این روزها خیلی کم به این اطاق میایم وخیلی کم باین لپ تاپ قدیمی سر میزنم بیشتر وقت من رزوی آی پد وپیدا کردن تصویرها ونوشتن اشعار است حتی اگر دوخط باشد .کمتر گرد عقاید سیاسی میگردم حوصله سیاست وگفتار درباره آنرا ندارم بیشتر به دنبال موسیقی میروم فعلا اکثرا شوپن را را میگذارند آنهم درحد چند دقیقه ، ومن به دنبال واگنر هستم . نمیدانم کسی اورا دوست دارد یانه ، علاقه من به واگنر وآ ثار او به محض شنیدن وتماس حلقه ها بود ، اول خیلی سخت بود اما پی گیری هایم واینکه چقدر دنبال آثار او رفتم تا توانستم خودم را باو نزدیک کنم ، متاسفانه دراینجا ما ازهمه این نعمات بی بهره هستیم اگر هم چیزکی روی یوتیوپها پیدا میشود تنها چند دقیقه وحد اکثر نیم ساعت است دیگر مانند گذشته نمینوانم خودم را به تالارهای موسیقی برسانم وساعتها درآنجا بنشینم وآثار گرانبهایی را گوش کنم آثاری که ساعتها روزها ، هفته ها بلکه سالها روی آنها زحمت کشیده شده است .
درحال حاضر تب سیاست همه کس وهمه جارا فرا گرفته است عده ای هم برای فرار ازآن رو بسوی رومانیک های آبکی وشکلاتی آورده اند . اما شور وحرارت من درمورد موسیقی هرگز خاموش نمیشود ، من تاتر را به سینما ترجیح میدهم وموسیقی زنده را به شنیدن آوای مردگان .
خوب چه میشود کرد همچنانکه لباسهایم از مغازه معروف " سلین " به مغازه ارزان قیمت " سی .اند . ای " نزول پیدا کرد سطح دانش وسطح موسیقی هم نزول اجلالی پیدا کرد حال باید به همان چند تکه روی یوتیوپ دلخوش بود مباد آنهم مانند نانهایی که اتمروز بیشتر خمیر شده وشکم هارا بزرگ کرده است ، ازد دست برود . زندگی هروروز زیباتر میشود در فضای معلق کثافت ادیان ، ادیانی که بقول صادق هدایت تنها برای یک وجب پایین تنه وندبه وزاری وناله درست شده است کسی به زبان زیبای فارسی که ترنم موسیقی درآن موج میزند اهمیتی نمیدهد .فعلا این اسلام است که با بوی گند دهان پیروانش وزبان آتشین وشمشیر خون آلودشان بسوی دنیا درحرکتند وهرکجا پای میگذارند آنجارا آلوده ومتعفن میسازند .
ثریا ایرانمنش / اسپانیا/ هفتم فوریه 2014 / 18 بهمن 1392 . روز تولد پسرم .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر