امروز صبح این بیچاره لپ تاپ دچار رعشه شد چرا که صدها ایمیل را باید از هزار صافی رد کنم تا باور کنم که یکی درست است ودیگری فک ! برای همین هم نتوانستم غلطهایمرا تصحیح کنم ورفت ، بی آنکه بمن اجازه ادیت بدهد !؟ .
هوا بشدت گرم است در بالاها درجه حرارت در سایه 40 درجه سانتیگراد میباشد ، البته خودشان عادت دارند توریستهای بدبخت هم مانند خرچنگی که درون آبجوش انداخته ای همه سرخ وبرشته شده اند بر شنهای ساحل میدوند ، پشتک ووارو میزنند وزندگی دیروز را از یاد برده اند شب را به میگساری درهتلهای بزرگ وشیک میگذرانند ، من از بالای کوهها وتپه ها نظاره گر این بلوا هستم ، جوانان وکودکان روی ساحل وبا ماسه ها قصر میسازند وهرکدام پرچم کوچکی از سر زمینشانرا روی آن میگذارند وبا شعف به آن مینگرند ، جاده پهن در جلوی من دیده میشود واز میان ردیف نخلها رفتگران را میبینم که در زیر تابش نور آفتاب مشغول جمع کردن خورده ریزهای هوس بازان هستند ، میلی ندارم به آنسوی تپه بروم ومیلی ندارم با آنها همراه شوم در فکر سفرم ، مدتهاست که نیمی از دوستان رفته اند وپیوند من با آنها بریده شده است پیوندهای همبستگی حال باید دفتر جدید را باز کنم دفتری با خاطرات جدید ! اکثر شبهایمرا به نوشتن میگذرانم ، داستان پشت داستان خلق میکنم ، یکی را میکشم وبر مرگش میگریم دیگری را از کوه پرتا ب میکنم ودوباره باو جان میدهم ، خوب خدا یعنی همین ، یعنی خلقت ، چه گفتم ؟ آهان ، منهم انسانها را خلق میکنم اما جان ندارند از جان خودم به آنها میدمم ، عده از از آنها در استیل وپز خود نشسته اند دیگران بیروحند وعده ای ابدا حوصله ندارند وارد دنیا ساختگی شوند ،روح بعضی از آنها البته از ماورائ خلقت باخبر نیست ، نمیدانم چرا بیاد زندگی مارگریت گوتیه افتادم ؟ زنی که بخاطر عشق از همه چیز گذشت ودر فلاکت وبدبختی جان داد اما نامش هنوز زنده است بر روی زندگی اواپرا ها ساختند فیلمها ساختند ، زیبا بود ، وجیهه بود وسر آمد زیبا رویان شهرپاریس ، عصر طلایی ودوران داستان نویسی ، آنهم تراژدیهای پر احساس وگریه آور ، امروز حتی سر بریدن آدمها جلوی دوربین کسی را به گریه نمیاندازد ، مردم همه سنگ شده اند گویی مشتی سنگ واره از جهانی دیگر بر روی کره زمین ریخته شده وما هنوز در حباب خود گرفتاریم .
تا اوایل قرن بیستم هنوز کمی احساس وحیا بود اما امروز آنرا هم بالا آورده اند بمدد کارخانجات تولیدی روزی روزگاری بر زبان آوردن کلمه ( سکس) بسیار شنیع وبد بود امروز یک کلمه عادی شده مانند نان که همه به آن احتیاج دارند برایش کرمهای رنگی خوشمزه ببازار میفرستد دکترها روانکاوان وآموزش دهنده گان به راحتی همه کلمات واجزای بدنرا بیان میکنند ، کتابها مینوسند اینرا هم باید از جناب روانکاو معروف زیگمویند فروید داشت که ناگهان آمد ونوشت که سکس ، بلی سکس از آغاز با بابچه همراه است با ولع سینه مادرش را مک میزند ووووووتعبیر روایهایش نیز همه نشانه همین امر مهم بوده وهستند ، فروید بسیار هم بخود میبالید که توانسته از این ره گذر به دنیا خدمتی بکند اما متاسفانه زود ستاره او به افول نشست سر آغازی بود برای تمام فصول !!! اما یک چیز را نمیتوان فراموش کرد وآـن همان عقده اودیپ که داستان مکبت شکسپیر را بیاد میاورد ، جوانی پدرش را میکشد وبا مادر خود بهبستر میرود واین کینه از همانجا شروع میشود ، حال نمیدانم چرا این کینه درسینه بسیاری از مردم لانه کرده است ؟
بیشتر این عقده ها وکمپلکس ها از فرط بیکاری است وبیحوصله گی واینکه انسان راه خودش را نداند ، انسان خلق شده تا کار کند وزمانیکه کار ندارد رنج میکشد واین رنج برای او یک کار ابدی است گویی در عین خوشحالی ولذت وسرورهم باید رنج بکشد اگر رنجی در کار نباشد آنرا بوجود میاورد درغیر اینصورت ممکن است چهره انسانی خودش را از دست بدهد ! درعین حال باید یکنوع غم نا پیدا هم درون سینه اش باشد تا برایش بگرید !
اما قهرمانان داستهانهای من همه نجیبند ، برای نجابتشان میمیرند ! برای عشق جان میسپار ند ( برعکس خودم ) بگذریم .
گرما بد جوری مرا کلافه کرده است ، آیا درآنسوی دیار هم هنوز گرما خواهد بود ؟ حتما ، چون من آتش ایزدی را باخود میبرم .
پایان
ثریا ایرانمنش / یکشنبه / 5/7/2015 میلادی / اسپانیا /
