ثریا ایرانمنش "لب پرچین " اسپانیا !
در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز / چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود !
شیر خر خورده ای راه را بر من سد کرد حال تنها برای خودم مینویسم مانند همان قلم ودفتر باز جای شکرش باقیست که بقیه را نبرد شانزده سال تمام نوشتم ودلم برای آنهمه احساس واندیشه میسوخت خوشبختانه هنوز در فایل باقی است ومن همچنان مینویسم تا زمان مرگم که فرا برسد ! کسی میخواند یا نمی خواند دیگر برایم مهم نیست مهم این است که بنویسم از کسی ویا چیزی هم باک ندارم ترسی به دل راه نمیدهم .
هنگامی که هواشناسی بما میگوید گرما دوباره بر میگردد ما باید درانتظار یک آتش سوزی دیگر باشیم کدام جنگلهارا به آتش کشیده اند به تازگی از اتومبیل های اسقاط استفاده میکنند روباهی دیگر یافت نمیشود گرگی هم نیست تا آتش را به دم او ببندند ودر جنگلها رها سازند .
بیماری شان همچنا ن طبق یک ساعت هر کجا که میل دارد میرود !!! ودرهرکجا که میل دارد توقف میکند و درجان مردمی بیگناه مینشیند و به زمان ومکان بستگی دارد ؟!
سه نوشته روزهای قبلی را پاک کردم .چه حیف ! زندگی بدون سر زمین مادری سخت است زندگی بدون دوست ویار وغمگسار سخت است
زندگی دور از یک کاشانه واقعی ودرمیان جنگلی موهوم بسیار دردناک است خود زندگی سخت است / زندگی بدون زیستن درون یک جامعه سخت است دوراز خانه پدری واجدادی وبیرون افتادن از دایره ابدی واجدادی دردناک است حال بچه ها روانه مدرسه شده اند مانند عروسکهای مومی جدا گانه باید بنشینند وبازی را هم نشسته ودوراز هم ادامه دهند بچه ها روحیه خودرا بکلی باخته اند آنها هنوز با ریاکاری های وبدجنسی ها وهوسهای دردناک وشهوت الوده مردمان روزگار بیگانه اند هنوز معنای قدرت ومنافع را نمیدانند چیست در دل پاک وبی گناه آنها تنها یک هوس است که بازی کند بدوند حال باید مانند یک عروسک چوبی روی زمین بنشند واوازی غم انگیز سر دهند ویا با فاصله های حساب شده دورهم بچرخند میل وهوس وارزومندی را ازهمه گرفتند .
از ما گذشت فردا مارا به زیر چادر اکسیژن میفرستند وپس فردا تابوتمان را میخ میکوبند اما اینده این بچه های بیگناه و لبریز از ارزو چه خواهد شد ؟ عده ای از انها از ابرهای گرد الود که دور کره زمین را فرا گرفته است بیزارند باز به طرف مداد رنگی هایشان رفته اند تا خانه ای به میل وذوق خو د نقاشی کنند .
زندگی سخت است برای آنهاییکه تازه گذرگاه را اغاز کرده اند ما به همه امکانات عادت کرده ایم به سقوط از بام ها وجرثقیل ها وطعم تلخ خلوت وتنهایی را خوب چشیده ایم میلی نداریم با توده مردم دربیامیزیم چرا که دیگر _ مردمی ( وجود ندارد هرچه هست عده ای مردان وزنان بیمار که تکیه داده اند به برنامه ها واخبار دورغین وخوشحال وسر زنده با افکار مسموم .
خوب بهتر است که وفت خودرا صرف کارهای روزانه نماییم صرف اشپزی وشستن ظروف و خیاطی بافتنی و درهمین حال شلوارک را تبدیل به بلوز یا پاره کردن تنکه وتبدیل ان به یک سینه بند سکسی ! اینها درسهایی است که هرروز در فضای مجازی توام با اخبار فیک ودروغین به خورد ما میدهند یا برایمان اشپزی میکنند بهترین منبع درآمد را دارند آنها افکارشانرا بسته اندبکلی کلید مغز را خاموش ساخته اند وقلبشان نیز برای هیج حرکتی نمی جنبد اسوده خاطرند همراه گله به چراگاه میروند وبع بع کنان به دنبال تابوتها روانند .
حال ایا اسپارتاکوسی دیگر زاده خواهد شد؟ تا بردگی وبندگی را با قربانی کردن جان خویش از میان بردارد ؟ ودرکجا میتوان آن سنگ سحر آمیز را یافت ودر سینه پنهان نمود تا از شر اجنه وشیطان پرستان درامان بود؟ ث
پایان
ثریا ایرانمنش / 07/09/2021 میلادی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر