پنجشنبه، آبان ۰۹، ۱۳۹۲

ها لووین !

هاولووین !؟ یک شب مسخره وحرامزاده که مانند بیشتر اعیاد وروزهای ساختگی ازبرکت دنیای اقتصاد بوجود آمده وکم کم خودرا درمیان اکثر فرهنگها جا انداخته آنهم با سروصدای فراوان ، شبی ترسناک برای کسانیکه کمتر به آن فکر میکنند ، شب گذشته همه آنهاییکه ازدنیا رفته بودند ، همه درتاریکی پشت یک نرده بزرگ به دیدن من آمده بودند ، عده آنها چنان زیاد بود که من نمیتوانستم بیشترین را تشخیص بدهم ، تنها دو نور بزرگ از دورسو سو میزد وکم کم نزدیک شد ، یکی مادرم بود که با هما ن شکل وهیبت گذشته ودوران جوانیش موهایش را بافته وبربالای سرش مانند تاجی بسته بود با یک روسری نازک وسفید ودیگری ....دیگری خان بود با کمر خمیده وریش سفید  مانند حضرت موسی ! هردو درکنار یکدیکر ایستاده بودند ومرا مینکریستند .

نمیدانم اکنون کدام از آنهاییکه میشناختم اکنون زنده اند ، آن جادوگر پیر با پای چوبیش درون یک سبد برشانه همسرم نشسته بود ، رویم را برگرداندم .

شب گذشته همه آنهاییکه میشناختم ومرده بودند به دیدارم آمدند همه بمن مینگریستند ومن بر یک بلندی ایستاده بودم ، همه آنهایی را که دوست میداشتم ویا مرا دوست میداشتند تماشا میکردم .

کم کم همه این اشباح جلو آمدند ودر زیر روشنایی نورکمی که ازیک چراغ پخش میشد آنهارا میدیدم به چشمان یک یک مینگریستم چشمانی خاکستری ، مشکی ، سبز ، آبی اما همه نگاهها یکسان نبودند بعضی ها بغض آلود وبعضی ها مهربان ونوازشگر ، من به دنبال غذا میگشتم تا برای آنها شام تهیه کنم از خانه بیرون آمدم هنوز عده ی درراه ودریک جاده خاکی بسوی خانه من میرفتند ، بسرعت خودمرا به یک کوچه رساندم به دنبال دکان قصابی بودم  بجای قصابی یک پارچه فروشی باز شده بود ! تا انتهای کوچه رفتم نفسم گرفته بود و.......ناگهان از وحشت از خواب پریدم ، ازدوردست صدای غرش دریا میامد گویی او هم دچار کابوس شده بود.

همیشه بیم داشتن ، همیشه درفکر گذشته بودن ، همیشه یاد ازخاطرات تلخ گذشته کردن ، همیشه هوسی تازه گرد سینه گشتن ، وهرگز از هیچ چیز راضی نبودن ودر طلب حرفهای وسخنان دورغین رفتن نتیجه اش کابوسهای شبانه است .

من امروز افتخارات زیادی درزندگیم دارم که گویی چشم به روی آنها بسته ام وبه نخ سست وبی پایه روزهای گذشته آویزان شده ام ، باین میاندیشم که عشقهای دروغین را ازخود دورکردم وبه دنبال آرامش رفتم نام نیک که این روزها خریداری ندارد وباید آنرا درون صندوقخانه قدیمی پنهان ساخت ، تنها در موقع رنج ودرد بیاد آنچه را که ازدست داده ام میافتم وآن کسانی را که دوست میداشتم.

ثریا ایرانمنش . اسپانیا. 2013/10/31 میلادی/

هیچ نظری موجود نیست: