دوشنبه، اردیبهشت ۰۴، ۱۳۹۶

نه قربان

نه ! قربان ، 
میلی ببازگشت آنهم با شما نخواهم داشت ، هنوز نه ببار است ونه به دار فریادها بلند است ، چهل سال مردم را به بند کشیدند ، کشتند ، نابود کردند به زندانها انداختند هستی واموالشان را بردند ، جنگ شد هزاران نفر معلول جنگی وبا ضربه های معزی وبقول خودشان موجی وبیکار درون مملکت ریخت ، همه چیز بباد رفت وحتی درختان پالم را برای روغن کشی از ته بریدند وبه فروش رساندند چهار نفر دلقلک روی سن مردم را سرگرم کردند درخارج ما به نمایش تاجها وفرهنگ پربارمان نشستیم  مرتب تاج دیدیم والماس ولباس ، یکبار دستی دراز نشد به کودکان درون کمکی برساند ویا دلی را شاد کند ، حال دوباره هوس کرده اند با سلام نظامی مشتی پیر از کار افتاده پسر را به زور وارد مملکت کنند ومادر پشتیبانش باشد ..... نه قربان درهمین کنج خرابه  خواهیم مرد .

حال هجوم باربی ها و شیک پوشان و بالا نشینان با افاده وارد شهر شوند ومردم درمقابلشان خم شده وپای بوس شوند چون به تنگ آمده اند .چون خسته شده اند ، چون شادی وخوشحالی از میانشان رفته ، آنهاییکه باید خوشحالند وآنهاییکه نباید نیستند امدن شما چیزی را عوض نمیکند عمامه دوباره جایش را به تاج میدهد  من یک جمهوری خوا ه از نوع دموکراتیک آن هستم آنهم بمدد اسلام عزیز بقول آن پیر مرد فوت کرد ورفت دیگر باید روی سنگ قبرش نشست وبرایش شمع روشن نمود .
گمان بردم مردی از میان برخاسته ، اوف ..... چه ساده دل بودم من مانند همیشه .
دوربین کامپیوترم را رویش را بسته ام تنها میکروفون آن باز است برای پرکردن نوشته هایم واگر روزی اتفاق افتاد نتیجه چهارده سال رنج من از میان نرود  ، دیگر خسته ام ، تنها میل دارم بخوابم ، خواب فراموشی میاورد .

آنکه درامریکا بزرگ شود نمیتواند ایران را بشناسد وآتکه درانگلستان بزرگ شود برای بقای انگلستان کا رمیکند نه برای سر زمین خودش ،ومن چه با اغتماد به طبع بلند آن مرد  وهنرش وخلاقیتش مینگریستم  توده مردم واکثریت خاموشند ونا امید  هیچ پیشگویی نمیتواند بگوید فردا چه خواهد شد  ما درخارج نه نویسنده داشتیم نه شاعری که بتواند دردهارا به نمایش بگذارد همه درفکر پر کردن جیب خود ودورهم جمع شدن وآبکی را سر کشیدن وبامید فردای بهتری باری به هرجهت زندگی را تمام کردند  صاحب املاک بزرگی شدند برایش باید تبلیغ کنند ، رادیویها وتلویزونها تنها با تبلیغات مواد غذایی وشکم کار میکنند وگاهی برای زیر شکنم.وفحاشی وتوهین به یکدیگر ؛ درسهای بزرگی آموختیم دراین چندین سال .....
کسی مردم را داخل ادم حساب کرد وآیا از مردم پرسیدند که شما چه میخواهید (آزادی) خدا رحمتش کند دیگر آزادی هم به دنبال دموکراسی فوت شد  توده مردوم وانسانها ابدا ببازی گرفته نشدند ، ارزشهای اخلاقی !  آن هم درمیانه بودن رقصی  تعیین کننده اشرافیت سابق ، عجله بخرج دهید تا کودکان هنوز خردسالند وجوانان هنوز تهی مغز  من در میان یک مردم میانه زنذگی میکنم نه تهی مغزم ، نه خام ، ونه چندان پخته مانند شما له شده  رساله هیا پی درپی شمارا مرتب مورد مطالعه قرار میدهم بیهوده  هنوز از آن دنیای اشرافیت شهرستانی که میل ندارم نام دیگری از آن ببرم  در موقعیت جغرافیایی ما موجود ا ست وبا رسوم مادرآمیخته  ما میانه نداریم یا این سو ویا انسو  .
موقیعت خوبی به دست آورده بودی مرد جوان وبه راحتی آنرا ازدست دادی یک موقیعت ثمر بخش  که شامل مجموع های زیادی میشد  محافظه کاری  را کنار گذاشته بودی دوباره رفتی زیر چتر ان پیر مرد تا برایش تبلیغ خوبی باشی تا بقول خودش " ریترش" بالا برود واین نتیجه معکوس داشت وتو دوباره مورد تردید قرار گرفتی  وما خوشبختی نیمه کاره را از دست دادیم  به مفهوم واقعی .
 به هرروی  عزت نفس  درمقابل شکست  به هیچ وجه  نجیبانه تر  آز آنچه که انسان میخواهد که خوشبختی خودرا  درآن  بیابد  درتواضع های  زود هنگام  نشان پیروزی نیست  هیچ جیز غیر از یک عقیده سالم  نمیتواند کسی را به پیروزی برساند  شکست تو ایمان مرا سست کرد  ودیگر احتیاجی به قهرمان ندارم . نه هیچگاه درهیچ مقطعی از زمان تنها اندیشه های خودرا مورد تایید قرار میدهم غلط یا درست . پایان/
نوشته شده در روز دوشنبه 24 آپریل / ثریا ایرانمنش / اسپانیا /