نقشه ایران

روبروی میزی که کامپیوتر من قراردارد بر روی دیوار سفید یک تابلوی کوچک حاوی نقشه ایران نصب شده است .

یک نقشه رنگی  که آن روزها دراداره جغرایایی کشور بچاپ رسیده ودراکثر کتابهای درسی قرار داشت ، وعجب آنکه خود من نیز روزی جزیی ازهمین نقشه کشان بودم !.

نگاهی به آن میاندازم ، رنگهای زیبا وشاد دریای آبی خزر ودماغه خلیج فارس که امروز عرب زبانها آنهارا نیز از آن خود میدانند ، استان فارس ، شهر شیراز جایگاه بزرگترین ووالامقام ترین پیامبران قرون گذشته " حافظ" نیشابور زادگاه خیام وخراسان یا توس جایگاه بزرگ مرد تاریخ ایران ، فردوسی که سرود " بسی رنج بردم دراین سال سی / عجم زنده کردم بدین پارسی /حال سر ازخاک بردارد وپارسی زبانانرا ببیند که به چه روز فجیعی افتاده اند .

من درانتهای آن نقشه ودرپایین ترین ا ستانها ودرمیان کویر متولد شدم وسپس راهی پایتخت بزرگ برای پیشرفت های بیشتر ؟! این همان سرزمینی است که من متولد شدم درمیان یگ پرانتز رویایی وبسیار زیبا تازه سر زمین من از زیر فشار شاهزادگان با حرامزاده هایشان وحرمسراهایشان وکثافتکاریهایشان بیرون آمده بود ، افتخار من به مردانی بزرگ مانند میرزا آقاخان کرمانی ومیرزا رضای کرمانی که هردو " میرزا" یعنی نویسنده >فاضل وبقول امروزیها فرهیخته بودند .کویر من غیرا زآفتاب سوزان ودشت بی آنتها وخاک قرمز ومعادن مس چیز دیگری نداشت چرا که هیچ امامی درآنجا بخاک سپرده نشده بود تا از مزایای آن امامزاده سر زمین کویر آباد شود تنها دلخوشی ما به چند درخت پسته بود ویک باغ کوچک در انتهای شهر وآقایان بزرگان شیخ وپس مانده های قاجار .

حال باین نقشه نگاه میکنم وخط زندگیم را تا امروز ادامه میدهم چه بلاها که برسرم نیامد بجرم معرفت وبقول حافظ : تو اهل دانش وفضلی ، همین گناهت بس .

ثریا ایرانمنش / 12 ژانویه 2014 میبادی. اسپانیا/