یکشنبه، اردیبهشت ۰۴، ۱۳۹۰

مشهدی

نگفتم ما بیماری نوشتن داریم وتا چیزی را میخوانیم فورا احساس خوش نویسندگی بما دست میدهد ومیخواهیم خودمانرا به آب بزنیم وکمی سبک کنیم ؟

بلی نوروز رفت وبهار کم کم به نیمه میرسد روزهای خوش ورویاهای ما هم تمام شدند دوباره برگشتیم به اتم وانزال آن واین گفتگوها ادامه دارد وریال هم کم کمک به درهم ودینار تبدیل میشود وحضرت امام که تا دیروز رهبر بودند حال امروز والا حق شدندوتبدیل به امام زمان ، زمانه گشته اند وهمه جایشان با نام ومهر مبارک نام اعلی تزیین یافته است .

میتوانند بار سنگین مسئولیت ولایت ایران را تنهایی به دوش گرفته وبا خود به آسمان ببرند .

البته اینها تقصیر ما نیست که مینویسیم ماهم درروزنامه های اینترنیتی یا الکترونیکی میخوانیم خیال هم نداریم درکار ملک دخالت کنیم گاهی اشگی برای مادر وطن که بیمار وروبه مرگ است میریزیم  همه روزنامه ها وسایت های داخلی ( نه خارجی) دررسای این امام بزرگوار مینویسند درسرارسر ولایت ایران نمونه است ومثل ومانند ندارد مانند یک پودر لباسشویی قوی همه رنجها ومحنتها وگرفتاریها را از جامه عامه میشوید وپاک میکند حضرت امام ازنادر هم بالاتراست اگر نادرشاه حالا زنده بود سر بر آستانه او میگذاشت وافتخار میکرد که دهانه خر « ببخشید « اسب « ببخشید « اتومبیل حضرت امامرا با شانه هایش بکشد.

امام های قبلی همه مفلوک بی عرضه نالایق وبیچاره وقلابی بودند وهیچ ردا وعبایی به تنشان برازنده نبود همه از پشم شترمحلی بافته شده بود اما این حضرت امام تا ابد  میان تاریخ ، از عرب تا عجم میماند.

ببخشید من اینهارا خوانده ام واگر خطا مینویسم برمن خرده نگیرید تنها دعا میکنم که این یکی دیگر اگر به آسمان رفت برنگردد چون اشکی درچشمان این ناچیز نمانده که نثار راه وبدرقه وسپس استقبال کنم.

گفته هایشانرا باید  بر لوح زرینی نوشت وبه موزه آسمانی سپرد اگر روی زمین مثلا روی یک تخته سنگ بنویسند ممکن است دراثر مرور زمان پاک شوند ورندان چیزهای دلخواهشانرا روی آن حک کنند.

میدانم شما هم مانند من به مفاخر تاریخی خود علاقه دارید مرا به ضعف احساسات وضعف ملی متهم نکنید چرا که اینها تراوشات مغزی من است که ترواش میکند اگر گناهی هست ازراویان است

به تازگی در بعضی از بلاد تاریخی مد شده است که تا حاکمی به کر وفر رسید وخانه اش آباد شداورا به زیر میکشند وبه مواخذه وسپس اعدام انقلابیش میکنند وهمه اموالی را که برده بود از او پس میکیرند زروطلاها را »دیوان « میبرند وبقیه هم به دست غارتگران محلی میفتد تا آنها « خانوداه دار شوند« .

البته امروز دموکراسی بر سراسر دنیا حاکم است دنیا عوض شده شما خودتان اهل کمالید واین مسائل را بهتراز من میدانید من هم خواستم تنم را به آب بزنم ووضویی گرفته کمی سبک شوم.

با امید پذیرش وتقدیم احترام / مشهدی ثریا

 

هیچ نظری موجود نیست: