یکشنبه، بهمن ۱۰، ۱۳۹۵

شبهای تاریک

 شبها تلفنم را خاموش میکنم وصبح مانند مسلسل مکالمات بچه ها بیرون میریزد همه با هم درباره سیاستهای امروز حرف میزنند همه هم ترسیده اند ، جنگ بزرگی درراه داریم نخود نخود هرکس رود خانه خود ، مواد غذایی کم است تا جاییکه چین کاهوی مصنوعی از آب ورنگ میسازد وببازار میدهد ، آب هم کم است نگاهی به جنوب زادگاهم انداختم کویر خشک ، درعوض شهرهای حاشیه خلیج همیشه فارس فوارهاییشان تا آسمانها صعود میکرد از دولت سر فروش آبهای زیر زمینی ما وخاک ما .

بگذریم ذکر مصیبت است ، ( مردان توده ) شاعران ، نویسندگان بت و انجیل وکتاب مقدسشان نوشته های شاندرو پتوفی وشاعر مجار و شاعراسپانیایی گارسیا بود انقلاب فرانسه برایشان یک شروع دنیای جدید بود ! همگی شیفته وار ازآن انقلاب سخن میراندند  وآنرا ( نجات بخش آزادی امروز) میدانستند وهیچ گهی هم نخوردند بلکه سر زمینرا به دست دولت کاگ ب دادند که برای همیشه ایمان مردمرا دردلشان بکشد وذهنشانرا پریشان سازد  مرتب بهم کتاب های ترجمه شده تقدیم میداشتند شاعر بزرگ سبیلوی ما جناب  "سایه "که هنوز هم درسایه زندگی میکند  با آن سبیلویی که جان داد" کسرایی "تازه فهمیدند که ایوای " فریب خورده اند"  وددراین میان من هم هرگاه اظهار نظری درباره روی کار آمدن یک رهبر سر زمین پهناور امریکیا میکنم گند میزنم !! دیگر تمام شد . هیچگاه نخواهم گفت کدام خوب است کدام بد است  اول کارتر انتخاب کردم آمد ورید درون ایران ورفت حال باین  یکی دلخوش بودیم این یکی هم رید به دنیا وجنک را آغاز خواهد کرد .

روز گذشته در سوپر دیدم مردم چنان  با ولع قوطیهیا کنسرو شده گوشتهای یخ زده وبرنجهای مسموم را میخرند ودرون چرخ دستی شان میگذارند ، خوب اینها هم تمام میشود بعد چی ؟ بعد لابد باید گوشت قربانیان جنگ را بخوریم .

هرصبح با نکاهی به تختخوابم میفهمم که شب را چگونه گذرانده ام ، آرام وبیخال یا با کش وقوس وجنجال امروز از دیدن آن وحشت کردم از پریشانی تختخواب و پرتاب  بالشها  فهمیدم تمام شب در جدال بوده ام ، با کی؟ نمیدانم  وامروز میهمان دارم ، روز گذشته مقداری لوبیا سبز دریک بسته خریدم امروز گویی دارم پلاستیک خورد میکنم سبز سبز مانند  نی های درون کاله گلاسه ها ، سبز هنوز دارد میزد وهنوز سبز سبزند!!  سبزترین لوبیای شهر ، بطور قطع اینهم مصنوعی است ، بهر روی امیدوارم جنگی سر نگیرد دیدن عکسهای مردم بدبختی که با هزاران آرزو برای دیدن فرزندانشان یا همسرانشان عازم امریکا شده اند حال درفرودگاه سرگردان وتابلو به دست فریاد میکشند " بگذار وارد شوم "  نه خانه ارباب درش فعلا بسته است تا اطلاع ثانوی .
خداوندا دنیارا ترک کردی ورفتی ومارا تنها گذاشتی ؟ سرنوشت بچه های ما چه خواهدشد ؟ این کوچولهای تازه پا باز کرده ، که سرگرمیشان بازیهای مسخره ساخت چین است .
پرده را زدم بالا آسمان آبی کمی ابری آفناب درخشانی از دوردستها میتابید ، نه دیگر به آفتاب هم اعتماد نخواهم کرد عکسی هم نخواهم گرفت کارم این بود که هرصبح با دوربینم یک عکس از آسمان بگیرم وبگذارم روی یک  [روروئک ]وبگویم آسمان امروز ما  اما دیگر آسمان هم جاذبه اش را برایم از دست داده است پرده هارا کشیدم آفتاب راهم نمیخواهم ازکجا بدانم این یکی مصنوعی نیست ؟!/
در پیش چشم من همه یکسانند 
هم هیزم نیمه سوخته درآتش سرخ 
هم خورشید درخشان آسمان 
سر انجام یک شب باد سم بر زمین خواهد کوبید
 وسرانجام یک شب سقف خانه ویران خواهد شد
وما زیر جرقه های درخشان 
 در خروش هزاران ومرغان
 با عزا داران همراهیم /
پایان 
ثریا ایرانمنش " لب پرچین" اسپانیا .
29/01/2017 میلادی/.