شنبه، شهریور ۰۶، ۱۳۹۵

جویندگان

سمند دولت  اگرچند سر کشید ه رود 
زهمراها ن بسر تازیانه یاد آ رید 

خوفناکتر از این نیست که نیمه شب بیدار شوی وببینی همه جا تاریک است ، چشم به سقف بی ستاره بدوزی وبدانی که نوری نخواهد تابید ، درحال حاضر اگرنوری هم بچشم ما خیره شود برای آن است که مارابشناسند .
بنا براین آنچه را که دردل داریم باید پنهان در روی کاغذی نوشت  واز بیان حقیقت نباید رویگران شد ،  با وضع موجود نویسنده وشاعر   بایستی همواره  با درنظر گرفتن  اینکه همه کس میتواند  به اثری که او بوجود آورده است دسترسی یابد  باید پس از ان احتیاط کامل را بعمل آورد . ومواظب بود که  مبادا چیزی بگوید یا بنویسد که اعتما داکثریت  را مورد اهانت قرارداه ومجرم شناخته شود ، اما این روح جستجو گر من آرام نمینشیند اینجا نشد دفترچه را پیش روی میگذارم .
این روح بی پروا وعاشق وصلح جوی  آرام نمینشیند ،  اگر چه در برابر شرارتها باید بایستد ، امروز ( منطقه) نظامی است وامنتیتی ، نه اینجا ، همه جا ، یک حکومت امنیتی بر سر تاسر جهان دارد مانند سیلاب راه میافتد ، دیگر نمیتوانی بگویی " دوستت دارم " من درانتظار هیچ کلمات تسلی بخشی نیستم ،  ودرانتظا رهیچ همبستگی  ، همه گوسفند وار بسوی سبزه زاری میروند که انتهای آن چاهی است ترسناک ،  تنها کلماتند که مرا تسلا میدهند ،  وچه شکوهمند است لحظاتی که آنهارا در اطراف خود میبینم که میرقصند ، حکایتها دارند ، افسانه ها میسرایند ، قصه ها درون یک یک آنها نهفته است ، من درنهایت ادب وفروتنی با آنها راه میروم نه تنها با کلمات بلکه با همه با همه پرخاشهایشان وادا اصولشان در سکوت به تماشای آنها مینشینم ، از خود میپرسم ! 
کجای من وچه چیزی درمنست که آنهارا رنج میدهد ؟ میازارد ؟ .
من چیزی نمینویسم که برایم تعهدی بوجود آورد ، تعهد من تنها  بکسی است که باو پیوسته ام ، با ایمانی کامل ومطلق ، من به روز رستاخیز هم نوعی نگاه شاعرانه دارم !بعنوان روز آزادی روح وآزادی انسانها /
شاید دراینجا لازم باشد که به رگه ، یک اندیشه  ذهنی ویک فکر اشاره کنم ، من چنان باو تکیه کرده ام که از هیچ نمیترسم وچنان حقیقت دررگ وپی من نفوذ وراه پیدا کرده است که راهی بجز آن نمیشناسم ، هیچگاه نتوانسته ام چیزی را بخاطر کسی ویا سیاستمدارانه  بنویسم ، مگر دلم سر به غوغا برداشته ومرا ودار به سرودن شعری یا نوشته ای بکند ، من ودل یکی هستیم جدایی ناپذیر ، از آن جمله انسانها هم نیستم که بگویم " زجر کشیدن لازمه هنرمند بودن است ! " خیر راهیست که انتخاب کرد ام لزومی ندارد زجر بکشم ، زندگی امروزم را خودم انتخاب کردم کسی آنرا بمن هدیه نداد ، آرزو داشتم حد اقل اثری خلق میکردم که قرنها پایدار میماند اما دیدم هیچ اثری زیباتراز زندگی خودم نیست که میشود کتابها درباره اش نوشت واشعار زیادی  سرود بنا براین آنرا درون دفترچه ها پنهان کرده ام ، نه میگذارم سناریو یک نمایش مضک شود ونه میگذارم فیلمی تراژدی روی پرده سینما شکل بگیرد ، ونه کتابی شده  دردسترس  این وآن بیفتند ، هرکسی از ظن خود  شاهد من است !! ارزش آن بیش از اینهاست . من میدانم زیبا مینیویسم  اما وظیفه ام خدمت به درک معنوی دیگران نیست ،  هرکسی اندیشه ای دارد ، فکری ، وذهنی ، من فکرم متعلق بخودم میباشد با قالبهای دیگران مرتبط نمیشود ودرخاتمه بکسی هم مربوط نیست . پایان 
باکی از گردش دوران  ، دراین خاکدان 
زاده درگذشته  اما نگون بخت  ، نیست 
تیره تر از شب تاریک  ، مانده برجای 
چون سنگی ، که سیلابش از سر گذشته باشد.
ثریا / اسپانیا / بتاریخ 27/08/ 2016 میلادی /.