ثریا ایرانمنش ، (لب پرچین )، اسپانیا
در گذشته به هنگام شیوع یک بیماری در ظرف یکهفته مردم را به بهداری محل فرا میخواندند برای تزریق واکسن زورکی هم نبود .
این روزها ما دریک آنارشیزم بین الملل زندگی می‌کنیم خر صاحب خودش را نمیشناسد. دنیا فعلا در دردست پلاسیده ها و واخوردگان هولیود. وپس ماندگار طویله های اربابی راکفلر ها می‌باشد .
امروز صبح دیدم در خیابان‌ها فرشتگان سر تا سپید پوش با تقاب جلوی اتومبیلهارا میگیردد ودر همان پشت فرمان . سوزن را به طرف فرو می‌کنند حال اگر چند قدمانطرفتر راننده وسر نشینیانش دچار سکته شدند برای کسی مهم نیست مهم کم کردن جمعیت وازبین بردن ما سالخوردکان که عمری را به زحمت گذراندیم نهالهایمان را کاشتیم درخت شدند میوه دادند وحال امروز ما با دلی سر شار از امید. از میوه ها وهسته های آن میخواهیم لذت ببریم اما ،،،،خیر ،
اگراین چندرقاز بازنشستگی را بما می‌دهند در دوران جوانی ما مالیتهای سنگینی کمر مارا خورد می‌کرد مجانی دمیدهند ،
صدایی از کسی بلند نمی‌شود همه گوسفندوار. بازوانشان را تقدیم عزراییل در لباس فرشته مینمایند ،
دنیای بدی است دنیا نیست جهنم است از یک طرف بلاهای طبیعی بخاطر موشک پرانی وه‌ی هوس آقایان. زمین دچار تهوع می‌شود از طرف دیگر بیماری‌ها را برایمان سوقات میاوردد. آیا بهتر نیست که آب را آلوده را با سم مخلوط کنید. وخودتان ا ومارا راحت کنید ؟
نور چشمی ها عزیز در دانه ها . بچه مزلفها فاحشه های جوان. کارشان بی عیب است با شامپیان طهارت میگیردد وباسن یکدیگررا آبیاری می‌کنند. تنها مزاحمین این دنیای فراخ ما هستیم ما شصت سالگان به بالا ،.تازه باور کرده بودم در جهانم هست یاری حال این باورا به دور انداختم واز.ر یسمان سیاه وسفیدمیترسم حتی از پرستاری که بخانه می اید وخون مرا برای آزمایش میبرد ، هفته گذشته پس از آنکه خوب همه دستهای مرا سوراخ کرد ورگهارا نیافت از رگ اصلی وشریان خون را کشید تازه نشسته دسته‌های مرا میمالد ومیگوید چه پوست نرم وزیبایی داری مانند پوست بچه ها خوب !حالا دلت می اید مرا بکشی ؟چه میدانم شاید پوستم برای ترمیم زیبایی. به درد خورد، ،!!!
پایان درد نامه امروز از این پس باید درد نامه نوشت ،
ثریا /دوازدهم فوریه دوهزارو بیست ویک ،،،،،،،،،،،،،
زنده باد د‌نالد ترامپ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر