".روسیه اول سر زمینم را برد و سپس دست به کشتزارم زد وبهترین هارا برد "
آه... سخت ترین و بهترین زنان میتوانند ، اهانت های نهفته را ببخشند ، اما هرگز از یادشان نخواهد رفت .
عشق دچار پارگی شد تارهای از هم تنید دیگر امکان ترمیم آن وجود نداشت .او بیشتر دلبسته منافع قبیله خود و دارای همان روحیه وهمان خست گراییها وا نگیزه های مسخره زندگی بود ، آیا فریب نخورده بودم ؟ خودم را فریب نداده بودم ؟ او حیله گر بود قضاوت او هیچگاه از روی رئوفت نبود به گمانی شدید به همراه اطرافیان مقداری از کارهای او جنبه تقلیدی داشت مانند یک بچه نارسیده و نا کامل .
به رغم حرفهای گنده گنده ( اکثرا خاموش بود) اما فرمانبر اطرافیانش بود و من باخود میاندیشیدم مرا باین اشخاص با این پک وپوزه هایشان چکار ؟
او یک بچه گنده بود که میل داشت برایش دل بسوزانند او را نوازش کنند عیب های او را نادیده بگیرند او وجود » زن« را نمیدید اورا احساس نمیکرد تنها دوسینه سفت و محکم و رانهای او را میجست .
اوتنها یک تصویر زیبا را میخواست که بر دیوار اطاقش بیاویزد و مردانگی خود را ازاین طریق نشان دیگران دهد او زن را نمی دید زنی که اراده داشت / اندیشه داشت / آخ ایا او میتوانست مطمئن باشد که بتواند چنینی زنی را با بار اضافی وارد حریمش بکند ؟ .
من یک زندگی داشتم نه چندان وسیع از ان سر سری گذشتم آنها نگذاشتند که من با گامهای خود با اراده خودم راه بروم آنها مرا کشان کشان رو ی خاک و خاشاک خودشان میبردند .
در کودکی یاد گرفته بودم که به مردم کمک کنم حال دیگران این از من گرفته بودند به قیمت کمک کردن به خودشان /
آیا میتوان زندگی د.رونی خود را فهماند بسکه واژ ه ها تیره و منهدم شده اند .
پسرم / پسر خودم /
برای اینده او مجبور به یک ازدواج تحمیلی و نا خوش آیند شده بودم و به دخترم گفتم بخاطر تو تن به تحمل این جهنم داده ام اما میدانستم که آن جهنم کانون پرورش خوبی برای بچه ها بخصوص دختران نیست ، پسر از جهنم فرار کرد و من تنها ماندم .
او به پدر بیشتر احتیاج داشت حال پدر برایش یافته بودم تنها یک باد ، یک خار ویک نیشتر نه بیشتر .
آیا بهتر نبود زنی شوهر دار بودم با چهار یا پنج مترس تا یک زن تنها با یک بچه بدون پدر ؟ پدری که روحش هنوز درخیال جنگل بود .
امان این بورژوازی نوین
امروز احساس میکنم دچار یکنوع دگر گونی شده ام غم غریبی که در درون من سر برآورده میل دارم آنرا سرکوب کنم اما بیفایده است تلاشی برای دنبال کردن داستانها ندارم همه را همه از بیش میدانند و با قهرمانان آنها زیسته اند به سفرها رفته اند.
انرژی مثبت !!! بعله ! جمله بسیار زیبا یی است باید همیشه انرژی مثبت داشت و به دیگران نیز تزریق نمود حتی هنگامیکه اسمان دود گرفته و ابری و داغ است ، سوختگی همه وجودت را گرفته صدها هزار هکتار زمین و درخت در آتش میسوزند باید گفت " به به ، عجب آسمان آبی و زیبایی و عجب هوای دلکشی هنگامیکه بجای پرندگان خوش الحا ن گروه گروه هلیکوپتر ها ی کمکی حامل آب وکف در آسمان میچرخند که روی درختان شعله ور وبی زبان آنها را فرو میریزند تا آتش را خاموش کنند چگو.نه باید به این خود فریبی و مردم فریبی ادامه دهم ؟ . بقیه دارد
آز یادداشتهای روزانه
» لب پرچین « / اسپانیا / ثریا ایرانمنش / 07/ 08 2017 میلادی /...
