پنجشنبه، شهریور ۰۹، ۱۳۹۶

دلنوشته امروز

خوب ، آخر باید چیزی بگویم ، 
او احتیاجی به حرف زدن ندارد ،  هیچ اعتنایی به گفته های من هم نمیکند ، آن یکی  دخترک را محکم در آغوش گرفت و دخترک نیز که از سر زمین انقلاب زده شوراها آمده بود طعم تلخ مهاجرت را چشیده بود بی آنکه تن بخود فروشی دهد  با نجابت ذاتی خودش خود را حفظ کرده و در دفتری بعنوان مترجم کار میکرد ، از این بابت خیالم راحت بود ، محکم بود استخوان بندی درشتی داشت پیکرش میتوانست حسابی پسرک را در خود جای دهد  و جای داد و خانواده تشکیل شد . 

همه چیز از من پنهان بود  و من لزومی نمیدیدم که در بین آنها دخالت کنم  دست به قلاب ماهگیری نزدم ودر پی شکار نرفتم تا چیزی را کشف کنم و بعنوان سند به آنها ارائه دهم ، عشق بود و سرنوشت آن  همان کافی بود  او توانست طعم  آنرا بخوبی هضم کند  و چیزهایی بودند که به هم پیوندشان میدادند .....

اما این یکی ،  خطر در اطرافش کم نیست ،  همه چیز ها را  نمیتواند به تنهایی حمل کند  نیروی جوانی او دارد نابود میشود  واین تنهایی را با نبردی سخت  با محیطی تلخ تحمل میکند  این کار او بر خلاف طبیعت است  او به یک دستیار یک همراه یک مادر یک خواهر بزرگتر و یا یک همسر احتیاج دارد زمانی فرا میرسد که دیگر نمیتواند همه کارهای خودش به تنهایی انجام دهد ، مگر من توانستم ، کارهایی برایم ساخته نشده بود آشپزی ، زمین شویی ، لباسشویی اطو کشی ، اینها را من انجام نمیدادم حال باید انجام دهم  واو چگونه میتواند زخمهایش را مرهم بگذارد ، زمانی از او میپرسم درجوابم میگوید به همان گونه  که تا امروز انجام داده ام ، چه چیزی را به دست آورد ؟ یک تنهایی بزرگتر را .

زنان بیشماری در گردش در انتظار عشق اویند ،  اما این سودا در سر او نیست  او درزمان کودکیش قفل شده با تماشای فیلمهای گذشته وخیابانهای خالی وکوچه ها تنگ  خالی از هیاهو وگریز از مردم .

حال من واو  هردو باید با یک تنهایی که بر ما حاکم است دست و پنجه نرم کنیم ، خوشبختانه هردو اهل کتابیم و هردو میخوانیم ، شب گذشته تا ساعت یک داشتم کتاب میخواندم و تنها آرزویم این است که چشمانم ازدست نروند اگر چه باقی پیکرم که به درد کسی نخواهد خورد !.

خوب ، شاید او میل ندارد در چنگ دیگری اسیر باشد ویا دیگری را اسیر خود سازد ، میل به آزادی و آزادخواهی دراو بیشتر شورش دارد ، تنها درمیان ما میتواند آرام باشد .
او عشق را بارها امتحان کرد و سرخورده بازگشت ، او نتوانست در لحظاتی  از عشق  که آدمی آروزی ابدی بودن آنرا دارد بایستد  فورا عبور کرد .
نمیدانم چرا امروز فکر او مرا رها نمیکند  این سفر سخت را باخود هموار میکنم تا چند روزی او را ببینم . زبان یکدیگر را بخوبی میفهمیم  او از پلیدی ها و ناپاکیها رد شده  دستهایش هیچ الوده نیستند خودش را نجات  داده است از دامن ناپدری وپندار افیونی او چشمداشتی به مال او نداشت او هم مالش را محکم به سینه اش چسپانید تا بموقع به حلقوم گرسنگان اطرافش بریزد .
هردو پاک برون آمدیم با دستهای شسته و تمیز و روحی سرشار از عشق و ازادی .

نه ، میل ندارم زنی دیگر او را ازمن بگیرد و بخود بچسپاند ، این یکی متعلق بمن بوده و هست و خواهد بود .پایان / ثریا / اسپانیا /پنجشنبه 31 آگوست 2017 میلادی ......