برنامه دوم همان روز شنبه
برنامه های تلویزیونی جالبند مرتب لباس عروسی. میفروشند عقده بزرگی روی دل من گذاشته شده دوبار عروسی کردم بدون لباس. عروسی !!بزای !دخترم گرانترین ساتن دوستش را خریدم وبه خانمی دادم گویا خودرا دوست معرفی می‌کرد تعمدا لباس را مانند دختران دهاتی دوخت با پس دوزی های بد شکل بد نما سیصد پوند هم دستمزد گرفت اولیا خانم نامی !!!! اهل کویت. حال تصمیم دارم برای خودم یک دست لباس عروسی از جنس موسیلین سفارش بدهم ودر آن. خرامان بسوی آتشی که بر افروخته ویا بر میفروزند بروم حد اقل با ارزوهایم میسوزد . ،.
سرم با سریالهای ترکی گرم است. انگار مردان ایرانی وزنان هم ایرانی همان قصه های احمقانه گذشته گویا ایرانیان ترک‌ها عربها در زیر یک چادر از پستان یکمادر شیر خورده اند ، امروز خیلی کار کردم با پای چلاقم. لباسهایم را درون ماشین ریختم ای داد پبیداد. دیگ ماشین افتاده. باید بفکر ماشین جدیدی باشم پای چپ من بکلی بی حس شده دکتر بمن گفته بود اگر عمل نکنم. کار دستم می‌دهد. یک ترک کوچک تبدیل به ترک بزرگ شد. حال خودم را میکشم میل ندارم عصا. به دست بگیرم یک سال است از خانه بیرون نرفته ام امروز دخترم گفت سال پیش همین موقع بود که بیرون غذا خوردیم ودیگر تمام شد. ،
هوا عالی واین ملت شاد همیشه خوشحال برای تاترهای خالی آواز میخوانند. صندلیهای بدون تماشا چی. برایشان میرقصند ودر سر زمین مرگ پرور من. بردن نام رقص گناه محسوب می‌شود ومجازات دارد آنجا همه جا سیاه. است وهمه جای بوی نیستی مرگ وپیری را می‌دهد .
امروز در این اندیشه بودم که دیگر هیچگاه به خانه فضایی پسرم نخواهم رفت گوگل آنجا حاکم است برق را روشن می‌کند کرکره ها را بالا پایین میکشد وباجارویی جادوگر زمین‌ها را تمیز می‌کند گوگل فرماندهکل وصاحبخانه است. دریک ساختمان عریض وطویل. با دیوارهای بلند وپله های زیاد وشیشه های ضد ضربه در هر اطاقی یک کامپیوتر نشسته وفر واجاق نیز به فرمان گوگل داغ ویا سرد می‌شوند بانوی خانه در زیر زمین اطاق ژیمناستیک دارد. و....... من به بالکن کهنه وگچ. ربخته خود می‌روم سنبلها را بو می‌کنم وعطر بنفشه هارا که تازه کاشته ام به درون ریه هایم میفرستم خوشبختانه ارباب خانه خودم هستم نه شرکت گوگل ، پایان
ثریا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر