تن مر زبان دید درخاک وخون
کلاه کیانی شده سرنگون
بهار فریدون وگلزار جم
به باد خزان گشته تاراج غم
نسب نامه ی دولت کیقباد
ورق برورق هرسوی برده باد
روز گذشته درخبرها خواندم که در ایران در زندانها 4500 انسان در انتظار اعدام هستند !! کسی جوابگوی این نسل کشی ایرانیان نیست ، زیر هر عنوانی وهر تهمتی حکم اعدام صاد رمیشود چندین نفر نهانی وچندین نفر هم عیان .
وما هنوز در خواب زیبای رویای تاج کیانی فردا هستیم ، همه ادیبان ، فرهنگیان ، دانشمندان، شاعران ، خوانندگان ما یا کشته شدند ویا فراری ویا به طریقی سکته وناقص درگوشه ای افتادند ، موسیقی هم باید از نوغ غنی ونوع عربی آن باشد ، دیگر از دستگاههای ایرانی خبری نخواهد بود ، دیگر از رقص وکرشمه وشکوه دلکش خبری نیست ، تا دیر نشده بپا خیزید در غیر اینصورت اقلیتی ایرانی سرگردان درچهار گوشه دنیا مانند اقلیتهای ارامنه باید با نکبتی که نامش زندگی است ادامه دهد
روز گذشته درمیان کتابهایم چشمم به نوشته ها مرحوم " علی دشتی" افتاد مردی از قبیله دیگر ، مردی از فردا ومردی وارسته وبزرگ نویسنده ای توانا که درهردو رژیم او مورد قهر وبیمهری قرار گرفت وسرانجام هم در فلاکت مرد وامروز کسی نه نامی ازاو میبرد ونه میدانند درکدام گوشه بخاک سپرده شده است ، مردی که هم رمان مینوشت ومحافل را رسوا میکرد وهم شیخ سعدی را از اعماق قرون بیرون آورد وبه میان فرهیختگان برد ، حافظ را از روی طاقچه ورف خانه که تنها کارش فال گیری ورمالی بود ، نجات داد ، مولانارا از قونیه به ایران کشید ودمی با خیام نشست ، تا از جلوه های حیات ناب او نئشه باشد ، هزاران انگ بیجا وزشت براو بستند ، اما او مردانه ایستاد با آن هیکل بلند ولاغر وغذایش تنها چند لقمه بود خیلی کم غذا میخورد وکم میخوابید اما زیا دمینوشت وزیاد میخواند ، مرید حافظ شد واز فرنگیان " کتاب ژان پل سارتر " همیشه زیر زانویش ویا در کنار بالشی که به آن تکیه میدا دقرارداشت .
او درعراق به دنیا آمد ، تحصیلاتش را دربیروت ادامه داد ، معمم بود اما پس از آنکه به رسوایی وکلاشی ودروغگویی این قوم پی برد با دست خود عمامه وعبا وردار از تن بیرون کشید وتنها یک قبای سپید بلند برتن کرد ، گرد مردان خدا به خانقاهها سر کشید درآنجا هم دید خبری نیست واین قوم در این لباس بکار سیاست وکثافت مشغولند وفریب دیگران ، وآمد فریاد زد :
آه... رطل گرانم ده ای مرید خرابات ،
او مولانارا از دست متعصبین که فراری شده بود برگرداند اشعار او نقل محافل شدو زن را دراشعار حافظ جلوه ای تازه داد ،
زلف آشفته وخوی کرده وخندان لب ومست
پیرهن چاک وغزلخوان و صراحی در دست
نرگسش عربد جوی ولبش افسون کنان
نیمه شب مست ، به بالین من آمد وبنشست
او عاشق زیبایی بود نظافت وزیبایی رکن اساسی زندگی او بودند زنان زیبارا بخاطر زیبایشان دوست داشت نه بخاطر رفع شهوت ومردان آراسته ای نظیر شادروان رهی معیری که همیشه یار ویاور همنشین اوبود ، نه بوی افیون میدا دونه بوی گند ریا
با چنین مرد بزرگوار ودانشمندی چه کردند ؟ با سعیدی سیرجانی چه کردند ؟ با میرزا آقاخان کرمانی چه کردند ؟ روزی به یکی از دوستانش گفته بود بدبختانه از نعمت پیری هم محرومم !! آن دوست جواب داده بود که مگر پیری نعمتی هم دارد ؟ او درجواب گفت "
بلی کری ، کوری ، افتادن شعور وراکد ماندن مغز ، دستهای از کار افتاده ، شعور باخته ، اینها همه از نعمات پیری است ! دستهای نامریی که میخواست این سر زمین نیز مانند سایر سر زمینهای مستعمره مشتی مردم گدا ، بیسواد ، شیره ای ، بی حال داشته باشد تا آنها بتوانند همچنان اربابی خودرا حفظ نمایند ، بانی چراغهای روشن رحم نکردند وآنهارا خاموش ساختند وبجایش شمع کافوری نشاندند .
فرهنگ ما منحط شد ، خطوط ونوشته های ما تغییر یافت امروز حتی هنگامیکه صفحه " گوگل" را باز میکنی وبفارسی چیزی میخواهی بپرسی همه کلمات عربی جلو چشمانت ردیف میشوند ویا ویکی پیدیا چند خط مینویسد وترا به زبان دیگری حواله میدهد.
در بیرون هرچه به چشم رسید مربوط به گشذته بود ، هر قصه گویی از دیروز گفت ، هیچکس از فردا نگفت ، چون فردایی نخواهیم داشت .نسل کشی ایرانیان همچنان ادامه خواهد یافت یا به دست دوستان خودمان !! یا به دست عاشقان سینه چاک ، یا به دست یک یاغی ویک تیر غیب ویا یک تصادف ویا درمیدانی زیر یک بمب .
امروز کدام ایرانی از گذشته ونیاکان خود چیزی میداند ؟ یک فردوسی را علم کرده اند که آنهم ناقص به دست جناب |نوشین |در روسیه شوروی ترجمه شد !چه کسی از زجر بابک خرمدین میداند وطرز کشتن او را ، وچه کسی اسفندیاررا میشناسد؟ وچه کسی میداند که کی ، کی بود وقباد کی، وکجا ؟
در حال حاضر پولهای عربستان سعودی از طریق قطر دارد کار میکند به دروغ گفتند همسر شیخ قطر اهل شیراز است او با همراهان آمد وصدها هزار هکتار زمینهای شیراز را به زیر بولدوز انداخت تا بزرگترین (مال) ویا سیتی سنتر ومحل خرید را بسازد بزرگترین رادردنیا !!! هوس زنانه اش با آن عمامه روی سرش اورا به اطاقهای بازرگانی برد وامروز نیمی از خاطرات ونماد فرهنگ گذشته ما درشیراز به زیر بولدوزرها رفته بی هیچ رحمی وهیچ احساسی . ومردم تشنه شیراز بی سلاح به تماشا ایستاده اند .
فردا خیلی دیر است .خیلی ، اگر فردایی باشد .
در خاتمه سپاس فراوانم را تقدیم دوستانی مینمایم که این صفحه ناچیز را میخوانند وبرایم پیام میگذارند ، دست یک یک شمارا میفشارم وسر تعظیم فرود میاورم ، درمقابل دوست ، نه دشمن ونه دزد . پایان
ثریا / اسپانیا /
سهئ شنبه 23/08/ 2016 میلادی /.
