پنجشنبه، خرداد ۰۸، ۱۳۹۳

مرگ شیر

فیض من بکس نرسد /برای سوختن آخر بکار میایم /

تنها آرزوی من دراین دنیا این است که قبل مرگم سرنگونی وویرانی سر زمینی را ببینم که قرنها بر گرده مردم سوار وخون همه را مکیده است تا باسن های گنده خودرا پرورش داده با پیراهن های سرخ ومخملی روی تشکچه ها بنشیند وبا پسران نوجوان وزنان مشغول شوند . این سرزمین برای هیچکس بیگانه نیست این شیر پیر با مریدانش که درآنسوی اقیانو سها دنیارا به گند کشیده است  همه آنرا میشناسند امید است روزی از بدترین  ترسناک ترین سرزمینها درآید این وایکینهای دزد وآدمخوار .

آیا »سودم وگومرا« واقعی بوده وافسانه نیست اگر افسانه نیست باید دراین قرن هم چنینی آتشی بر این سرزمین که نامش انگلستان است ببارد و.......درآن روز من دستهایم را بعنوان شکر گذاری بسوی آسمان بلند میکنم وپاهایمرا رو به دیوار مرگ وبا جانی راحت آخرین نفس را میکشم .

این سر زمین غیراز همجنس گرایی با آن آریستو کراسی متعفن بو گرفته همه دنیارا بخون کشیده خایه مالان ودلان ونوکران وظیفه شناس نیر گویی تبدیل به رباط شده اند . من از درگاه پرودگار تقاضا میکنم این آخرین آرزوی مرا برآورده ساخته ویرانی ونابودی آن سرزمین ومردمش را بچشم ببینم آن ساختمانها شیشه ای بشکل آلت تناسلی مردانه بر سرشان فرو بریزد وشعله های آتش همه جارا فرا بگیرد وهمه را یکجا به خاکستر تبدیل کند ، گمان نکنم قوقنوسی از میان آتش آنها برخیزد کثافت ترا آن هستند که قوقونوس وار زندگی کنند آنها روح پلید شیطان را دروجودشان دارند. از صدایشان از بویشان از زندگیشان بیزار ومتنفرم درهیچ یک از دوران عمرم تا این حد نفرت وجود مرا فرا نگرفته است . من بامید إآن روز نشسته ام نخواهم مرد تا به آرزویم برسم . دایان خدای جنگ روحش را بما خواهد سپیرد وانتقام خواهیم گرفت . امیدوارم هرچه زودتر .

چرا باید مردمی بیچاره شوند تا درجنگها ی بین المللی ویا جنگهای خیابانی نابود شده  وخون خودرا باین  خونخواران بدهند تا مانند ضحاک مارانش که بردوش بردوش نهاده وتغذیه کند ؟ آیا آن روز را بچشم خواهم دید؟!. نمیدانم

ثریا ایرانمنش .

پنجشنبه 29 می 2014 میلادی / ساعت هفت وپنجاه وهفت دقیقه صبح !!!

هیچ نظری موجود نیست: