیر لبت میگفت :
خوب از ما گذشته حالا این پسرها باید کمکی پدرشان باشند ما چیزی نفهمیدیم اما بعدها یکشب که هوو را دیدم که آهسته از اطاق یکی از پسرهای اقا بیرون میاید فهمیدیم که بهر حال باید اقاجان کمک داشته باشد !!!
از آن روز ما عزیز شدیم وهمه جا مارا میبرد حتی برایمان روپوش مدرسه هم میدوخت وبمن مگفت تو دختر خودم هستی ! ما هم تودلمان میگفتیم خرخودتی !!!
بهر حال بازاریها همه چرتکه داشتند وبا چرتکه حساب میکردند آقاجا ن هم یکی داشت وقتی هم یک ماشین حساب آمد باز آنها با چرتکه حساب میکردند با اسباب بازیهای امروزی کاری نداشتند اما اتومبیلهایشا ن همه بنز بود وکادیلاک ووقتی که ما بزرگتر شدیم ویک پسر حاجی به زور مارا گرفت مرتب از کادیلاک حاج اقایش حرف میزدواز ملای قم که حاج اقا هر هفته میرفت برای صیغه کردن یک دختر جوان و چهارتا زن هم داشت انگار انوقتها مد بود هم پنج شش تا زن بگیرند زنهای بیچاره خودشان خرج خودشانرا میدادند تنها ماشین جوجه کشی بودند مثلا اقاجان ما دوازده تا بچه داشت !!! که ا اززنهای خودش بزرگتر بودند ؟! البه بعضیهایشان .
هووی مادرم برای کسب درآمد هرچه بطری خالی ابغوره وپاکت و روزنامه بود درگوشه ای جمع میکرد تا سر هفته کاسه کوزه ای از راه میرسید وانهارا میخرید مادرم صورتش را چنگ میزد که ای زن تو آبروی همه را تو این محل میبری ! میگفت بتو چه ! مادر ما اربابی داشت مثلا میگت من صاحب هیچده دانگ آب هستم من هنوزم نفهمیم یعنی چی ! ویک ده اربابی داشت ومن بچگیهایم را خوب بیاد دارم اما خوب پدرم جوان الواتی بود وبیشتر مخارج ننه مارا هپلی هپو میکرد . بعد هم از هم جدا شدند حال درخانه بزرگ ونیمه خالی این جناب که ازمال دنیا تنها اسم ورسم اجدادش را داشت بازهم میبایست تحمل مخارج آنهارا بکند همیشه هم درون اشپزخانه داشت اشپزی میکرد بخیالش دارد کار مثبتی انجام میدهد وهوویش سقز درون دهانش چادرش راسرش میکرد ودورخیابانها برای گردش میرفت !
این مادر بود ما داشتیم ؟ خوب من مثل او نشدم ...... یعنی ببخشید باج .../کمر/ به کسی ندادم بقیه دارد
ثریا ایرانمشن . " لب پرچین " 23/03/ 2020 میلادی برابر با 4 فروردین 2579 شاهنشهی !
