آسمون ، ابر تو دیگه دریا نمیشه /نه دیگه هیچکی دلش مثل دل ما نمیشه
آسمون بازی مکن آفتاب ومهتاب نمیخوام / دل من همچی گرفته که دیگه وانمیشه
برق عشقی تو دلم هست که سرش دست خداست / آسمون برق مزن برق تو گیرا نمیشه
هی خیال تو میاد زاغ دل و چوب میزنه / تو خونه تنگ دلم غیر تو پیدا نمیشه
کجا مثل تو عزیزی دیگه پیدا میکنم / هرکیم پیدا کنم مثل تو زیبا نمیشه
حیف دنیا که دیگه مثل قدیما نمیشه ............بیژن سمندر
این شعر بالا را من درون یک پاکت ویک کارت زیبا پیداکردم که روزی "کسی " آنرا برای من فرستاده بود وعجب آنکه پس از درگذشت او دیدم این شعر درکتابچه ونوارها وسی دی های خیلی از زنان وبانوان دیگر دیده میشود ، شعر از بیژن سمندر وخوانند آن جمشید علیمردانی بود.
در گذشته آنهاییکه دستی به قلم داشتند وشعرکی میسرودند ونوشته هایشان درمجلات وروزنامه چاپ میشد ویا چند کتاب یا مجله هم ظاهرا به بازار داده بودند ، گروهی از بانوان را نیز به دنبال خود میکشیدند وبرای همه یک نوع نسخه می پیچیدند وآنرا برای آنها پست میکردند !
تنها زنده یاد همیشگی نادر نادر پور واحمد شاملو بودند که کمتر به جنس لطیلف واین اراجیف توجهی نشان میدادند آنها افکار بلند تری داشتند.
من درزندگیم با خیلی از این جوجه شاعران وجوجه نویسندگان آشنا بودم وهمیشه آن لبخند تمسخر روی لبانم دیده میشد وآن ناباوری ومیدانستم که این گروه به هرجا سفر کنند چند عدد کارت پستال را نیز با یک شعر ویک نوشته برای آنهاییکه دل درگرویشان داشتند میفرستادند ویا آنهایی را که میل داشتند دلش را به دست بیاورند !!
امروز همین دلخوشی کوچک وبچگانه نیز از همه مردم ما گرفته شده وجایش را چرندیاتی گرفته که نه ایرانی است ونه خارجی یک آش شلم شوروا ودرهم برهم که همه بخورد هم میدهند .
تنها یک نفر را درمیان آنها یافتم که اگر عمری باقی ماند روزی سرگذشت ومرگ اورا خواهم نوشت .
ثریا/ اسپانیا/ شنبه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر