کسیکه از یاد نمی رود

اگرچه نیست  جواب تو  راحت دل من 

ولی آیا عریضه من  درخور جواب نبود ؟

اگر برای تو  کاغذی نمینوشتم 

پیش چشم تو این کار  نا صواب نبود ؟

مرا زمهر خود آن قولها که میدادی

یکی  از آنهمه  ای دلبر حساب نبود

ز همراهان تنها  ترا چو برگزیدم 

بجز جمال  تو  گفتی که ماهتاب نبود 

مرا چو ماهی  وخودرا  چو آب اندیشی 

که زدگانی ماهی  بجز در آب نبود 

درانتخاب تو گه وگاه  پرسم از دل خویش

که دیدگانم  بیدار بود ؟ خواب نبود ؟

بدان شبی که ترا بوسه ای زدم برچهر

بجای عشق ، بوسه عذاب نبود ؟

 ببارگاه خدا ناله من ..... من

که دلبر است و کمال   ، مستجاب نبود 

بجز تو هیچکس چهره  شکفته نداشت ؟

بغیر تو  طره ای  بتاب نبود؟ ............."شا دروان استاد دکتر مهدی حمیدی شیرازی "از دفتر اشک معشوق .

ثرا ایرانمنش » لب پرچین«  .اسپانیا /10/05/2017میلادی