در سالهای خیلی دور که هنوز میتوانستم سفرها ی طولانی وچند ماهه داشته باشم وهمه جا بسر برم ویابه کنسرتها بروم ، شبی در طالار بزرگ آلبرت هال لندن کنسرت بزرگ آواز ومرد حنجره طلای ما جناب شجریان بود ، کاری به رفتار ایرانیان ودیر وزود آمدن ومیان پرده ها ندارم که ماهنوز با اینهمه ادعا یاد نگرفته ایم چگونه باید دریک سالن کنسرت آرام بنشینیم وجان ودل را به صوت خواننده ویاتوازنده بسپاریم .
بهر روی کنسرت تمام شد هجوم جمعیت بسوی خواننده عزیزمان اورا فراری وبه پشت صحنه راند سرانجام مردم مجبور شدند دریک صف بایستند تا او به همه برسد وامضایی وتعارفی بدهد وبشنود .
آنشب پوستر زیبایی از خط او مجانی دردست همه قرار داشت که من هنوز آنرا دارم وکتابی زیر عنوان " راز مانا " یعنی سر بودن را نیز به همه ارمغان میدادند با خریدن یک کاست از نوارهای ایشان .
شب گذشته تابلتم که هرشب بالای سرم بود ومانند کتاب دعای مادر همه جا آنرا با خود میبردم از دسترسم خارج شد یعنی اینکه باید از نوآنرا " بقولی آپ دیت" کنم درنتیجه به طرف قفسه کتابهایم رفتم ، بعضی ها آنقدر ریز چاپ شده اند که باید با کمک ذره بین آنرا خواند از چاپ های گذشته ، بعضی ها راهم آنقدر ورق زده بودم که دیگر برگ برگ شده به روی زمین پهن میشدند درمیان همه آنها چشمم باین کتاب افتاد این کتاب درسال 1379در تهران به چاپ وچاپ دوم بود عکسهای شجریان از کودکی تا به آن روز و گفته هایش که هرکدام راباید بارها در زیر زبان مزه مزه کرد وسپس فرو داد دیدگاه او واثارش واشعاری که انتخاب کرده بود .
در جایی نوشته بود :
هنگامیکه معروف میشوی وشهرت پیدا میکنی دیگر خودت نیستی ، خودترا گم میکنی گاهی دلت برای خودت تنگ میشود ومثالی از گابریا گارسیا مارکز نیز آورده بود که تا چه حد از شهرت خود رنج میکشد !
کتاب که نه میتوان گفت جزوه ای حامل پیام های زیادی است حال تا آن تابلت کهنه وعزیز من دوباره راه بیفتد سرم را شبانه مشغول این گفته هاا میکنم .
» آدم خودش را نمیتواند پیدا کند ، واقعا آدم دلش برای خودش تنگ میشود به کارهای شخصی وروزمره هم نمیرسم ....
بزرگترین آرزوی من این است که آن انتظاری را که مردم از من دارند یا من از خودم ، برآورده کنم به هرحال من زمانی میتوانم شجریان باشم که در کار موسیقی وقت بگذارم اگر این نباشد ، من شجریان نیستم « از متن کتاب
حال دلم گرفت دراین طلوع صبح که بیخوابی بسرم زد ونگران همین لب تاپ هم بودم که نکند ناگهان او هم مرا ازنان خوردن !!! بیاندازد بسرعت از تختخواب خودم را باین دستگاه رساندم .
اما امروز دیگر خبری از شجریان ، آن مرد حنجره طلایی نیست بعناوینی جلوی او وکارش را گرفته اند ، انگ کمونیست وتوده ای براو زدند چرا که با دوستانی ناباب گام برمیداشت ، مثال خود اینجانب ، بقول مادرم که میگفت با بدنامان مرو ترسم که بدنامت کنند وبد نام هم شدم چون همه دوستان واطرافیانی که من چه درمدرسه ودرچه درمحیط کار پیدا کردم از بدنامامن بودند ومن باخود میگفتم :
بمن چه ، زندگی شخصی خود اوست با من که کاری ندارد منکه راه اورا نمیروم ، یکی عرق خور قهار وقمار باز بود دیگری با آنکه خانواده خوبی داشت وپدرش سرهنگ بود سر از فاحشه خانه ها درآور وآن یکی بدون آنکه من بدانم دریک بار شبانه کار میکرد وفیلم بازی میکرد وصبح هم سر کلاس بود بعد هم یک احمق را به تور زد وهمسرش شد وآب توبه ریخت برسرخود وهمیشره ها وخانواده اش !! سومی یک شوهر مهندس داشت و وخانه وخانواده اما با مردان میرفت آنهم با پول نه مجانی شوهر هم درامریکا مشغول خرید خانه بود !! هکارانی که با من ادعای دوستی داشتن همه از همان نوع وقماش بودند و من بیخبر ازهمه اینها بودم ، آنقدر تنگی نفس وآسم درآن هوای بدبو وگرفته تهران حال مرا گرفته بود که افکارم را دیگر به هیچ کجا سوق نمیدادم ودست آخر میگفتم " بمن چه " !
خرقه پوشان همگی مست گذشتند وگذشت
قصه ماست که بر سر هر بازار بماند
حال منهم دلم برای شجریان حودمان تنگ شده ، الان کجاست ؟ با بیماریش تا کجا رسیده ؟ خوشبختانه همه سی دی ها نوارها وآثار اورا بی کم وکاست دارم وبعضی از اوقات روی یوتیوپ به صدای او گوش میدهم و" نی زن " اورا بیشتراز همه دوست دارم
حال دعا میکنم که او " مانا" بماند .
این جوی که تراست ، هرکسی جویان نیست
هر چرخ زاب جوی تو گردان نیست
هرکس نکشد کمان ، کمان ارزان نیست
رستم باید بود که کار نامردان نیست
او درهرکاری قهرمان بود در رشته فوتبال ، در قرائت قران و سر انجام صاحب لقب بزرگترین آواخوانان قرن ما شد .
او سعی کرد که موسیقی مارا جهانی سازد اما محال است ، سازهای ابداعی خودرا به هرکجا برد با همه رادیو وتلویزیونها مصاحبه کرد دریغ ودرد که درسر زمین خودش ناشناس ماند وزمانی اورا خواهند پرستید که پای از این بیداگاه برون کشیده باشد
مانند عباس کیا رستمی !!
ما مرده پرستیم زنده هارا چندان دوست نمیداریم .هرکجا هست ایزد توانا یار ویاورش باشد . هیچ گلی بی عیب نیست اگر گلی را انتخاب کردید از بو ورنگ وقد وقامت او خوشتان آمد تحمل خار را نیز بکنید . نه ! ما تنها آن گل را نیز بصورت خار میبینیم . پایان
ثریا ایرانمنش " لب پرچین"
13/12/2016 میلادی /. اسپانیا.
اضافه " اگر اندکی خلاف املایی ویا چیز دیگری را دراین نوشتارها میبینید نادیده گرفته بخود من ببخشید هنوز چشمانم لبریز از خوابند وخستگی .ثریا
