شب همه شب دل را پریشان داشت
وز نهیب آنچه با او کرده بود آه داشت
همچو شب درد را میزد پنهانی نفس
گر دمی می خفت گوشش میشنید آوای کس
آن زمان چون بست چشم خودرا به ناپیدا طرف
روی دامان سفیدش زالو ها بستند صف
او براین امواج گوناگون دریای درشت
فاتحانه خنده ای کرد و گردانید پشت
----------------------------------
بر روحم تنها شراب خورشید میرقصید :
-----------
مرغکی گریخته از سر نوشت شوم خویش
خونین شده است کاکل زلف زیبایش از پنجه عقاب
واین پنجه ، تاج بخت مرا دوباره بر سر گذاشت
ورنگین شد از باور نور بال من از تابش آفتاب
اینهم اشعار پیروزی درانتظار شمردن آراء ومستقر شدن یک کابینه واقعی بر روی صندلی سیاست !
ثریا / اسپانیا / یکشنبه 26 ژوئن 2016 ./
