امروز دراین فکرم که چه باید بکنم ؟ دیگر نیمتوانم آنکه بودم باشم گذ شت هم حد وحدودی دارد همه چیز برایم روشن است با همه بی قیدی ها وشانه بالا انداختنم باز میبینم چیزی دراین میان " گم" شده است و....درانتظار " گودو" نشستن تنها مرا دچار سرخوردگیها میکند .
همه آنهاییکه باینسو وآن سوی دنیا پراکنده شده اند گویی همه ملکه هایی بودند که تا ج ونیمتاجشان را گم کرده ویا انداخته اند ! به آنها نمیتوان نزدیک شد ، تو بیگانه ای از همه کس بمن بیگانه تری باید خیلی دیوانه باشم که تن باین گفتگوها وحقارتهای روحی دیگران بدهم ، از قلب مهربان من خیلی سوءاستفاده شده است .
دیگر آماد ه نیستم خودم وسینه امرا پیشکش کنم دراین اواخر خیلی از موقعیتها عوض شده وخیلی از عواطف ومهربانیها ودل نگرانیها به باد رفته است ، گندم میکاری اما کاه نصیبت میشود .میلی نه به ترحم دارم ونه آن چشمان بسته وبی تفاووت باید همه چیز وهمه کسرا به دست فراموشی سپرد ، بیگانه ایم ، نه ؟ همه باهم بیگانه ایم .
بعضی از حماقتهارا میتوان تحمل کرد زمانیکه حماقت با بیرحمی توام شود دیواری از یک ساروج سنگین میسازد ، محکم وسخت ونفوذ ناپذیر ، نه! من احتیاجی به آن برج وبارو وقلعه های شما ندارم روح های دیگری درمن هست که میتواتم آنهارا بکار بگیرم ، دیگر میل ندارم درکنار شما موش های جونده بمانم شما همه چیز را میخواهید درحصار خود بگیرید مهربانیهای شما پیشکش خودتان من احتیاجی به آن ها ندارم کلید صندوق هنوز دردست خودم هست هرگاه مایل باشم میتوانم آنرا قفل کنم ویا بازش نگاه دارم چیزهایی دیگری هست که مرا سرگرم نگاه میدارد نور خورشید ، درخشش مهتاب ، برفهای روی کوهای سر بفلک کشیده ریزش باران ورقص سبک بارش برف ونشخوار تکه هاه هایی از گذشته های دور ،می ایستم وتماشا میکنم میلی ندارم دیگر کسی را درآغوش بگیرم دیگر جایی برایتان نمانده میروم در سنگر خودم پشت تخته سنگها سخت می ایستم بی هیچ هراسی واز دورشمارا تماشا میکنم ، هنوز جان دارم ، امروز وضع ما بصورتی خوار کننده عوض شده است ومن میل چندانی ندارم که بخواهم آنرا بصورت سابق دربیاورمبه از ترحم شما هم بیزارم در سنگر خالی خودم با شما ملکه ها وشاهان میجنگم که خودرا گم کرده اید .
ادبیات ما به راستی دیگر تهوع آورشده است خانمی نامه نوشته : من چیطوری میتونم شیکمم را کوچیک بکنم ؟! " آن زبان فاخر وآن کلمات زیبا که هرکدام یک نت موسیقی بود حال باین شکل مضحک آنهم درنوشتارها دیده میشود ؟ و دیگری نوشته : وقتی میخوای که فال حافظو وابیکنی اول بایس نییت کنی بعدش انو یعنی کتابو واکنی ؟ آنچه که به مغز تهی آنها میاید همانرا مینویسند ، حال من باید با چه کسانی درمراوده و گفتگو باشم ؟.
با قحبه های پیر ودرمانده امروز وفاحشه های دیروز ؟ با زنان قلعه نشین ؟ ویا باخانم های متفکراهل بخیه ؟ " دور مردان را خط میکشم" .. باید جانم وروحم را نجات دهم ودر اینکار هیچ احتیاجی به دین ندارم ایمان وعملم برایم کافی میباشند ، امروز همه مومنند مومنان بی ایمان .
ثریا. اسپانیا. سه شنبه 8/1
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر