تصویر یک فرش دستباف ایرانی
دلنوشته های امروز !
من یکبار باید نسخه ای برای ارباب بفرستم ویکبار هم چیزکی را برای خودم نگاه دارم ، سرمای سختی خورده ام وحا ل درانتظار تبدیل تاریخ رنج آور به یک تاریخ نوین وپاکیزه هستم ، نه بمن ونه به فرزندانم هیچکدام هیچ چیز نخواهد رسید حتی یک متر خاک که درآن دفن شویم ، پلهای پشت سرمان را ویران ساختیم از فشار نا امیدی ، دوره ظلمت را درغربت گذراندیم وجنایتهارا دیدیم وگریسیتم وآیا خواهند توانست سر رشته ای از آن تاریخ را دوباره به دست آیندگان بدهند ؟ وآیا آنها که نقل صادقانه ای را روی صفحات روزانه تکرار میکنند مارا فریب نمیدهند ؟ آنها از روزگارانی که بر ما ومن گذشت بیخبرند وکسی باور نخواهد کرد که چگونه قوقنوس وار از زیر خرمنی آتش خودم را بیرون کشیدم ، نه هیچکس باور نمیکند .
چندان جوان نیستم که به اینده دلخوش کنم نردبان را طی کرده ام وبالا آمده ام برایم مهم نیست که چی کسی چگونه در باره ام قضاوت خواهد کرد ، درتمام این مدت پا به پای مردم تیره بخت گریستم وبرای شاه گریستم آخ دوران وحشتناک ووحشت زا ، شاید اسمان سوگند یاد کرده است که تمام ایرانرا نابود سازد امروز از سرتا پای مردم خون میریزد سیل بر سرشان آوارشده وخودفروشان جلودار مهاجمین وتعرض کنند گان با افتخار با کلاههای مسخره شیطانی راه میروند ، نود میلیون دلارپول کمی نیست اگر راست باشد وآن مرد وحشتناک آنرا خرج کرده باشد فیلمی نشان من داده شد امروز که بانوی سابق اول کاخ سفید که کاخ را یک پارچه سیاه کرد درمورد ما وشاه ایران سخن میراند ادعا داشت که فرح درشیر حمام میگیرد مگر فرح کلئوپاترا بو.د وما مگرچه اندازه شیر داشتیم ؟ هرکس میوانست روزی یک لیتر تا سه لیتر شیر بخرد ،
طاعون فرا رسید وفهمیدم که رسانه ها تا چه حد میتوانند در مغز شویی خبره وکار بکنند ، چگونه باین دختران حالی کنم که فریب رسانه هارا مخورید ، من سهم خودمرا از زندگی گرفتم ( هیچ) شما سهمتان چیست ؟ با این خوش باوریها !
دوست نادیده وتازه وارد ،
ترا نمیشناسم اما همچنان به دنبالت هستم ما هردو هدف مشترکی داریم درهم شکستن وپاره کردن زنجیرهای استبداد مذهبی میل ندارم از کلمات گذشته حزبی حرف بزنم اما ناگهان برزبانم جاری شد زنجیر های اسارت مارا دربرگرفته مرا نیز ، همه هفته درخانه میمانم ، تنها یکبار درهفته برای خرید میروم دوستی ندارم ، تنها یک دوست دیرینه برایم مانده ، میل دارم قبل از ترک دنیا آزادی ایران ومردمش را ببینم هرچند چندان با من خوب نبودند هرچند جای زخمهایشان روی دلم وپوستم باقیمانده با این حرفها آنهار ، دشمنانمرا نیز بخشیده ام ، اما این میل را دارم از روی جنازه این قوم رد شوم ودرآنسو اسفند دود کنم .
دیگر دوران قهرمان سازی وقهرمان پروری گذشته باید واقعی اندیشید قهرمانان ما همین بازیچهایی هستند که دردست ماست خوشبختانه من تنها یکی دوتارا دارم نه بیشتر .
امروز یک گله بزرگ وارد یک چراکاه بزرگ وپرنعمت شده است حق منهم درآنجا ازبین رفت حق من وبچه هایم ونامم بکلی از دفتر آنها خط خورد اما دردفتر روزگار باقی خواهد ماند مطمئن هستم بت های کچی ساخت افکار تاریک خواهند شکست وجایشانرا به بت های کهن سال خواهند داد ( برخلاف گفته توده ها) ×
روز گذشته فیلمی از یک استاد پا بسن گذاشته درایران دیدم که چگونه اشک میریخت برای سر زمین اجدادیش او همهرا ایرانی خطاب میکرد ترک ، لر ، کرد ، حتی عربهای خوزستان را .
آه نشستم پا به پایش گریستم ، مردی صاحب جاه با نوشته های انبوه وروشنایی فکر درکنج تاریکی اشک میریخت برای خاک از دست رفته اش ، حتی مارها ، سوسکها جانوارن نیز برای خاکشان ولانه شان میجگند واین حیوانات گرسنه پس مانده های جاهلان زورخانه وقلعه ٍ گویی از گور یکهزارساله بیرون آمده امده دم وشاخشانرا بریده انده تنها دندان های تیزشان را نشان میدهند وپنجه های خون آلودشانرا ، چقدر جوانان مارا کشتند وما سکوت کردیم ، جنایت اینها از قوم مغول بدتر بوده وهست وما هنوز ساکتیم میترسیم از یک انقوزه وشیاف که به دنبالمان روان است .
امروز چنان در صحبتهای تو وبحث هایت فرو رفتم که غذایم سوخت حال مجبورم غذای سوخته بخورم اما با یک دل امیدوار .
پایان . ثریاایرانمنش " لب پرچین " 26 ژانویه 2017 میلادی/.
